به گزارش پارس به نقل از کیهان، رهبر معظم انقلاب، تکلیف سران فتنه را ضمن بیانات متعدد روشن کرده‌اند و جرم و جنایت و جفای آنها در حق کشور و نظام و انقلاب مشمول مرور زمان نمی‌شود.


سیدمحمود دعایی مدیرمسئول روزنامه اطلاعات اخیرا ضمن ترویج یکی از سران  فتنه مدعی شد «در روزی که عزیزی از اعضای دفتر مقام معظم رهبری وفا داریم را به خاتمی و نقل سخن‌ها و اظهارات او را در روزنامه برنتافت و از منظر رهبری اعتراضی داشت نامه‌ای خصوصی به محضر رهبر و مرادم نوشتم در آن نامه همه عشق و عاطفه و امید و انتظارم در مورد خاتمی را با آقا در میان گذاشتم و این انگیزه وفا داریم به خاتمی و استجازه در ادامه همراهیم با وی را بیان کردم. مراد و ولی‌امرم بعد از خواندن آن نامه کریمانه و بزرگوارانه فرمودند «من هم مثل تو فکر می‌کنم اما نه به نرمی دل تو!» اشک شوق و امیدم جاری شد و از آن روز به بعد کاکایم را غریب نگذاشتم.


آقای دعایی البته انصاف به خرج نداده که بنویسد در فتنه آمریکایی - صهیونیستی سال 88، غریب، امثال سران فتنه بودند یا نظام جمهوری اسلامی و ارزشهای الهی آن که آماج وحشی‌گری آشوبگران به میدان فراخوانده شده از سوی فتنه‌گران قرار گرفتند؟!


اما درباره موضع رهبر معظم انقلاب شایان ذکر است که معظم‌له بالغ بر یک سال صبوری به خرج دادند و با حلم تمام سران فتنه را به عنوان همراهان سابق انقلاب دعوت کردند تا به مجاری قانونی برگردند و حساب خود را از جریان‌های ضدانقلاب و دولت‌های مستکبرغربی که علنا از فتنه و آشوب حمایت می‌کنند، جدا سازند. اما وقتی لجاجت و اصرار این جماعت بر ادامه خط کور یاغی‌گری و بغی و معارضه یقینی شد، فرمودند «جرم اینها بزرگ است و اگر امام(ره) بودند، شدیدتر برخورد می‌کردند. اگر اینها محاکمه شوند، حکمشان خیلی سنگین خواهد بود و قطعا شما (یکی از بازی‌خوردگان فتنه) راضی نخواهید بود».


ایشان همچنین رمضان سال 1392 در دیدار دانشجویان  فرمودند:«مسئله اصلی را در مورد قضایای سال 88 مورد نظر و در مدّ نگاهتان قرار  دهید؛ آن مسئله اصلی این است که یک جماعتی در مقابل جریان قانونی کشور، به شکل غیرقانونی و به شکل غیرنجیبانه ایستادگی کردند و به کشور لطمه و ضربه وارد کردند؛ این را چرا فراموش می‌کنید؟ البته ممکن است در گوشه و کنار یک حادثه بزرگ زد و خوردهائی انجام بگیرد که انسان نتواند ظالم را از مظلوم تشخیص دهد؛ یا یک نفر در موردی ظالم، در موردی مظلوم باشد؛ این کاملا امکان‌پذیر است؛ اما در این قضایا، مسئله اصلی گم نشود. خب، در انتخابات سال 88،  آن کسانی که فکر می‌کردند در انتخابات تقلب شده، چرا برای مواجهه با تقلب، اردوکشی خیابانی کردند؟ چرا این را جواب نمی‌دهند؟ صد بار ما سوال کردیم؛ نه در مجامع عمومی، نخیر، به شکلی که قابل جواب دادن بوده؛ اما جواب ندارند. خب، چرا عذرخواهی نمی‌کنند؟ در جلسات خصوصی می‌گویند ما اعتراف می‌کنیم که تقلب اتفاق نیفتاده بود. خب، اگر تقلب اتفاق نیفتاده بود، چرا کشور را دچار این ضایعات کردید؟ چرا برای کشور هزینه درست کردید؟ اگر خدای متعال به این ملت کمک نمی‌کرد، گروه‌های مردم به جان هم می‌افتادند، می‌دانید چه اتفاقی می‌افتاد؟ می‌بینید امروز در کشورهای منطقه، آنجاهائی که گروه‌های مردم مقابل هم قرار می‌گیرند، چه اتفاقی دارد می‌افتد؟ کشور را لب یک چنین پرتگاهی بردند؛ خداوند نگذاشت، ملت هم بصیرت به خرج دادند».


یادآور می‌شود خاتمی چندین‌بار در محافل خصوصی اصلاح‌طلبان اذعان کرده که امکان تقلب 11 میلیونی در انتخابات وجود ندارد. اما این حریت و شجاعت را نداشته که  همین واقعیت را علنی بگوید و بر علیه مسیر یاغی‌گری‌ طی شده از سوی خود و برخی فتنه‌گران شهادت دهد؛ چرا که اساسا او در میان افراطیون اختیار‌دار خود نیست؛ چنان که در همان روز انتخابات و انداختن رأی به صندوق مدعی شده بود غیب‌گو نیست اما موسوی پیروز شده است(!)


رهبر معظم انقلاب به اقتضای عقل و شرع معتقدند راه پیش‌روی فتنه‌گران به مصداق آیه «الا الذین تابوا و اصلحوا و بینّوا»، توبه و جبران جرم صروت گرفته و روشنگری درباره آن دروغ و ظلم بزرگ است.