ادامه هرج و مرج در سوریه، به نفع اسرائیل

به گزارش پارس به نقل از فارس، روزنامه « آسیا تایمز» در مطلبی با عنوان « حملات اسرائیل وضعیت بحران سوریه را تغییر داد» می نویسد: حملات اخیر اسرائیل علیه یکی از تاسیسات نظامی سوریه که به صورتی آشکار از سوی باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا مورد اغماض قرار گرفت از سوی مقامات سوری به عنوان « اقدامی جنگی» اعلام شده و همانطور که انتظار می رفت با محکومیت لفظی شدید ایران در مقایسه با سکوت جهان عرب روبرو گردید. این حمله که به همراه چهار حمله موشکی به دمشق انجام شد، نشان دهنده افزایش درگیری های دوساله ای است که می تواند منجر به دخالت مستقیم نظامی ایران در آینده نزدیک شود.

حمله اسرائیل به سوریه خط سیر حوادث را تغییر می دهد

به عنوان مثال، احمد وحیدی، وزیر دفاع ایران و احمدرضا پوردستان، فرمانده نیروی زمینی ارتش ایران حملات هوایی اسرائیل که سومین حمله از ژانویه تاکنون بوده را به شدت محکوم و اعلام کردند که ایران می تواند از ارتش سوریه حمایت کند. تل آویو با ایجاد تنگنا برای سوریه با خطر مواجه می شود و این مسئله می تواند با توجه به درخواست ایران از جهان عرب برای اتخاذ موضعی واحد علیه تجاوز اسرائیل نتیجه معکوس به همراه داشته باشد. سوالات بسیاری درباره انگیزه های اسرائیل وجود دارد که پیچیده و تقریبا مبهم هستند اما چنین حملاتی تمرکز را از جنگ داخلی در سوریه به درگیری بین دو طرف کشانده و خط سیر حوادث و درگیری ها را به طور کلی تغییر می دهد.

استاد دانشگاه تهران: حمله اسرائیل به سوریه به نفع شورشیان سوری انجام شد

یکی از اساتید علوم سیاسی دانشگاه تهران که خواست نامش فاش نشود، در این باره می گوید: « اسرائیل عمدا و با چراغ سبز واشنگتن در حال افزایش درگیری در سوریه است تا کفه ترازو را به نفع شورشیان سوری پایین بکشد که در هفته های جاری به صورت فزاینده ای به حاشیه کشانده شده اند. ارتش سوریه اکنون با دو جبهه روبرو بوده و در حال پراکندن منابع خود است. در عین حال اسرائیل با حمله به سوریه از طریق حریم هوایی لبنان در حال افزایش شعله های تنش فرقه ای در این کشور بوده و امیدوار است موضع حزب الله را تضعیف کند. » در واقع، تا جایی که به تهران مربوط می شود، تهدیدی سه جانبه از جانب درگیری در سوریه احساس می شود. این درگیری نه تنها سوریه و حزب الله که دو متحد راهبردی و سنتی منطقه ای ایران هستند را تهدید می کند بلکه عراق را نیز تهدید می کند که به طور فزاینده ای درگیر بی ثباتی داخلی و نگرانی از گسترش درگیری سوریه به این کشور به دلیل اتحاد اخیر تروریست های سوریه و القاعده در عراق است. همچنین این درگیری بحث های امنیت ملی جدی را در ایران درباره خطرات چشم انداز آن و ماهیت پاسخ های مناسب به راه انداخته است.

ترجیح تهران حل سیاسی درگیری در سوریه است

در حالی که تنها یک ماه به انتخابات ریاست جمهوری در ایران باقی مانده و تعداد زیادی از نامزدها در حال نشان دادن چهره ای معتدل از ایران در خارج از این کشور هستند، گفتن اینکه ایران مجبور است وارد دخالت نظامی مستقیم در سوریه شود، راحت نیست. ترجیح تهران حل سیاسی درگیری در سوریه است و به همین دلیل از ماموریت اخضر ابراهیمی، فرستاده ویژه سازمان ملل که درخواست هایش برای توقف ارسال سلاح به هر دو طرف به جایی نرسیده، حمایت می کند. در عین حال برخی تحلیل گران در تهران می گویند که در واقع درخواست ابراهیمی برخی توجهات را به خود جلب کرده بود و حمله اسرائیل به منظور از بین بردن این توجه انجام شد زیرا ادامه هرج ومرج در سوریه به نفع اسرائیل است.

حمله اسرائیل به سوریه افکار عمومی اعراب را تحریک می کند

در عین حال خطری اساسی در اتخاذ این نوع راهبرد برای اسرائیل وجود دارد که سود آن نصیب جهادی های تندرو در سوریه که دشمنان قسم خورده اسرائیل نیز هستند، خواهد شد. آنچه که اسرائیل ممکن است از نظر تاکتیکی در کوتاه مدت بدست بیاورد از نظر راهبردی در درازمدت از بین می رود. حتی کوچکترین اشاره به تغییر مسیر درگیری سوریه به سوی درگیری بین دو طرف نکته مثبتی برای دمشق محسوب شده و این کشور می تواند اتحادیه عرب را به این نکته متوجه کند که در حال فراموشی مسئولیت تاریخی خود در برابر کشوری عرب است که تحت محاصره رژیم صهیونیستی قرار دارد. این مسئله دستکم می تواند افکار عمومی اعراب را تحریک کرده و حتی بر برخی شورشیان سوری که اول از همه خود را ملی گرا می دانند، تاثیرگذار باشد.

تهران مایل به دخالت نظامی در سوریه نیست

چه چیزی در انتظار ماست؟ چشم اندازی که بیش از همه احتمال آن وجود دارد بین المللی شدن بیش از پیش نمایش درگیری در سوریه با بازی هماهنگ ایران و روسیه برای جلوگیری از سقوط اسد، ادامه کمک های مرگبار آمریکا، عربستان و دیگر کشورهای محافظه کار عرب و ترکیه است که به جای طراحی مستقل برای به عهده گرفتن نقش خود اسیر طراحی های دیگر قدرت ها شده است. در حالی که ده ها هزار نفر کشته شده، چندین میلیون نفر به صف آوارگان داخلی و خارجی پیوسته و اقتصاد سوریه ضربه بزرگی خورده است، احتمال اینکه تصویر ناخوشایند سوریه در ماه های آینده در نتیجه دخالت نظامی مداوم و بیشتر اسرائیل بدتر از این هم شده و منجر به اسرائیلی شدن این درگیری شود، وجود دارد. یکی از اساتید در تهران با اشاره به اینکه تهران مایل به محدود کردن نقش خود در سوریه است اما احتمالا به زودی به این نتیجه می رسد که هیچ گزینه ای به جز عکس این کار ندارد، می گوید: « اسرائیل با حمله به سوریه در واقع به ماندن بشار اسد کمک می کند. »