بحران مالی منطقه یورو، از کارگر بیکار ایتالیایی یک تبهکار ساخت

به گزارش پارس، به نقل از فارس، حادثه تیراندازی در برابر ساختمان نخست وزیری ایتالیا آن هم در شرایطی که بعد از ۲ ماه کشمکش سیاسی، سرانجام همزمان با این اقدام کابینه در حال سوگند یاد کردن بود، خوش بینی درباره آینده این کشور را با تردید مواجه کرده است.

چه کسی در برابر پارلمان اسلحه کشید؟

ضارب که مردی ۴۹ ساله، صاحب فرزند و بیکار است بلافاصله پس از این اقدام به بازداشت نیروهای امنیتی درآمد. « لوئیجی پریتی» کارگر ایتالیایی است که به رم آمده بود و در برابر ساختمان نخست وزیری به ۲ تن از نیروهای پلیس شلیک کرد. حال یکی از این افراد وخیم گزارش شده است اما پریتی پس از دستگیری به پلیس گفت که با آرامش این اقدام را انجام داده است.

این کارگر ساختمانی در هتلی اقامت داشته و صبح یکشنبه یک اسلحه و تعدادی فشنگ در کوله پشتی اش گذاشت و به طرف ساختمان نخست وزیری رفت. این در شرایطی بود که تقریبا یک کیلومتر آن طرف تر « انریکو لتا» نخست وزیر انتصابی و کابینه اش برای تشکیل دولت جدید سوگند یاد می کردند.

پریتی در برابر ساختمان نخست وزیری اسلحه اش را از کیف بیرون آورد و ۲ بار فریاد زد: « من را بکشید» و ۶ بار به نیروهای امنیتی شلیک کرد که به دنبال این اقدام ۲ پلیس و یک رهگذر زخمی شدند.

پریتی بیمار روانی نیست

پس از دستگیری این کارگر ایتالیایی بر خلاف ادعاهایی که پیش از این مطرح شده بود، هیچ نشانه ای از بیماری روانی در این شخص دیده نشد. دادستانی پس از بررسی ها گفت: « او بیش از هر چیز فردی است که از جان خود گذشته است. » این موضوع زمانی اهمیت می یابد که بدانیم پریتی ۲۰ روز برای اجرای چنین طرحی نقشه کشیده است اما ریشه اقدام وی به گذشته ای دورتر باز می گردد.

وی تا ۳ سال پیش در روستایی کوچک در شمال ایتالیا زندگی می کرد وی همانجا کار خود را شروع کرد و تشکیل خانواده داده و صاحب یک فرزند شده بود. تا اینکه وضع کار خراب شد و به تدریج وضعیت زندگیش بد و بدتر شد. همسایگان پریتی می گویند که وی به قمار روی آورده بود و بعدها از همسرش جدا شد و پس از آن نیز به شهر محل زندگی مادر و پدر خود رفت و با تعمیرات جزئی ساختمان، درآمدی کسب کرد. وی به ندرت با همسر و فرزندش ارتباط داشت. پریتی درباره اقدام خود گفته بود که با این اقدام می خواسته تا سیاستمدارانی را که به حال مردم توجهی ندارند را مجازات کند.

پریتی را می توان یک ایتالیایی دانست که به شدت تحت فشار روانی است. اما اقدام وی در عین حال می تواند مبنای دموکراسی در ایتالیا را متزلزل کند. او فردی میانسال، عصبانی و بیکار است که چشم انداز خوبی نیز برای آینده خود نمی بیند و این درباره بسیاری از ایتالیایی هایی که برای شرکت های ساخت وساز شکست خورده کار می کرده اند صدق می کند. از این رو پلیس ایتالیا با مطرح کردن احتمال تکرار چنین اقداماتی، از امکان اسکورت و تدابیر امنیتی در حمایت از سیاستمداران سخن گفته است.

اما ابعاد اقدام پریتی به همین جا ختم نمی شود در شبکه اجتماعی فیس بوک صفحه ای با نام « گروه لوئیجی پریتی» ساخته شد و صدها تن از کاربران توییتر نیز در شرایطی که اقدام وی را محکوم کردند، خود را حامی پریتی دانستند. یکی از آنان نوشت است: « تا زمانی که بحران همه گیر است ما همگی لوئیجی پریتی هستیم. » حتی همکاران نیروهای پلیس که زخمی شدند نیز با ضارب همدردی کردند. یکی از این افراد به نشریه « هافینگتون پست» گفت: « این اقدامی از روی استیصال است، جنگ فقراست. سیاستمداران نمی فهمند که چگونه می توان با ماهی ۸۰۰ یورو در ماه زندگی کرد. »

یکی از نمایندگان پارلمان نیز این اقدام را نتیجه تراژیک وضعیت نابسامان اقتصادی ایتالیا دانست. نماینده دیگری نیز از گسترش نفرت در کشور ابراز نگرانی کرد. با این حال جنبش پنج ستاره که منتقد دولت تشکیل شده ائتلافی است این اقدام را محکوم کرده است.

هیچ طرحی هنوز در دست نیست

با گذشت ۲ ماه از بحران سیاسی در ایتالیا، انتظار می رفت تا با معرفی دولت وضعیت سر و سامان یابد اما اقدام پریتی باعث شد تا این آروز بر باد رود و خاطره هایی را از دهه ۷۰ در ایتالیا زنده کرد. در آن دوران به دلیل بحران اقتصادی اقدامات تروریستی در این کشور افزایش داشت و ۸۶ نفر نیز در پی این اقدامات کشته شدند. ضمن آنکه در آن زمان هم ۲ حزب که گرایش های نزدیکی به هم نداشتند، تلاش کردند تا به هم نزدیک شوند.

باید گفت که اگر چه رفتار پریتی را نمی توان نوعی اقدام سیاسی دانست چرا که نه طرح و نقشه ای برای اقدام خود داشت و نه همدستی. اما آنچه از رفتار وی برداشت می شود همان جمله ایست که قبل از شلیک گفته بود، « من را بکشید» ؛ پیامی غم انگیز که حکایتی از بحران اقتصادی و وضعیت اسفناک اقتصادی در ایتالیاست.