مشایی: بهار بالاتر از یک واژه سیاسی است

به گزارش پارس به نقل از فارس، اسفندیار رحیم مشایی در مراسم اختتامیه جشنواره شعر بهار که دقایقی پیش خاتمه یافت، گفت: سلام بر بهار انسان ها و سلام بر خرمی دوران ها بسیار فرصت خجسته و ارزشمندی است و در محفلی هستیم که هم از حیث نگاه به بهار و هم از حیث نگاه به شعر که هر دو متعلق به خلق هستند قرار داریم خلق و آفرینش هر دو حوزه اعطا است هر دو صحنه خیر است و آرایش و هر دو ترجمانی است از عنایت و آرامش این فرصت شکوهمند را به یکایک زنان و مردان ارجمند صمیمانه تبریک عرض می کنم.

وی گفت: قبلاً هم گفته ام اسفندیارم ولی کینه ای از رستم در دل ندارم ما با هم تاریخ کشور عزیزمان و ملت بزرگ مان را می سازیم فصل حماسه فصل پاک کردن کینه ها و زدودن نفرت هاست. امروز باید بگویم سوءتفاهم نشود اگر به بهانه بهار از اسفند دعوت می کنند، یادمان نروند اسفند پشت به زمستان دارد و رو به بهار.

رحیم مشایی گفت: گناه این است که یار اسفندیارم و از قدیم الایام مردم عادت کرده اند با سوزاندن ما چشم بد را از خود دور کنند و ساحت قدسی مردان و زنان پاک، آگاه و هوشیار و با بصیرت ایران عزیز اسلامی در امان بماند.

وی ادامه داد: مصونیت یک افتخار بزرگ است. عنوان بهار خیلی بالاتر از آن است که از آن به عنوان واژه ای سیاسی برای حزب و گروه تعبیر کنیم بنابراین ظرفیت بهار خیلی بالاتر است.

رئیس دبیرخانه جنبش عدم تعهد با مهم خواندن انتخابات اظهار داشت: حماسه، اهتزاز پرچم پرافتخار مهین و نام کشور ما مهم است. ایران مدفن پاک شهیدان و بهار یک حقیقت مجسم است.

رحیم مشایی افزود: در عالم هستی، خدا بهار است و در عالم امکان وجود نازنین امام عصر (عج) محضر بهار است. اگر دوستانی هستند که مایلند همچنان از عنوان بهار برای منویات سیاسی بهره ببرند من مانع نیستم اما آن حقیقت برتر و جایگاه رفیع بهاری یعنی وجود امام فراموش نشود. « زنده باد بهار و کسی که زنده باد بهار را در سازمان ملل سر داد» فراموش نشود.

وی در ادامه تصریح کرد: در عالم خلق و امکان خداست که جلوه گری می کند و همه مظاهر هستی جلوه های خدایند و هستی جز خدا نیست. هر خلقی جلوه ای از خداست افتخار انسان است که می تواند خداگونه و شبیه خدا شود. این عبارت ذوقی است و دقیق نیست خدا این را خواسته است. در حدیث قدسی آمده است « بنده، من را اطاعت کن تا مثل من بشوی» . خداوند به وجود انسان افتخار کرده است. خدا می گوید انسان افتخار است این در قرآن است و خدا دارد افتخار می کند.

رحیم مشایی افزود: فعل و فاعل باید در شأن فاعل باشد هر موجودی خدا نمی شود بالاترین ظرفیت انسان است خدا تنها در یک صورت می تواند افتخار کند و آن زمانی است که موجودی خلق کرده شبیه خودش و شبیه هیچ موجود دیگری نیست موجودات دارند خلق می کنند آفریدگاری می کنند واسطه ایجاد هستند جهان خلق هستند در این میان انسان بیشترین و بالاترین ظرفیت های خلق را دارد این افتخار را انسان از خدا گرفته است و برای همین برای خودش آفرین گفته است و می تواند با وی خلوت کند خدا با انسان خلوت می کند. وقتی می گوید از رگ گردن نزدیک ترم یعنی خدا با انسان بیشتر از انسان با انسان خلوت می کند و خلوت کردن یکی از ویژگی های بروز عشق است.

وی با بیان اینکه محبت بود که حجاب ها را برداشت، تصریح کرد: خدا زیباست، پری رو است تاب مستوری ندارد و اعطا کرد. در مقام انسان و در مقام شعر، فرهنگ، عشق، احساس این بوده است. جلوه های حقیقت متعالی هدف های مختلف جهان بروز و ظهور می کند از پایین ترین تا بالاترین سطوح. انسان حیوانی ناطق و انتخاب گر است حقیقت انسان از این فصل مشترک شروع می شود و رتبه انسانی از اینجا شروع می شود.

رئیس دبیرخانه جنبش عدم تعهد گفت: حرف افلاطون است که انسان حیوانی متعصب است، انسان مگر همان انسان می ماند انسان رو به تعالی است انسان از فصل مشترک با حیوان فاصله می گیرد و رو به جلو می رود. جلوه های بالاتر خداوند در انسان تجلی می کند و ظاهر می شود و عظمت الهی در آسمان و زمین ظاهر شده است. انسان موجودی بالاتر از آسمان و زمین است این سخنی از امام علی (ع) است.

رحیم مشایی افزود: وقتی بالاتر است محل تحقق پیش روی است و باید این مسیر را طی کند. در این مسیر مفهوم انسان کامل تجلی می کند که امام و همچنین مطهری بر این معنا تأکید دارند. همچنان که بهار مظهر آفریدگاری است. نمایشی از زایش و آفرینش که هم مظهری از آفرینش و زایش است و هنر ذاتا اینگونه است. اینها از جنس نور هستند وقتی که مربوط به موجودات است سطح نازلی است به همین دلیل مهندسی، شیمی، فیزیک و… سطح نازل عالم امکان هستند. محبت و معرفت و حقایق انسانی سطح بالاتری هستند و برای اینکه درک شود قبلاً هم مثال زدم. انسان موجودات مصنوعی می سازد خیلی برای انسان کار می کنند و کارهایی که انسان ها انجام می دهند را انجام بدهند.

مشایی گفت: شاعری یک رده است اگر باشد شاعری که قدر خود را نشناسند به این معنا نیست که قدر ندارد.