عارف منهای خاتمی، حریف این میدان می شود؟

به گزارش خبرنگار سیاسی پارس، بسیاری از سایت های خبری ساعت شمار فعال کرده اند و لحظه به لحظه نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری یازدهم را رصد می کنند. اما در این بین نظم موجود در این ساعت شمارها در فضای سیاسی کشور دیده نمی شود.

اصولگرایان بالای ۱۴ کاندید معرفی کرده اند که جملگی بر طبل وحدت می کوبند در حالی که در هیچکدام نشانه ی از کاهش عطشان برای پوشیدن ردای ریاست جمهوری دیده نمی شود.

در نقطه مقابل اصلاح طلبان قرار دارند که شاید بتوان گفت در وضعیت خاکستری و غیرقابل پیش بینی هستند و گمانه زنی بسیاری در مورد حضور نامزد هایشان وجود دارد از کواکبیان ناکام در انتخابات مجلس گرفته تا اسحاق جهانگیری، محمدرضا عارف و محمد علی نجفی، افراد شاخصی هستند که بحث روی نامزدی آنها هم چنان ادامه دارد.

که البته ال اسحاق عضو ائتلاف ۵نفره اصولگرایان وضعیت امروز اصلاح طلبان را حرکت با چراغ خاموش می نامد.

اما دلیل اصلی حضور اصلاح طلبان را می توان ترس از جذب ارای شان توسط نامزد دولت باشد که البته اگر این نامزد مشایی باشد چندان هم دور از انتظار نیست.

با این حال در میان نامزدهای احتمالی اصلاح طلبان، عارف و کواکبیان بیشتر از سایرین خبر سازتر بوده اند و مصمم به نظر می رسند. در این بین محمد رضا عارف، جعفر توفیقی وزیر علوم خاتمی را به عنوان رئیس ستاد انتخاباتی اش را مشخص کرده و چندی پیش منشور انتخاباتی اش را منتشر کرد. منشوری که به انجام اصلاحات، پایبندی به قانون و پرهیز از توهین ها و تخریب ها تاکید دارد.

شاید جنس حضور عارف را شبیه حضور مصطفی معین در انتخابات ۸۴ دانست به طوری که هر دو از فرهیختگان دانشگاهی بوده و سابقه حضور در شورای عالی انقلاب فرهنگی را در کارنامه دارند.

به هر حال عارف علاوه بر معاون اولی خاتمی، سابقه ریاست دانشگاه تهران، ریاست سازمان مدیریت برنامه ریزی، وزارت پست، تلگراف و تلفن و همچنین عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام را در کارنامه خود دارد، بر خلاف سایرین جایی برای طیف احمدی نژاد درفضایی سیاسی کشور قائل نیست ومعتقد است در کشور دو جناح اصلی (اصلاحات و اصولگرا یا چپ و راست) وجود دارد و خود را اصلاح طلب می داند.

معیشت، منزلت و عقلانیت را به عنوان شعار انتخاباتی اش انتخاب کرده و یکی از بزرگترین دستاوردهای دولت اصلاحات را تک نرخی نگه داشتن قیمت ارز می داند.

عارف بر خلاف سایر کاندیداهای اصلاح طلب در خصوص حوادث انتخابات ۸۸ به صورت شفاف جواب داده و گفته: اتفاقات سال ۸۸ نباید مبنایی برای تسویه حساب های شخصی باشد.

در انتخابات سال ۸۸ اعتقادم بر این بود که کشور در حال ورود به بازی باخت_ باخت است. همه اشتباه کردیم. وهیچ راهی جز سکوت نبود.

با این وجود که عارف در معرفی خود می گوید، هیچ وقت چهره ای پوپولیستی نبوده و اعتقادی هم به ان ندارد و اجماع را رمز پیروزی اصلاح طلبان می داند.

اجماعی که اگر حول هاشمی و خاتمی شکل گیرد ان وقت به حضور عارف باید با شک و تردید نگریست.

در حالی که معاون اول دولت خاتمی در اظهار نظری جالب توجه در اواخر سال گذشته حضور هاشمی و خاتمی در انتخابات را به صلاح ندانست اخیرا با افزایش گمانه زنی و نامه نگاری ها برای حضور خاتمی اعلام کرده رابطه اش با خاتمی گگسستنی نیست و کسی نمی تواند این رابطه را برهم بزند و در صورت حضور خاتمی انصراف خواهد داد.

که البته شاید این انصراف از روی ناچاری هم باشد به طوری که محمد جواد حق شناس یکی از فعالان سیاسی اطلاح طلب معتقد است: با حضور آقای خاتمی حتی چهره های معقولی مثل آقای حسن روحانی که در جریان اصلاح طلبی قرار ندارند بحث حضورشان را مورد تجدید نظر قرار دهند.

اما واکنش عارف در صورت عدم کاندید شدن خاتمی چگونه خواهد بود؟ و ایا اجماع مورد نظر عارف صورت خواهد گرفت؟ این در حالی است که محسن مهرعلیزاده٬ رئیس سازمان تربیت بدنی در دولت اصلاحات که در سال ۱۳۸۴ خود نامزد ریاست جمهوری بود٬ گفته افرادی انتخاب شده اند که در صورت نامزد نشدن محمد خاتمی٬ از سوی اصلاح طلبان معرفی شوند.

وی گفته: شورای مشورتی اصلاح طلبان متشکل از ۴۶ نفر٬ پنج نفر را به عنوان جایگزین های احتمالی آقای خاتمی انتخاب کرده اند.

به هر حال باید منتظر ماند و دید ایا دکتر به همان راهی می رود که در انتخابات مجلس هشتم رفت، جایی که در استانه انتخابات انصراف داد البته نه تنها نمایندگی مجلس با ریاست جمهوری قابل مقایسه نیست، بلکه عزم و شوق پاستور هم فرق می کند به طوری عده ای معتقدند شروع مجدد چاپ روزنامه بهار به دلیل حمایت از کاندیداتوری عارف بوده و خود وی نیز در چند روزگذشته با دیدار با مراجع از عزم راسخش برای حضور می گوید.

حضوری با اما واگر…