انتخابات مجلس را شکست خورد اما به ریاست جمهوری امیدوار است

به گزارش خبرنگار سیاسی پارس، کواکبیان پنجاه و یک ساله با مدرک دکترای علوم سیاسی در نشستی خبری در جمع خبرنگاران داخلی و خارجی با بیان این که خواهان مشارکت حداکثری همه مردم و دلسوزان است مدعی شده: " ما برای حضور در انتخابات هیچ شرطی غیر از اجرای دقیق قانون انتخابات نداریم. او همچنین سعی می کند با این ادعا که در دولت احتمالی من از وزرای اصولگرا نیز استفاده خواهم کرد حداقل از آتش مخالفت اصولگرایان با خود بکاهد هر چند او اندر خم یک کوچه است.

در این باره صادق زیباکلام مدعی شده: " کواکبیان یک اصولگرای منتقد است و اگر ثابت کند اصلاح طلب است مدرک دکترایم را پاره می کنم" . وی می گوید از قالیباف حمایت کنیم بهتر است تا از کواکبیان. از همین رو برخی از زیر مجموعه ها و طرفداران اصلاحات نه تنها قصد حمایت از او ندارند بلکه در تخریب چهره اصلاح طلبی او می کوشند.

و اما در پی این اظهارات دبیر کل حزب مردم سالاری در دفاع از خود مدعی است که از اوایل انقلاب کارنامه ی سیاسی اصلاح طلبانه من کاملا روشن است، چه در حزب و روزنامه مردم سالاری و چه در مجلس هشتم و من مسئول ستاد انتخاباتی خاتمی در دوره های قبل بودم و این ادعا را دارد که اگر خاتمی کاندید شود من به نفع او کنار می روم و… هر چند این دست و پا زدن ها بی اثر نیست ولی اثبات خود به اصلاح طلبان از جدی ترین چالش های وی می باشد.

چیزی که شاید این کاندیدای اصلاح طلب را به دردسر انداخته پافشاری او بر ولایتمداری، حرکت در چارچوب نظام و ادبیاتی متفاوت با برخی اصلاح طلبان افراطی است. و یا بر خلاف برخی افراطیون جبهه اش، معتقد است در انتخابات ۸۸ هیچ تقلبی صورت نگرفت هر چند تخلف های زیادی شد. وی همچنین ضمن انتقاد از عملکرد دولت خاتمی گفت: « در دوره خاتمی دولت سالاری بوجود آمد نه مردمسالاری» و…

نماینده دور هشتم سمنان و مهدیشهر در مجلس که از حدود یک سال قبل دست به کار انتخابات امسال بود به دنبال ورود به انتخابات در قالب طرح مناسک بود که از بد اقبالش خیلی هم به مزاج اصلاح طلبان خوش نیامد و طرحش به بایگانی آرزوهایش رفت. او که به امید حمایت ۳۵ حزب اصلاح طلب است هنوز حمایت خاتمی را هم جلب نکرده.

جالب این است کواکبیان که در دور نهم مجلس بین مردم خودش رای نیاورد اکنون پا به میدانی گذاشته بسیار بزرگتر و خطرناک تر و جای این سوال را می گذارد که آیا مثل بسیاری که می دانند پیروز نمی شوند اما به دنبال پیروزی ضمن شکست آمده اند می باشد. یعنی می دانند که رای هم که نیاورند خود را مطرح کرده اند و نامشان بر زبان ها می افتد و برای پست و مسئولیت های بعد از شکست ابزاری قوی است. همانطور که در مورد بسیاری شکست خوردگان انتخابات های قبلی شاهد آن بوده ایم و این روش تجربه شده و کارآمدی برای این طرز فکر بوده است. یا او هم توهم مقبولیت و قدرت زده باشد و مصمم برای پیروزی است؛ به خصوص با خالی بودن میدان کاندیداهای اصلاحات؟

نکته دیگری که مطرح است اینکه بر خلاف ادعای او مبنی بر داشتن برنامه های اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، بین المللی و… تا کنون نظرات و برنامه های خود را تشریح نکرده است و بیشتر با انتقاد از احمدی نژادی که حنایش دیگر پیش خیلی ها رنگ ندارد، مدعی است که دولت من اینچنین نخواهد بود. و این همان روشی است که در سال ۸۸ اعتراض رهبری را به بداخلاقی های انتخاباتی در پی داشت، هر چند کواکبیان خود داعیه دار اخلاق انتخاباتی و اخلاق سیاسی هم هست ولی باید پذیرفت که در عمل کار هر کس نیست خرمن کوفتن. البته در پی ادعای اخلاق این را هم می گوید که اگر رد صلاحیت شوم از راه قانونی پیگیری خواهم کرد و یا اگر رای هم نیاوردم از رئیس جمهور منتخب حمایت خواهم کرد و انتقاد کف خیابانی را نمی پسندم و…

و اما این استاد دانشگاه علامه طباطبایی که با شعار تعمیق مردم سالاری با دولت خدمت پا به میدان گذاشته با چالشی دیگر هم دست و پنجه نرم می کند و آن نداشتن پشتوانه و پایگاه مردمی است که آیا بین مردمی که حوصله حرف و حدیث حزب و جناح ندارند و فقط چشم به وعده رای می دهند هم به او میل می کنند؟ آیا دل از اقتصاد رنجیده و رمیده مردم را نرم میکند؟ آیا انتقادهای تند وی از احمدی نژاد و طرز اجرای هدفمندی یارانه و… رای برخی عوام نشسته در طلب یارانه و شعار پوپولیستی را زایل نمی کند؟ و تا چاره این مهم را نیابد تلاش او برای ریاست جمهوری آب در هاون کوبیدن است و تنها نقطه امید بخش او برای پیروزی یکه تاز بودن او در میدان کاندیداتوری اصلاح طلبان است هرچند که این خود فرصت بزرگی است.