از نقد سوسیالیسم تا مدح لیبرالیسم
چند وقتی است که وزیر راه، با ورود به عرصه بازخوانی تاریخ عقاید اقتصادی و اقتصاد سیاسی، به بازتعریف نهادهای اقتصادی کنونی کشور پرداخته است.
به گزارش پارس به نقل از فارس،چند وقتی است که وزیر راه، با ورود به عرصه بازخوانی تاریخ عقاید اقتصادی و اقتصاد سیاسی، به بازتعریف نهادهای اقتصادی کنونی کشور پرداخته است. وی در مقام نقد سازمان حمایت از تولیدکنندگان و مصرف کنندگان، از میان تمام انتقادات موجود، وجود این سازمان را سوسیالیستی خوانده بود.
دو روز قبل آخوندی چه گفت؟
اما دو روز قبل، آخوندی در همایش جامعه مهندسی و مدیریت اخلاق حرفهای، به تشریح مبانی فلسفی اخلاق حرفه ای پرداخت و با بیان این که اخلاق حرفه ای شامل چهار اصل انصاف، شفافیت، حفظ یکپارچگی رفتار و پذیرش مسئولیت اقدام می شود، ریشه این اخلاق را لیبرالیسم دانست! وی هم چنین در تشریح تفاوت لیبرالیسم و سوداگری (مرکانتیلیسم)، افزوده است: «لیبرالیسم برای توسعه به میدان آمده است.» آخوندی با بیان این که مهرورزی توسط حاکم مانند پرداخت هزینه از جیب مردم است و آن، مظهر ظلم است، حیطه اخلاق عمومی را کنترل قدرت دانسته و افزوده است:«من مهندس نمیتوانم در حوزه تشخیص پزشکی به پزشک اعمال قدرت کنم و او هم امکان اعمال قدرت به مهندس در حوزه کار مهندسی را ندارد.»
وزیر راه و شهرسازی چه می گوید؟
ضمن این که شما را دعوت می کنیم مشروح کامل سخنان ایشان را از منابع معتبر مطالعه کنید، لازم است به چند نکته اشاره کنیم:
1- اگر چه سخنان ایشان را از منظری می توان تلاش تازه ای برای قبولاندن رفتار حرفه ای به مخاطبین با رنگ و لعاب ادبیات اقتصاد سیاسی و مبانی فلسفی لیبرالیسم دانست، اما باید گفت اولاً ایشان به عنوان یک مقام اجرایی، بهتر بود در قالب همین اخلاق حرفه ای، طرح و بحث مبانی فلسفی لیبرالیسم را به اهل آن واگذار می کرد. همانگونه که وی خود را نسبت به تشخیص پزشکی فاقد صلاحیت دانسته است!
2-اگر چه مباحثی که ایشان در قالب اصول اخلاق حرفه ای نتیجه گرفته است، از نظر عرف و نه دقیقاً فلسفی قابل پذیرش است، اما سوالی که اینجا مطرح است این است که آیا هیچ محمل کامل تری از لیبرالیسم، وجود نداشت که ایشان شالوده سخنان خود را بر پایه آن بنا کند؟ ایشان هم چنین می بایست پاسخ دهند که آیا طرح لیبرالیسم به معنای همه الزامات آن در حوزه های حقوق و سیاست نیز هست یا خیر؟همه می دانیم که وزارت راه (و در درجه بالاتر دولت) به گفته خودشان این روزها با تنگنای اعتباری مواجه هستند. اما آیا زدودن مظاهر اقتصاد نفتی و واسپاری اقتصاد به دست مردم که در اقتصاد مقاومتی حامل گفتمان ایرانی اسلامی پیشرفت به بهترین و شفاف ترین شکل ممکن بنا شده است، واقعاً کفاف عبارات غامض ایشان که بر محمل ارابه لنگ لیبرالیسم بنا شده بود را نمی داد؟
3- جناب وزیر هم اینک در معرض این پرسش جدی قرار دارند که آیا گفتمان سازی برای پرداخت برخی هزینه های عمومی مانند راه ها توسط خود مردم، با طرح این عبارات غیر قابل فهم و عاریتی میسر است یا با همان مبنای ساده "میان تو و مردم، پیام رسانی جز زبانت، و دربانی جز رویت نباشد”؟ و آیا مردم در مواجهه با سخنان ایشان دچار تشویش فکر ناشی از تناقضات موجود با اصول و مبانی انقلاب که آزادی واقعی مبتنی بر تعاریف الهی را نشان می داد نخواهند شد؟
4- منابع آمریکایی همین دیروز اظهار داشته اند که اوباما به لیبرالیزه شدن ایران در بلندمدت امیدوار است. لذا جناب وزیر هم اینک در مواجهه با این مرزبندی قرار گرفته اند که چه تفکیکی از لیبرالیسم بین آن چه که منظورشان بوده با تفاسیر غربی و به خصوص اسلام وجود خواهد داشت؟
ارسال نظر