به گزارش پارس به نقل ز کیهان، مطلب فوق، بخشی از یادداشت دیروز- ۱۴/۲/۹۲- روزنامه دولتی خورشید (وابسته به حلقه انحرافی) به قلم مدیر مسئول این روزنامه است که در آن به صراحت و بدون پرده پوشی از آبشخور واحد و خاستگاه یکسان حلقه انحرافی و اصحاب فتنه یاد شده است.
پیش از این بارها و به دفعات با استناد به مواضع یکسان و مشترک حلقه انحرافی و اصحاب فتنه آمریکایی- اسرائیلی ۸۸ نشان داده بودیم که حلقه انحرافی هویت مستقل و جداگانه ای از فتنه گران سال ۸۸ ندارد و این حلقه تنها به عنوان یکی از شاخک های فتنه گران که در نهاد ریاست جمهوری نفوذ داده شده قابل ارزیابی است و اکنون همانگونه که از قبل پیش بینی می شد در آستانه انتخابات ریاست جمهوری یازدهم، این شاخک چاره ای جز خودافشایی درباره پیوند پشت پرده خود با اصحاب فتنه نداشته است.
گفتنی است براساس شواهد موجود که فقط مروری گذرا بر مواضع حلقه انحرافی به وضوح از آن حکایت می کند گردانندگان اصلی- و نه اسمی- حلقه انحرافی انتظار داشتند با بهره گیری از پایگاه اجتماعی رئیس جمهور، این پایگاه را به نفع مواضع انحرافی خود در اختیار بگیرند ولی آزمون های پی درپی که حذف نیروهای اصولگرا از اطراف رئیس جمهور و مخصوصا ماجرای عزل وزیر اطلاعات و خانه نشینی رئیس جمهور از جمله این اقدامات بود، نشان داد که نگاه مردم به احمدی نژاد در همخوانی و همراهی آقای رئیس جمهور با آموزه های اسلامی و انقلابی شکل گرفته است و هرگاه کمترین انحرافی از این خط اصیل مشاهده کنند، نه فقط به حمایت و همراهی خود ادامه نمی دهند، بلکه به اعتراض و انتقاد از رئیس جمهور نیز برمی خیزند.
ادامه این آزمون ها و شکست های پی درپی حلقه انحرافی در مصادره پایگاه اجتماعی رئیس جمهور باعث شد که این حلقه، امروزه در آستانه انتخابات به جایگاه واقعی خود که تنها در قد و قواره یک شاخک از جریان فتنه است، اعتراف کند.
اکنون می توان حدس زد که چرا دولت طی یکسال و چند ماه اخیر تحت القائات حلقه انحرافی، امور اقتصادی و معیشتی مردم را به حال خود رها کرده و در همان حال اصحاب فتنه و مدیران بیرونی آنها اصرار داشتند که این رهاشدگی را به حساب بی کفایتی اصولگرایان بنویسند، یعنی دقیقا همان خطی که بعد از فتنه ۸۸ با همه توان دنبال می کردند. اما، این ترفند به دو علت با شکست روبرو شد. اول؛ ناشی گری حلقه انحرافی که خیلی زودتر از آنچه انتظار می رفت علیه اصولگرایان موضع گرفته و سعی داشت مسیر خود را جدای از اصولگرایی نشان بدهد تا آنجا که رسما اصولگرایان را در جایگاه رقیب و حتی دشمن حلقه انحرافی معرفی می کرد. و دوم؛ اصالت اسلامی و انقلابی اصولگرایان که به جای قبیله گرایی، بلافاصله پس از مشاهده انحراف دولت از مواضع اصولگرایانه علیه آن موضع گرفتند و نشان دادند که آنچه برای آنها از احترام و اهمیت برخوردار است مواضع اصولگرایانه است و در مقابل انحراف حتی اگر از سوی دولتی باشد که پیش از این، از آن حمایت گسترده کرده بودند، ساکت و بی تفاوت نخواهند بود.
پیش از این در یکی از یادداشت های کیهان به این فرمول اشاره کرده بودیم که هرگاه دو جریان به ظاهر مخالف یکدیگر، مواضع مشترکی داشتند نباید این احتمال را نادیده گرفت که هر دو جریان در پس پرده دست در دست یکدیگر دارند.