رمزگشایی بازی حقوق بشری عناصر خودفروخته در زندان

مقوله حقوق بشر یکی از عرصه‌هایی جدی است که دشمنان نظام، ساختاری منسجم و عریض و طویل را برای هجمۀ مستمر ضد نظام جمهوری اسلامی ایران ایجاد نموده‌اند، و این هجمه در دوران پسابرجام به دلیل تغییر تاکتیک دشمن تقویت‌شده است.

عده‌ای در داخل ایران به دلیل وعده‌های مالی و سیاسی سرویس‌های جاسوسی غربی، همواره تلاش نموده‌اند تا پازل سیاه نمایی علیه ماهیت نظام اسلامی و مؤلفه‌های دینی آن در مقوله‌های قضایی را برای دشمنان نظام تکمیل نموده، و با ساختن پوشش‌های حقوقی برای اقداماتشان، تنها به خبرسازی‌های بیهوده و تولید محتوا برای گزارش‌های حقوق بشری علیه ایران بپردازند.

یکی از افرادی که همواره در ساختار جریان حقوق بشری علیه ایران فعالیت داشته، نرگس محمدی است که گویی فضای بیش‌ازحد مناسب وی در زندان (که حتی بیش از امکانات نرم جهانی در مسئله زندان است) این توهم را برایش ایجاد نموده که به‌راحتی می‌تواند پروسه سیاه نمایی علیه نظام را ادامه دهد.

این مجرم امنیتی که هویتش را در نوکری برای باندی می‌داند که عناصر گروهک تروریستی منافقین جایگاه‌های کلیدی آن را بر عهده‌دارند، به‌قدری به اعمال غیرعادی روی آورده است که ضمن اعلام برائت خانواده‌اش (والدین) وکیل خود را به دلیل حجم بالای ادعاهای دروغ و بی‌اساس، از خویش رانده است.

مجموعه نظرات اطرافیان وی این مسئله را اثبات می‌کند که، محمدی تنها در تلاش است تا عقده‌های روانی‌اش را به دلیل حبس بلند مدت، با بهانه‌های مختلف ازجمله عدم دیدار فرزندانش، ضمن همراهی تیم رسانه‌ای ضدانقلاب، بیرونی کند.

آنچه مهم به نظر می‌رسد این است که علی‌رغم ادعاهای جریان ضدانقلاب و رسانه‌هایشان، حتی یک تروریست اعدامی که دستش به خون ملت ایران آغشته است، از حداکثر امکانات در زندان ازجمله امکان تماس دائم تلفنی، امکان دریافت هزینه‌های مالی برای خرید وسیله‌های مختلف مجاز در زندان، امکان استفاده از فضای شرعی و روابط زناشویی و دیدار هفتگی مستمر با خانواده‌هایشان و ... برخوردارند. حال یک زندانی مانند نرگس محمدی که به دلیل حماقت برای ضربه زدن به‌نظام اسلامی عددی در بین دشمنان نظام به‌حساب نمی‌آید، و حتی دروغ اعتصاب غذایش به چند ساعت بیشتر(به دلیل ضعف جسمی) نمی‌انجامد، حتی توانسته (در فضای باز زندان که جای نقد نیز دارد) ارتباطات تلفنی و اینترنتی پنهانی را از درون زندان ایجاد کرده، و مدعی سیاه نمایی در درون زندان‌های ایران شود.

اغلب زندانیان در ایران همواره مدعی هستند امکاناتی که در زندان وجود دارد ضمن مناسب بودن، امکان افزایش روزافزون داشته باشند که البته به دلیل فضای مناسب زندان ها اینگونه است، حال احتمال این می رود که حضور همسر محمدی در خارج از ایران و تحویل گرفتن وی توسط جریان ضد انقلاب (که امکان بازگشت به کشورش را با مشکل روبرو کرده است)، منجر به فشار روانی حاصل از عدم دیدار شرعی برای محمدی شده تا دست به خبرسازی‌های اخیر بزند.

ساختار هجمه علیه جمهوری اسلامی ایران در موضوع حقوق بشر نشان داده است که افرادی مانند نرگس محمدی، اگر عناصر مرده و اعدامی باشند، برای ضدانقلاب مفیدتر است چراکه به لحاظ ابزاری امکان خبرسازی بیشتری را علیه نظام می‌توانند ایجاد کنند، اما بااین‌حال، روزی اسناد نشان می‌دهد که ادعاهای عناصر وابسته در ساختار هجمه حقوق بشری علیه ایران به چه میزان پوچ و بی‌اساس بوده است. البته این نکته را نباید فراموش نمود که بی‌مقداری دشمنان داخلی مسئله قابل‌تأملی است که توجه دستگاه‌های تبلیغی به امور مهم‌تری می‌کشاند و اجازه نمی‌دهد تا به موضوعاتی مانند نرگس محمدی پرداخته شود.