سودای پاستور۹/
کاندیدای جبهه پایداری را بهتر بشناسید
بالاخره پس از درخواست ها و حمایت های پیشاپیش دانشجویان، نخبگان و برخی اصولگرایان، جبهه پایداری انقلاب اسلامی، که رهبری معنوی آن در اختیار آیت الله مصباح یزدی است؛ سخنگوی خود کامران باقری لنکرانی را به میدان رقابت برای اجرای «گفتمان مقاومت و پایداری» فرستاد.
به گزارش خبرنگار سیاسی پارس، پیش از این جمعی از دانشجویان و اساتید دانشگاه علم و صنعت با نوشتن نامه ای به جلیلی و باقری لنکرانی با ترسیمی از فضای کنونی کشور و نیاز آن به حضور فردی انقلابی که نه در شعار بلکه در عمل پایبند به اصول انقلاب و ولایتمدار باشد. در بخشی از این نامه می خوانیم: " کشور ما به رئیس جمهوری احتیاج دارد که جوان باشد و با نشاط، با اخلاق باشد و محبوب، مردمی باشد و ساده زیست، عدالت محور باشد و استکبار ستیز، کارآمد باشد و با برنامه، ولایتمدار باشد و با تجربه، خوش سابقه باشد و خوشنام، گفتمان محور باشد و انقلابی، با تقوا باشد و « عقلانیت انقلابی» را در کشور ترویج دهد و در یک کلام اصلح باشد. ما رئیس جمهوری نمی خواهیم که از سال ها قبل ستادهای انتخاباتی خود را به راه انداخته باشد و با نمایش و تبلیغات، ناکارآمدی های خود را به اسم « کارآمدی» جا بیندازد، ما رئیس جمهوری نمی خواهیم که در پی تعدیل اقتصادی باشد و له شدن مردم زیر چرخ های توسعه اقتصادی را نبیند… "
کامران باقری لنکرانی وزیر بهداشت کابینه اول محمود احمدی نژاد بود. اما پس از انتخابات ۸۸ که احمدی نژاد ژست تبلیغاتی، تجدد و روشنفکری به خود گرفته بود با نادیده گرفتن تلاش ها و تحولات مثبت در چهار سال وزارت لنکرانی که یکی از وزرای محبوب و انقلابی کابینه نهم بود و توانسته بود با یک طراحی هوشمندانه، سروسامانی به وضعیت پیچیده و مافیایی دارو و نظام سلامت کشور بدهد، به سراغ مرضیه وحید دستجردی که خیلی هم تفکراتش با دولت هماهنگ ونزدیک نبود رفت و البته در همان زمان هم احمدی نژاد با واکنش ها وتذکرات برخی نخبگان و روشنفکران مواجه شد. هر چند که خود کرده را تدبیر نبود و با بالا گرفتن این اختلافات وحید دستجردی هم اخیرا برکنار شد.
لنکرانی مدرک دیپلم خود را از دبیرستان شبانه روزی نمونه توحید شیراز اخذ نمود و مدرک دکترای حرفه ای پزشکی خود را در سال ۱۳۶۸ از دانشگاه علوم پزشکی شیراز با رتبه ی ممتاز دریافت کرد. سپس مدرک تخصص بیماری های داخلی را در سال ۱۳۷۱ از دانشگاه علوم پزشکی شیراز (با رتبه ی اول کشور) و مدرک فوق تخصص بیماری های گوارش و کبد را در سال ۱۳۷۵ از دانشگاه علوم پزشکی شیراز دریافت کرد. وی در حال حاضر با داشتن درجه ی استاد تمامی، رئیس مرکز تحقیقات سلامت در دانشگاه علوم پزشکی شیراز می باشد.
کاندیدای ریاست جمهوری جبهه پایداری در دوران دانشجویی خود، دبیر جامعه اسلامی دانشجویاندانشگاه علوم پزشکی شیراز و سپس عضو شورای مرکزی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان بود. پس از آن به سمت معاونت دانشگاه علوم پزشکی شیراز رسید. همچنین مدتی به عنوان ریاست بیمارستان نمازی شیراز ایفای مسئولیت کرد.
حسین جلالی، رئیس دفتر محمدتقی مصباح یزدی در ٢۴ فروردین، خبر از نهایی شدن کاندیداتوری باقری لنکرانی ۴۸ساله به عنوان نامزد جبهه پایداری داد و گفت اعلام رسمی این موضوع در روز میلاد حضرت زهرا در مسجد ارگ تهران واقع در میدان امام خمینی خواهد بود.
جمعه گذشته نیز طی نشست مسئولان استانی جبهه پایداری برخلاف برخی درخواست ها وگمانه هایی که با توجه به بازخورد نظر عموم وحتی نخبگان بر احتمال معرفی جلیلی به عنوان کاندیدای نهایی این جبهه می رفت، لنکرانی کاندیدای این جبهه معرفی شد. هر چند هر دو از نظر اصولگرایان از رویش های انقلاب با سرمایه سیاسی و مذهبی بالا به حساب می آیند.
از این لحاظ که لنکرانی تجربه اجرایی و مدیریتی داخلی بیشتری در کارنامه خود ثبت کرده است وجلیلی بر خلاف تجربه های موفق دیپلماسی خارجی از تجربه اجرایی کافی برخوردار نیست، معرفی لنکرانی از بین این دو گزینه از جبهه پایداری طبیعی جلوه می کند. اما با نگاهی بر برخی پیش نظر سنجی های صورت گرفته، هر چند اقبال عمومی به این دو از دیگر نامزدها با هر حزب و گرایشی بیشتر است ولی با نگاهی دقیق می بینیم از بین این دو هم اقبال به سعید جلیلی نسبت به لنکرانی بیشتر جلوه می کند که این خود جای سوال می گذارد که نگاه جبهه پایداری در این مورد چگونه بوده است؟ آیا آنها فقط به دنبال وزن کشی ومحک خود بین مردم بوده اند و قصد معرفی گزینه اصلی خود را نداشته اند یا واقعا از روی تکلیف لنکرانی را برای پاستور مناسب تر یافتند؟
او درباره عملکرد فعلی دولت و جریان حاشیه ساز آن و ویژگی های دولت آینده چنین بیان می کند که متاسفانه به دلیل برخی سوء عملکرد ها شاهد بروز یک جریانی هستیم؛ با توجه به اشتباهاتی که برخی افراد در اجرای گفتمان عدالت مرتکب شدند عده ای قصد دارند اصل گفتمان عدالت را زیر سوال ببرند، در حالی که این اشتباه است و ما باید مصداق های عدالت را روشن کنیم نه اینکه گفتمان آن را زیر سوال ببریم. گفتمان عدالت گفتمانی است که با مطالبات مردم همگرایی دارد، لذا باید در این حاشیه ها مصداق ها را نشان داد و مشخص کرد کسی می تواند منادی عدالت باشد که از این حاشیه ها بپرهیزد و نسبت خود را به انقلاب اسلامی حفظ کند. وی معتقد است عدالت با ترویج اباحه گری، اومانیسم و ملی گرایی پوچ هیچ نسبتی ندارد و باید نسبت خود را با این موضوعات روشن کنند.
/گزارش از م. جوانبخت/
ارسال نظر