پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- نا امیدی اصلاح طلبان از رای به روحانی فقط در همین حدِ نه به روحانی باقی نمی ماند. اصلاح طلبان متوجه شدند بدنه آنها امکان دارد در انتخابات شرکت نکنند و همین امر می تواند به روحانی و سبد آرای او در برابر جریان اصولگرایان و انقلابیون ضربه وارد کند. عارف دیروز از رفع حصر گفت. در شرایطی که دو سال است در مسند رئیس فراکسیون امید مجلس چنین سخنی نداشت و در این 4 سال هم چنین خواستی را از روحانی به صورت آشکارا آن هم در مجلس شورای اسلامی بیان نکرد.

سوال اینجاست که چرا عارف و اصلاح طلبان وعده چهار سال قبل را از روحانی در نزدیکی انتخابات میخواهند؟ در پاسخ به این سوال باید گفت . اصلاح طلبان به این جمع بندی رسیدند که در اردوگاه رقیب، تمام عزم کنار رفتن روحانی است و برای شاید اولین بار باشد هر کاندیدی که به عنوان نامزد نهایی اصولگرایان باقی بماند به صورت جدی با روحانی رقابت خواهد کرد و قرار است او را در انتخابات کنار زده حتی اگر بخاطر او کنار رود. به این معنا که نه اصولگرایان قرار است به صورت کامل در برابر روحانی قرار بگیرد و از او عبور شود. در چنین شرایطی اصلاح طلبان هم متوجه بی برنامه گی روحانی در حوزه اقتصاد شدند و جریان سبز که در حمایت از موسوی در پسا انتخابات 88 به خیابان آمده اند هم از رفع حصر دلسرد شدند. شعار رفع حصر و مطالبه ان از سوی عارف در مجلس در واقع ایجاد کنش اجتماعی و تحریک اجتماعی برای حفظ سبد آرای روحانی در انتخابات جاری است.  عارف در حالی صحبت از آرای خاموش میکند که حتی سبزی ها هم از روحانی نا امید شدند. حالا باید منتظر ماند و دید ایا اصلاح طلبان میتوانند آرای خاموش خود را زنده کنند یا نه. اوضاع اقتصادی به هیچ عنوان هیچ امیدی برای ماندن روحانی نگذاشته است. از طرفی وعده های سیاسی دولت یازدهم هم به ثمر ننشته است. روحانی می داند فضای کشور آنقدر مساعد نیست تا خودش را در معرض جریان تندروی اصلاح طلب قرار دهد و همان سرنوشت خاتمی را برای خود رقم زنند. او خوب میدانند اگر جریان تندروی اصلاح طلب فضا پیا کنند از او نیز عبور خواهند کرد و چیزی از دولت یازدهم و جریان اعتدالی باقی نخواهند ماند.

حرکت عارف و سخنرانی او در موردر فع حصر فقط چیزی جز گول زدن اصلاح طلبان برای جمع کردن آرای پراکنده شان چیزی ندارد و هر طوری شده میخواهند دولت را از دست ندهند.