پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- سیده راضیه حسینی- در ایام انتخابات در هر گپ و گفتی که با مردم کوچه و خیابان داشتیم، همه بیکاری، رکود و تعطیل شدن کارخانه ها را تصدیق میکردند اما فصل مشترک کسانی که با وجود این رأیشان روحانی بود، ترس از آمدن فردی بود که باور کرده بودند خشک است و قرار است خفقان ایجاد کند و اگر انتخاب شود کشور را دچار جنگ خواهد کرد. تیم رسانهای دولت و شخص روحانی لیستی ثابت از خلافگوییهای تکراری را به جامعه تزریق کرده بودند و در روزهای منتهی به انتخابات، با تمام توان توسط اعضای ستادها و هوادارنش تکرار میشد.

این را بگذارید کنار هیاهوی روحانی در چنگ زدن به هر دستآویزی برای جلب رای؛ «از برائت از اعدام منافقین تا به کارگیری بیت امام، از بیبیسی فارسی تا آمدنیوز، از ظریف تا رئیس دولت اصلاحات و از تدلیس سیستماتیک تا حمله به نهادهای دیگر، از چنگاندازی به صورت نظام تا تهدید وحدت ملی وتولید دهها مسئله حقوق بشری برای تشدید تحریمهای غیرهسته ای».

اما گویا تمام این بداخلاقیها باز هم نتوانسته بود خیال دولت را از جلب ۵۰ درصد به علاوه یک رأی شرکت کنندگان راحت کند و با آغاز رای گیری، گزارشات متعددی از شعب سرتاسر کشور مبنی بر وجود تخلفات گسترده به گوش می رسید. از همه ناجوانمردانه تر، نرساندن تعرفه به مناطق محرومی بود که رایشان به روحانی نبوده است. یعنی دولتی که در تمام این چهارسال درد و دغدغه این مردم محروم را زیر پای خواسته های طبقات مرفه تر له کرده بود، اکنون حتی از حق اولیه رای دادن نیز محرومشان کرده است.

گزارشها از سراسر کشور حکایت از آن داشت رای روستاییها که منابع آماری آن را نزدیک به ۱۸میلیون نفر تخمین زده بودند، با «مدیریت تعرفه ها» به شکل غیرمنتظرهای بدون تعرفه مانده بودند، تا آنجا که فیلمهای منتشر شده در فضای مجازی نشان میدهد مردم برخی از روستاهای کشور بعد از ماندن چند ساعته در صف رایگیری و بعد مطمئن شدن از نرسیدن تعرفه! محل رایگیری را ترک کرده بودند.

این نگاه را بگذارید در کنار رأی حلالی که سید ابراهیم رئیسی از آن سخن به میان آورده بود و مصداق بارز آن عدم سخنرانی سیاسی در شب میلاد حضرت علی(ع) در یکی از مساجد جنوب تهران بود. سلسله اقدامات حسن روحانی برای رای آوری در تقابل آشکار با سیاستهای رای آوری سید ابراهیم رئیسی بود، یک طرف با تمام توان به سوی تخلف، بی اخلاقی و استفاده حداکثری از امکانات دولتی به نفع خود رفته بود و طرف دیگر به سمت اخلاق، حق مداری و رای حلال.

این ناجوانمردانه ترین شکل رای آوری برای رئیس جمهور مستقر بود که چهار سال، تمام سیستم اجرایی کشور را در دست داشت و میتوانست با کار کردن برای مردم و حل مشکلات معیشتشان، آبرومندانه و بواسطه کارنامهاش رای بیاورد و نه با رقیب هراسی و انتحار سیاسی و زیرپای گذاشتن حق رای مردم مناطق محروم. 


 

حسن روحانی سید ابراهیم رئیسی انتخابات ریاست جمهوری مدیریت تعرفه ها