پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- یک: مدتی است که فیش حقوقی نجومی در کشور افکار عمومی را به سمت دولت حساس کرده است. دولتی که با شعار مبارزه با فساد دولت های سابق خود را وامدار مصائب قبلی می داند، در سال سوم مسئولیتش با پدیده ای به نام حقوق های نجومی مواجه است. هرچند باز دولت از استراتژی « همه چیز تقصیر دولت قبلی است» استفاده کرد اما مشخص است دولت نمی تواند بی اطلاعی از ارقام فیش های حقوقی مدیران ارشد خود را توجیه کند. اگر دولت نسبت به این مبانی نظارتی اولیه غیر مطلع باشد یعنی هیچ برنامه ای برای ساماندهی مشکلات ندارد و در حد حرف باقی مانده است و اگر هم داشته باشد پس با اطلاع از فیش های حقوقی نجومی دارد توجیه میکند.

به عبارت دیگر دولت سه سال است مسئولیت دارد و مقابله با فیش های حقوقی نجومی حتی اگر میراث دولت دهم باشد بایستی زودتر از اینها به وقوع می پیوست نه اینکه پس از سه سال آن هم بعد از انتشار تصاویر دستور معاون اول یا رئیس سازمان مدیریت برای رسیدگی به این مسئله صادر شود.

در واقع دولت واکنش گرا و نه کنش گرا است در مبارزه با مفاسد اقتصادی و این می تواند به شیوع فساد در کشور کمک نماید. هرچند واکنش گرایی دولت هم با حمله به منتقدان بعد از مدتی از بین خواهد رفت ودولت در فضای غیر  کنشی مسیری را می رود که معلوم نیست در ناکجا آباد می رسد.

دو:

رئیس محترم جمهور از غیر اصلی کردن مسائل فرعی همچون فیش حقوقی سخن گفت در شرایطی که بد نیست ایشان از مشکلات تعطیلی کارگران، رکود، بیکاری و هزاران مشکل مبتلا به کشور سخن بگویند. وقتی کارگری برای خریدن یک نان مشکل دارد و کارخانه اش ماه هاست تعطیل شده می بیند به راحتی در کشور بعضی از مسئولان ومدیران ارشد دولتی بدون هیچ نگرانی حقوق های نجومی دریافت میکند، اعتمادش به دولت مردان کم خواهد شد و دولت بایستی برای باز سازی این اعتماد هزینه های بیشتری بدهد.

اگر امروز این مطالبه توسط نیروهای انقلابی و مومن به انقلاب و از همه مهمتر حامی نظام اسلامی نباشد معلوم نیست فضایی که رسانه های معارض با بدست اوردن این اخبار ایجاد شود چه خواهد بود. اگر مطالبه در درون کشور و توسط این رسانه ها نباشد یقینا رسانه های اپوزوسیون بیشتر امنیت ملی را تهدید خواهند کرد.

دولت محترم و شخص رئیس جمهور به عنوان کارشناسان ارشد امنیتی باید قدر دان این موضوع باشند که هنوز هستند عده ای در داخل که قدرت رسانه ای را نه برای براندازی که برای رفع مفاسد و حل مشکلات استفاده میکنند. دولت باید با اغوش باز به سراغ این منتقدان حرکت و از انان تشکر کند نه آنکه آنان را دشمنان خود بدانند. مگر نه اینکه فیش حقوقی مدیران ارشد دولتی منتشر شد، اگر دولت در امر مبارزه با فساد امر جدی دارد بعد از سه سال بایستی خود پیش قراول این کار می شد و دست به انتشار این برخورد می زد نه انکه ان را مسئله غیر اصلی بداند.

مگر می شود پذیرفت دولت سه سال بی توجه به چنین موضوع و فاصله طبقاتی بوده باشد؟ الا اینکه بگوییم دولت تمام هزینه و سیاست خود را در یک سبد قرار داد و آن مذاکره با امریکاست. دولت مردان به جز مذاکره با این کشور و دستاوردی به نام برجام، سیاست مشخصی برای حل مشکلات داخلی نداشتند.

به نظر می رسد دولت نیاز به توجه دادن های بیشتری هست تا واقعیت های کشور را فراتر از بولتن سازی ها مطالعه کند. واقعیتی که ارج را تعطیل و بسیاری از برندهای اقتصادی کشور را در معرض فروپاشی قرار داده است. حل مشکلات اقتصادی نه با سخنرانی که با اقدام عملی همراه خواهد بود.