«حسن کردمیهن» به مثابه گوشت قربانی/ چه کسی یقه نهادهای مسوول را می گیرد؟

پایگاه خبری- تحلیلی «پارس»- این روزها، در ماجرای اتفاق ناگوار حمله به سفارت سعودی، بیشتر از همه نام «حسن کرد میهن» شنیده می شود و او به عنوان متهم ردیف اول این اتفاق خسارت بار در افکار عمومی مطرح می شود و مسوولین مرتبط با این موضوع اعم از وزارت کشور و سایر دستگاههای به شدت در مورد وی مصاحبه می کنند. پیرامون این موضوع چند نکته حائز اهمیت است:

1- سالهاست خشم فروخفته ای در مردم ایران نسبت به آل سعود شکل گرفته است. این موضوع با اتفاق فرودگاه جده نسبت به دونوجوان ایرانی، فاجعه منا، اعدام شیخ نمر، سقوط جرثقیل، نسل کشی بی رحمانه در یمن، کمک به جریانات تروریستی- تکفیری منطقه و.. نیز در تشدید این خشم موثر بود که واکنش خارج از چارچوبِ مردم و جوانان پرشور و انقلابی را هشدار می داد.

2- برای ابراز این خشم انقلابی و پر از حرارت، بایستی دستگاههای مرتبط، شرایطی را فراهم می کردند که اقدامات مردم به ساختارشکنی و خسارت منجر نشود. در این زمینه «شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی» در تعلل قابل توجه نسبت به برگزاری مراسمی در اعتراض نسبت به آل سعود بایستی پاسخگو باشد.

3- اینکه خشم فروخورده ملت با تعلل «شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی» منجر به تجمع در مقابل سفارت شد ماجرا را وارد مرحله بعدی کرد و اتفاقاتی افتاد که موجب شد تا هجوم برای حمله به سفارت سعودی فزونی یابد. در این زمینه، دو مرجع بایستی پاسخگو باشند:

الف- نهادهای اخاص که چرا برنامه ریزی گروههایی وابسته به یک مرجع انگلیسی و دستوراتی که حسن کردمیهن به بخشی از هوارداران خود داده را پیش از آن، پیش بینی یا رصد نکرده بودند.

ب- نهادهای امنیتی همچون نیروی انتظامی، در کجای ماجرا قرار دارند که پیش از ماجرا، خشم پرآتش و پرحرارت را درک نکردند و نتوانستند مدیریت میدانی صحیحی داشته باشند.

4- اما «حسن کرد میهن»؛ او گذشته ای دارد که نمی توان آن را ندید. بخش قابل توجهی، از جوانان انقلابی استان البرز را در قالب هیئاتی بزرگ در جهت حضور موثر در جامعه ساماندهی می کرده و حتی در کمک به تربیت نیرو برای مدافعان حرم، فعالیت بالایی داشت.

حال او خطایی بزرگ مرتکب شده، خطایی که موجب شد تا بهانه در دست سعودی و چند کشور کوچک و حقیر باشد تا دست به اقداماتی در عرصه دیپلماتیک بزنند و حتما بایستی خطای کردمیهن را دید و برخورد لازم را با او داشت. اما این رافع آن نیست که عملکرد نهادهایی چون «شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی» و نهادهای اطلاعاتی و امنیتی دیده نشود.

شاید برخی از فضاسازی ها نیز در همین راستا باشد که «حسن کرد میهن» گوشت قربانی باشد که ناکارامدی، سستی و تعلل برخی در این میدان دیده نشود.