پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- محمد عبدالهی- روحانی در مصاحبه دیشب خود، تلاش کرد با تکنیک روانی «همدلی»، مردمی را که به شدت از وی و تکنیک های تکراری اش مثل «فرافکنی»، «مظلوم نمایی»، «حمله به رقیب» و.. خسته و عصبانی هستند، آرام سازد. 

او باز هم شعار داد. از اینکه باید با فساد و رانت مبارزه کنیم، سخن گفت و دوباره وعده داد!

اما نگفت چرا برادر خود او که عامل نصب بسیاری از مفسدان اقتصادی است، همچنان در دولت حضور دارد!

روحانی تمام دستاوردهای دولت خود پس از برجام را بیان کرد: کاهش تورم!  افزایش فروش نفت! و افزایش صادرات و البته آزادی مردم در شبکه های اجتماعی (بخوانید تلگرام) و افزایش مصرف برق! و از 11 میلیون تحصیلکرده دانشگاهی در ایران و 1% مدیران با فیش های نجومی سخن گفت!

آقای روحانی! اما از تعطیل شدن 60 درصد واحد های تولیدی، تعطیلی پی در پی کارخانه ها و کاهش قدرت خرید مردم سخن نگفت!

از بیکاری قریب به 7 میلیون نفر از همان جوانهای تحصیلکرده صحبتی نکرد!

طبق گفته خودش 1% مدیران فاسدند. یعنی از ۴۵۰ هزار مدیر دولتی، ۴۵۰۰ مدیر فاسد دارای حقوق های نجومی داریم. جواب نداد که چرا تاکنون این افراد برکنار نشده اند؟!

جواب نداد که چرا مدیران نجومی برکنار شده با مدیران نجومی دیگری جایگزین شده اند؟! 

جواب نداد که چرا باید مدیرعامل برکنار شده و بازداشت بانک ملت، در سمت دیگری منصوب شود؟  آیا این دهن کجی به مردم نیست؟!

دم خروس را باور کنیم یا قسم حضرت عباس را برادر؟!

همدلی را باور کنیم یا تداوم سیاست های قبلی را؟!

تمام ادعای روحانی، درباره دستاوردهای دولت خود، رو به بهبود رفتن اوضاع اقتصادی در آینده، جلوگیری از ایران هراسی و رله شدن معامله با دیگر کشورهاست! 

اما هیچ کدام از این سه ادعا واقعیت عینی ندارد. واقعیت آن است که نه اوضاع اقتصادی چنان که نمودارهای روحانی می گوید، بهتر شده که در آینده هم بشود!

نه ایران هراسی تمام شده که درست برخلاف وعده های او، عزت پاسپورت ایرانی با عزت پاسپورت جیبوتی هم تراز شده! و تمامی  دشمنان ایران در یک صف واحده قرار گرفته اند!

و نه معامله با کشورهای خارجی رله شده. تا جایی که صدای سفیر کره جنوبی هم درآمده! 

آقای روحانی! با شعار حل نمیشود. با نمودار حل نمیشود. با کتمان بخشی از حقیقت حل نمیشود. با فریب حل نمیشود. عمل باید.