محمود احمدی‌نژاد این روزها بر مدار همان مثلثی می‌چرخد که آقای پرویز کاظمی وزیر اسبق رفاه از علایق و اشتیاق‌های او ساخته است با این تفاوت که درباره بخش دوم جمله‌اش، یاران وفادارتر احمدی‌نژاد از جمله آقایان مرتضی تمدن، علی اکبر جوانفکر، غلامحسین الهام یا مجتبی ثمره هاشمی نظری غیر از نظر کاظمی دارند که همان سال نخست دولت نهم، از کابینه جدا شده بود. از همین رو و از گذر همین تصور «اقبال عمومی بالا» برای احمدی ن‍‍ژاد هم هست که تحرکات این روزهای رییس دولت نهم و دهم در مسیر بازگشت به قدرت تفسیر می‌شود. او که بعد از کناره‌گیری‌اش از قدرت، سه سالی دیدارهای مردمی‌اش به همان میدان 72 در نارمک و نهایتاً ساختمانش در ولنجک محدود بود و غیر از دو سه مورد جوابیه به ادعاهای دولت فعلی، کمتر تلاش می‌کرد راهی به رسانه‌ها باز کند- و اگر گزارشی درباره فعالیت‌های او منتشر شده بود، محدود به همان دیدارهای هشت صبح میدان 72 بود و جشن سالانه‌ای در سوم تیر- این روزها، روزه سکوت شکسته، سخنرانی‌ها در پیش گرفته، سفرهای استانی را احیا کرده و از محاقی که در آن نشسته بود بیرون آمده است. بیانیه می‌دهد،‌ پیام تسلیت صادر می‌کند؛ خانه به خانه می‌رود و با خانواده‌های شهدا دیدار می‌کند و در دیدارهای مهم مسوولان درست جایی می‌نشیند که لنزهای دوربین‌ها او را گم نکنند. بسا که در این میان انتشار نامه قدیمی مرحوم آقای عباس کیارستمی در سال 84 برای احمدی نژاد هم می‌تواند مستمسکی برای تلاش او در کسب وجهه مجدد برای انتخابات 96 باشد.

یارانه 250 میلیونی

اسفندماه که انتخابات مجلس تمام شد و در تهران فهرست منتسب به دولت یک‌جا رأی آورد، وسوسه طیف احمدی‌نژاد برای بازگشت به قدرت غلیان کرد. چه بسا اینکه برخی وزیران و اعضای کابینه او مثل آقایان حمیدرضا حاجی بابایی، محمد مهدی زاهدی، محمود بهمنی، عبدالرضا مصری و اسدالله عباسی در انتخابات مجلس حائز رأی شده بودند و این خود به آن وسوسه می‌دمید و تصور «اقبال عمومی بالا» را تقویت می‌کرد. همان فروردین ماه خبری به رسانه‌ها درز کرد که محمود احمدی‌نژاد با وعده یارانه 250 میلیون تومانی خواهد آمد. برای کسی که با شعار برابری درآمد و عدالت اجتماعی در سال 84 و 88 توانسته بود طیف گسترده‌ای از طبقات محروم جامعه را همراه خود سازد، وعده یارانه 250 میلیونی- اگرچه تکراری- می‌توانست برگ برنده‌ای در انتخابات آینده هم تلقی شود. این وعده اما با بی‌پولی که دامنگیر کشور شده بود و آینده‌ای که برای بازار نفت در حال سقوط متصور بود، بیشتر به رؤیاپردازی می‌مانست؛ شعله‌ای بود که زود گرفت و زود خاموش شد. آشفتگی بازار ارز و دلار در روزهای پایانی دولت دهم، مدیریت نامطلوب اقتصاد، تشکیل پرونده‌های اقتصادی برای برخی نزدیکان احمدی‌نژاد از جمله آقای محمدرضا رحیمی معاون نخست دولت دهم و احضار چهره‌هایی دیگر مثل آقای حمید بقایی، حتماً احمدی‌نژاد را مجاب می‌کند که در وعده‌های اقتصادی محتاط‌تر باشد و دست به عصا قدم بردارد. با این حال شاید انتظاراتی که از برجام برآورده نشده و بدعهدی‌هایی که بعد از ورود برجام به مرحله اجرا از سوی آمریکا دیده شده‌اند، فرصتی را برای احمدی‌ن‍ژاد در نقد عملکرد دولت فعلی و کسب وجهه فراهم کرده است. ارجاع به سخنرانی پرکنایه احمدی‌نژاد در آمل در فروردین ماه امسال که گفته بود: «سنگی می‌اندازند و مشکلاتی درست می‌کنند و فکر می‌کنند ملت ایران هم مثل ملت خودشان است که تا سختی و مانع پیش آمد عقب نشینی می‌کنند و دنبال سوراخ موش می‌روند.» با این حال برخی نزدیکان او می‌گویند احمدی‌نژاد بخشی از انرژی خود را در انتخابات آینده برای آزادی‌های سیاسی و فرهنگی خواهد گذاشت و شاید دیدار پرسروصدای رمضانی‌اش با شاعران‌، نویسندگان و هنرمندان در دفتر کارش هم در همین مسیر باشد.

از ولنجک تا جنت آباد

دیدارهای محمود احمدی‌ن‍ژاد در پایتخت عموماً در دو نقطه انجام می‌شوند؛ ملاقات‌های کم جمعیت‌تر در دفتر وی در ولنجک و ملاقات‌های شلوغ‌تر که عموماً شامل میهمانانی از شهرستان‌هاست، در ساختمانی واقع در جنت آباد تهران انجام می‌شود. این ساختمان همان ساختمان هشت طبقه دانشگاه ایرانیان است که گفته می‌شود از طرف آستان مقدس امام خمینی (رحمه الله علیه) در قالب قراردادی به مدت سه سال به دانشگاه ایرانیان واگذار شده است. مهرماه سال گذشته و در آستانه انتخابات خبرگان بحث‌هایی درباره تخلیه زودهنگام این ساختمان به منظور استفاده ستادی برای انتخابات خبرگان شنیده شد. دیدار با جمعی از دانشگاهیان در روزهای پایانی خرداد در همین ساختمان انجام شد. احمدی نژاد در این سخنرانی گفته بود: «دیگر از ماه رمضان‌های بدون امام خسته شدیم. بدون امام هیچ چیز معنا ندارد. امام که غایب باشند ما نیز غایبیم.» علاوه‌بر این ملاقات‌های تنظیم شده در این دو ساختمان، برنامه‌هایی هم برای دیدارهای خانه به خانه و رسانه‌ای کردن این دیدارها چیده شده است. حضور در منزل شهیدان خالقی‌فر یکی از همین برنامه‌ها بود. آقای اسفندیار رحیم مشایی همراه همیشگی و یار پرحاشیه احمدی‌نژاد بعد از مدت‌ها در این دیدار دیده شد که او را همراهی می‌کرد. در واقع فقط احمدی‌نژاد نیست که در روزهای اخیر در برنامه‌هایی که در بیت رهبری برگزار شده یا دیدارهایی با مسوولان و سفرای کشورهای اسلامی خود را در معرض شکار دوربین‌ها قرار می‌دهد، بلکه چهره‌هایی مثل آقای صادق محصولی و اسنفدیار رحیم مشایی هم این روزها علاقه‌ای به ثبت تصاویرشان در رسانه‌ها نشان داده‌اند.

هر چی مرده

شعار «هر چی مرده، احمدی برمی‌گرده» در حاشیه راهپیمایی روز قدس دوباره شنیده شد. شعاری که پیش‌تر در آمل و دیگر شهرهایی که احمدی‌نژاد بعد از عید به آنجا سفر کرده بود شنیده شده بود. منابع نزدیک به «صبح نو» می‌گویند که آقایان مرتضی تمدن، غلامحسین الهام، مجتبی ثمره هاشمی و علی نیکزاد هر یک، گوشه‌ای ازکارهای اصلی انتخاباتی او را انجام می‌دهند. او خود، اسفند سال گذشته در جریان رأی‌گیری برای انتخابات مجلس در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه آیا شما در انتخابات ریاست جمهوری سال 96 کاندیدا خواهید شد یا نه، یک جمله دو‌پهلو گفته بود: ان‌شاءالله سال 96 همه همدیگر را خواهیم دید. برخی صحبت از رد صلاحیت او در شورای نگهبان می‌کنند اما نزدیکان وی معتقدند احمدی‌نژاد قطعاً می‌آید و کسی جلودار او نخواهد شد.  با این حال آقای علی اکبر جوانفکر از همان مردان نزدیک به احمدی‌نژاد و مشاور رسانه‌ای وی که این روزها به 91 روز حبس محکوم شده، به «صبح نو» می‌گوید: «ایشان هنوز هیچ برنامه‌ای برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری ندارد.» وی در پاسخ به این سؤال که مفهوم افزایش سخنرانی‌ها و سفرهای استانی وی چیست، پاسخ داد: «آقای احمدی‌نژاد در هیچ یک از سخنرانی‌ها، صحبت از انتخابات نکرده و سخنانش در مسیر تبیین آرا و اندیشه‌های امام است.» جوانفکر می‌گوید: «آقای احمدی‌نژاد اگر تصمیمی برای حضور در انتخابات سال 96 داشته باشند، حتماً خودشان اعلام می‌کنند.»