به فرموده جناب گوستاو یونگ همه ما ول معطلیم!

به گزارش پارس ، کیهان به نقل از سایت خودنویس می نویسد: اخیرا عده ای از کنشگران سیاسی سعی داشته آقای خاتمی را با نامه نگاری ترغیب به نامزدی کنند. اشکالی هم ندارد اما آیا دوستان فکر می کنند پانسمان های موقتی و استفاده از چسب زخم می تواند جلوی خون ریزی مهلک را بگیرد؟ خوب تصور بر این است که دوستان فراموش نکرده اند که آقای خاتمی در اوج اقتدار اصلاح طلبان و در حالی که مجلس هم در اختیارشان بود نتوانستند جلوی حکم حکومتی را بگیرند و سرانجام مطبوعات چه شد. الان که اصلاح طلبان در موقعیت ضعیف تری هستند چه ابزاری در اختیار هست تا این امر تحقق پیدا کند؟ آقای خاتمی در کدام کلاس خودباوری و مهندسی ذهن ثبت نام کرده است که امروز از ایشان توقع دارید که کاری را که در اوج قدرت نتوانست بکند در ۴ سال آینده انجام دهد؟
خودنویس می افزاید: دوستان آیا فراموش کرده اند چه بر سر مجلس ششم آمد؟ مهندسی انتخابات سال ۸۴ در دوران ریاست جمهوری کدام رئیس جمهور انجام شد؟ کدام رئیس جمهوری به غیر دموکرات ترین انتخابات تن داد؟ همچنین درصدی از زندانیان امروز در سال های حضور آقای خاتمی در کاخ ریاست جمهوری به زندان رفتند، هنوز زندانیانی از حادثه ۱۸ تیر ۱۳۷۸ در زندان هستند، آقای خاتمی برای آزادی آنها آن موقع چه کرد که امروز از وی توقع داریم برای آزادی بقیه همت کند؟ مگر همین آقای خاتمی شرط آزادی سران جنبش سبز را برای حضور در انتخابات مجلس مطرح نکرد و بعد به دماوند نرفت که رای دهد؟
وبسایت وابسته به نیک آهنگ کوثر (کاریکاتوریست نشریات زنجیره ای دوره اصلاحات در پایان می نویسد: گوستاو یونگ روان شناس حرف خوبی می زند؛ « تجربه بدون تفکر امکان ندارد» . آیا دوستان ما به « تجربه خاتمی» به اندازه کافی فکر کرده اند؟ یا صرفا تصور می کنند تکرار عملی که نتیجه آن را قبلا دیده اند و انتظار نتیجه دیگر از آن داشتن محتمل است؟ … تا وقتی که نخبگان به جای برنامه دنبال شخص هستند، در همین دایره اسیریم، تا وقتی که حضور امثال خاتمی صرفا به خاطر « نه گفتن» به حاکمیت مورد اقبال عده ای واقع شود و ایشان بتواند بدون ارائه برنامه، بدون توضیح ظرفیت های معطل مانده قانون اساسی و بدون نشان دادن مسیر به صحنه برگردند، وقت تلف کردن است.