جان کری، وزیر امور خارجه سابق آمریکا در یادداشتی در روزنامه واشنگتن‌پست به دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا درباره خروج از برجام هشدار داده است.

کری در این یادداشت خاطرنشان کرده هنگامی که برای اولین بار در سال 2013 با وزیر خارجه ایران دیدار کرده ایران به چرخه کامل سوخت هسته‌ای دست یافته بود و از ذخائر اورانیوم کافی برای تولید 10 تا 12 بمب هسته‌ای برخوردار بود.

وی نوشت: «ایالات متحده از طریق دیپلماسی توانسته بود متحدان اروپایی خودش و کشورهای بی‌میل- مانند چین، روسیه، هند و ترکیه - را برای اجرای تحریم‌های فلج‌کننده علیه ایران همراه کند، اما حتی این موضوع از سرعت پیشرفت ایران برای تبدیل چند صد سانتریفیوژ به هزاران سانتریفیوژ جلوگیری نکرد. تنها با مذاکره می‌شد برنامه هسته‌ای ایران را متوقف کرده و آن را به عقب راند.»

جان کری با اشاره به اینکه برخی می‌پرسند چرا در این توافق، مفادی برای متوقف کردن «رفتارهای بی‌ثبات‌کننده ایران»، حمایت این کشور از حزب‌الله و دولت سوریه گنجانده نشده می‌نویسد: «این سوالی خوب، با پاسخ‌هایی خوب است.»

وی اضافه می‌کند: «قرار نبود ما با چانه‌زنی، هیچ چیزی دیگری را به بهای از دست دادن اطمینان در موضوع هسته‌ای از دست بدهیم. ما اختلافات شدیدی با ایران داشته و هیچ اعتمادی به آنها نداشتیم، از سال 1979 با آنها گفت‌وگو نکرده بودیم و با نزدیک شدن عقربه‌های ساعت به زمان گریز ایران، در حال حرکت به سمت مسیر تقابل نظامی با ایران قرار داشتیم.»

کری می‌نویسد: «جهان تنها در یک موضوع، متحد بود: توان هسته‌ای ایران. با اضافه کردن موضوعات دیگر ما نمی‌توانستیم به اتحاد دست پیدا کرده و یا نظام تحریم‌ها را پابرجا نگاه داریم. اما معتقد بودیم که حل سایر اختلافات با ایران، زمانی که همزمان با یک حکومت هسته‌ای تقابل نداشتیم، آسان‌تر بود.»

وزیر خارجه سابق آمریکا با رد ادعاهای برخی منتقدان که می‌گویند توافق هسته‌ای، امتیازات ایران را پیشاپیش به این کشور داده است نوشته است: «بر خلاف برخی گزارش‌ها، ایران مجبور به پیش‌پرداخت (امتیازات) بود.»

او درباره مفاد موسوم به «غروب آفتاب» که مدعی هستند محدودیت‌ها علیه برنامه هسته‌ای ایران ظرف 10 تا 15 سال آینده منقضی می‌شوند هم نووشته است: «توجه زیادی به 'مفاد غروب آفتاب' در این توافق شده است. استفاده از این لفظ برای توافقی که مفاد آن تا 10، 15، 20 و 25 سال طول می‌کشند و برخی تا ابد دوام می‌آورند، مناسب نیست.»

وی نوشته است: «ما اطمینان خاطر داشتیم چون سقف ذخایر اورانیوم کم‌غنای ایران تا سال 2030 دوام دارند. تولید سلاح هسته‌ای با 300 کیلوگرم اورانیوم کم‌غنی‌شده امکان ندارد.»

وی ادامه داده است: «ما همچنین اطمینان خاطر داشتیم، زیرا تمهیدات بی‌سابقه نظارتی و راستی‌آزمایی که به آنها دست پیدا کردیم، هرگز منقضی نمی‌شوند. به خاطر بازرسی‌های دائمی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، اگر ایران بخواهد آنقدر حماقت به خرج دهد که به دنبال سلاح باشد، دنیا از آن آگاه خواهد شد.»

کری نوشته است: «حال که این را گفتیم، بایستی بدانیم که تقریباً توافق‌های کنترل تسلیحاتی شامل مفاد زمانی هستند و به همین دلیل هم هست که آنها بعد از اعتمادسازی میان طرفین، به حصول توافق‌های تعقیبی منجر می‌شوند.»

وزیر خارجه آمریکا در پایان این یادداشت تأکید کرده که خروج از این توافق، به دلیل داشتن حساسیت بر سر اینکه برنامه هسته‌ای ایران در یک دهه آینده توسعه می‌یابد، اقدامی غیرمنطقی است زیرا که با خروج از توافق، این اتفاق می‌تواند از همین فردا آغاز شود.

او همچنین تأکید کرده که چنین اقدامی آمریکا را در شرایطی به مراتب بدتر، و در حالی که منزوی شده به عقب برمی‌گرداند.