پارس بررسی می کند:
چرا نسبت به عربستان موضع گیری همتراز صورت نمی گیرد؟/ وقت برخورد با سعودی رسیده است
اگر این اسناد توسط آمریکا علیه ایران بود و یا چنین رخدادی توسط کشور ما صورت می گرفت، تصور آنکه دستگاه تبلیغاتی و رسمی عربستان چه می کرد قابل درک نیست. متاسفانه از سیاست دیپلماسی هم تراز و تهاجمی در عرصه حقوق بشر غفلت ورزیده و موضوعات گروه های هم پیمان خود را به نحوی رها کرده ایم.
پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- با نزدیک شدن به سال حادثه منا هنوز دولت نسبت به این موضوع عملکرد مناسبی نداشته و نتوانسته از مجاری حقوقی بین المللی برای بیش از 460 ایرانی شهید شده در منا تشکیل پرونده دهد و از دولت عربستان مطالبه غرامت حادثه کند. انگار مسئله منا و کشتار حجاج ایرانی و از همه مهمتر شهروندان یک کشور - دولت شعار دفاع از حقوق شهروندی آن را در تبلیغات انتخاباتی می داد- در عرصه واقعیت جایی ندارد و دولت بیش از همه نسبت به آن مسئله را رها کرده است. خباثت عربستان در مسئله آفرینی بین المللی به ویژه گزارش حقوق بشری کذب علیه ایران، ادعاهای کذب تری همچون تهدید سفیر عربستان در عراق به ترور، حمایت از گروه های تروریستی مختلف مرزی و اخیرا سازمان منافقین نشان می دهد نه تنها کاهش نیافته که هر روز افزایش می یابد و عربستان مایل است جبهه ضد ایرانی جدیدی در منطقه بگشاید.
عربستان پس از ضربات مختلف در یمن و سوریه و بحرین و عراق و لبنان از ایران، تمایل دارد جبهه نوینی از تهدیدات سیاسی – امنیتی علیه انقلاب اسلامی به وجود بیاورد و خود مدیریت و هدایت آن را برعهده داشته باشد. شاهد هستیم پس از سفر دکتر ظریف به آفریقا، وزیر خارجه عربستان فعال تر از گذشته به این مناطق سفر میکند و از کشورهای مقصد می خواهد هر نوع همکاری با ایران را ترک کند. از همه جالب تر آنکه عربستان پا را فراتر از انتظار راهبردی خود می گذارد و به روسیه وعده سهم دهی از منطقه می دهد تا شاید او را از همکاری راهبردی با ایران مایوس نماید. جمع بندی ها نشان می دهد عربستان تصمیم خود برای هدایت جبهه جدید علیه ایران را گرفته و مایل نیست از این موضوع کوتاه بیاید.
متاسفانه سیاست خارجی با جمع صفر ایران در منطقه نه تنها نتوانسته عزت ملی را محفوظ دارد بلکه جمهوری اسلامی ایران را با تهدیدات نوینی مواجه ساخته است. اخیرا وزیر اطلاعات از کشف هفتگی تیم های تروریستی در داخل ایران خبر می دهد که عمده این تیم ها توسط عربستان حمایت مالی و لجستیکی می شوند. آشکار شدن این خباثت ها و خارج شدن روال منطقی تنش دو جریان سیاسی مخالف یک دیگر نیازمند فعال شدن عرصه دیپلماسی رسمی و عمومی دارد که تا به امروز از سوی دولت در این زمینه گام موثری برداشته نشده است. دولت با توجه به موقعیت خود در حوزه دیپلماسی نتوانست مسئله عربستان را حل کند و برعکس از کنار او به آرامی گذشت کرده است. هرچند استراتژی اصلی جمهوری اسلامی ایران در مواجه با چنین وقایعی صبر راهبردی است اما حوادث اخیر نشان می دهد بایستی در عرصه دیپلماسی پاسخ هم تراز داده شود. دستگاه دیپلماسی کشور در موضوع عربستان با قدرت ورود نکرده و عزمی هم برای تقابل و پاسخ هم تراز ندارد.
از آنجا که گروه های تکفیری منطقه قرابت ایدئولوژیک با دولت مرکزی عربستان دارد و اتباع این کشور در سوریه و عراق صفوف اصلی گروه های تروریستی را تشکیل می دهد، جمهوری اسلامی ایران می تواند در مجامع بین المللی موضوع عربستان را با جدیت بیشتری پیگیری کند. در چند هفته اخیر اسناد 11 سپتامبر منتشر شد و در این اسناد به طور رسمی از حمایت آل سعود نسبت به تروریست های فاجعه 11 سپتامبر سخن گفته شده ولی متاسفانه دولت در این زمینه نیز منفعلانه عمل کرده است. اگر این اسناد توسط آمریکا علیه ایران بود و یا چنین رخدادی توسط کشور ما صورت می گرفت، تصور آنکه دستگاه تبلیغاتی و رسمی عربستان چه می کرد قابل درک نیست. متاسفانه از سیاست دیپلماسی هم تراز و تهاجمی در عرصه حقوق بشر غفلت ورزیده و موضوعات گروه های هم پیمان خود را به نحوی رها کرده ایم.
در موضوع یمن نیز ما می توانستیم برای عربستان در مجامع بین المللی پرونده تشکیل داده و او را ناقص حقوق بشر نشان دهیم . جنایت او را به استماع مردم جهان برسانیم و نخبگان جهان را از آنچه در یمن و بحرین صورت می گیرد آگاه سازیم. متاسفانه در این حوزه دیپلماسی رسانه ای بین المللی ما نیز دچار مشکلات عمده ای است که صدای مظلومیت یمنی ها و بحرینی ها را نتوانستیم منتقل کنیم.
شاید بخشی از انتقادها به دولت باشد اما بخشی دیگر به نهادهایی است که مسئولیت حوزه رسانه انقلاب اسلامی را بر عهده دارند. تفکیک قوا و مسئولیت مختلف هر یک می تواند کمک حال نظام در حوزه دفاع از تفکر انقلاب اسلامی باشد. قوه مقننه نیز می توانست در حوزه دیپلماسی پارلمانی فعال باشد و موضوع عربستان را به چالش بین المللی تبدیل نماید. نمایندگان مجلس در کمیسیون های مربوطه می توانستند با همتایان خود در سایر کشورها تماس گرفته و از آنها بخواهند نسبت به نقض حقوق بشر عربستان فعال تر برخورد کنند.
آنچه به صورت جمع بندی نشان می دهد، عبور از خباثت و خصومت عربستان است. تا کی بایستی نسبت به این خباثت سکوت کرد و یا از کنار آن عبور کرد جای تعجب دارد. متاسفانه خصومت آل سعود دیده می شود اما عزمی برای دفع این خصومت در کشور وجود ندارد. سیاست گذاران موضوع عربستان باید با نگاه دیگر به اوضاع منطقه ای توجه کنند و این زمان که جمهوری اسلامی ایران در سطوح مختلف راهبردی- سیاسی و حتی امنیتی در عراق و سوریه و لبنان و یمن و بحرین به صورت مستقیم با عربستان درگیر است و تیم های تروریستی اعزامی این کشور در داخل ایران خودمان منهدم می شود، پرده پوشی و سکوت جایی ندارد.باید منتظر ماند و دید تغییر در عرصه افشاگری ماهیت عربستان تا کی با کج دار مریضی جلو می رود و ایا افشای جنایت عربتسان دستور کار دیپلماسی رسمی و عمومی انقلاب اسلامی قرار می گیرد یا خیر؟
ارسال نظر