ماجرای دیدار مادر زخم‌خورده از منافقین با احمد شهید

به گزارش پارس به نقل از  مهر، ثریا عبدالهی یکی از مادران ایرانی است که فرزندش ۱۵ سال قبل پس از سفری به ترکیه به عضویت گروهک منافقین درآمد. اما او پس از آن هیچگاه موفق نشد تنها پسرش را ببیند. او برای دیدن فرزندش ۴ سال در کنار قرارگاه اشرف زندگی کرد تا خبری از فرزندش بگیرد اما نه تنها موفق نشد بلکه بدرفتاری و توهین و خشونت منافقین به گفته خودش باعث شد با نا امیدی تمام به کشورش ایران بازگردد.

عبدالهی اخیرا سفری را با هیات ایرانی به ژنو داشت تا صدای خود را به گوش احمد شهید و سازمانهای مدعی حقوق بشر برساند او در این سفر پرده از جنایتها و بدرفتاری های منافقین برداشت. عبدالهی مدعی ست فردی سیاسی نیست و برای تمام سخنان خود مدرک و دلیل دارد. تنها علت حضورش در ژنو و دیدار با احمد شهید را رساندن صدای درد و رنج خود و ستمهای روا شده به او توسط منافقین به گوش سازمانهای مدعی حقوق بشر می داند البته عبدالهی در این سفر با اردشیر امیر ارجمند مشاور میر حسین موسوی نیز دیداری داشته که مشروح سخنان او در مصاحبه با خبرنگار مهر، به شرح ذیل است.

ظلم گروهک منافقین به قدری بود که اعضای سازمان ملل با شنیدنش تعجب می کردند

مهر: خانم عبدالهی سفری با هیات ایرانی به ژنو داشتید دلیل این سفر چه بود؟

بله مسافرت خوبی بود در واقع موفق شدیم با چند نفر از اعضا و نمایندگان سازمان ملل ملاقات کنیم خوشبختانه مسافرت به نحوی پیش رفت تا وقتهایی که درخواست کرده بودیم مورد قبول واقع شود. ما در حقیقت می خواستیم صدایمان را به گوش سازمانهای حقوق بشری برسانیم. مشکلاتمان را بگوییم و اینکه چگونه فرزندانمان در دستان منافقین اسیر شده اند که حتی موفق نشدیم آنها را یکبار ببینیم. مشکلات خود را در ۴ سالی که کنار کمپ اشرف زندگی کردیم را به مسئولان و اعضا سازمان ملل گفتیم، وقتی نمایندگان سازمان ملل گزارش ما را شنیدند همگی از میزان ظلم گروهک منافقین تعجب کردند, همان افرادی که با اعضا منافقین در ژنو جلسه های متوالی می گذاشتند.

می دانستند ما سیاسی نیستیم اما باز توهین می کردند

* آیا اعضا منافقین هم در ژنو حضور داشتند؟ نحوه حضورشان چگونه بود؟

بله از سران منافقین در لابی سازمان ملل بودند. برخورد بسیار بدی داشتند ما می دانستیم برخورد آنها یک نوع فیلم و نمایش است، می خواستند ما را عصبانی کنند، متاسفانه ما تجربه اینچنینی نداشتیم نمی دانستیم باید چگونه رفتار کنیم. ولی با اینحال تنها کاری که انجام دادیم این بود که سکوت کنیم. هیچ جوابی به آنها ندادیم تا بتوانیم بیشتر بمانیم برای اینکه بیشتر صحبت کنیم تا واقعیت ها را از وضعیت فرزندانمان که گرفتار گروهک منافقین بودند را به اطلاع جهانیان برسانیم.

تصویر آرشیوی: ثریا عبداللهی در مقابل درب پادگان اشرف در حال درخواست از منافقین برای دیدار با فرزندش

آنجا حتی کسانی بودند که از نظرسیاسی مخالف جمهوری اسلامی بودند، آنها نیز با ما برخورد بدی می کردند در حالی که همه آنها می دانستند ما سیاسی نیستیم. به وضوح می گفتیم ما بحث سیاسی نداریم ولی همچنان توهین می کردند. ما حدودا ۳هزار خانواده هستیم که می خواهیم فرزندانمان را که در دست فرقه رجوی اسیر است را آزاد کنیم.

به امیر ارجمند گفتم شما با گروهک منافقین ارتباط برقرار کردید

* این گروهها که می گویید چه کسانی بودند آیا حرف سیاسی می زدید که با شما برخورد می شد؟

ببینید ما سیاسی نیستیم، کاری هم با سیاست نداریم اما در یکی از پنل هایی که برگزار شده بود آقای امیر ارجمند هم حضور داشت، خوب ما در اکثر پنل ها حضور پیدا می کردیم آنجا در مورد نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی صحبت داشتند ما هم بعضی وقتها در مورد خودمان صحبت می کردیم. مثلا در اکثر این پنل ها می گفتیم شما که در مورد نقض حقوق بشر در ایران صحبت می کنید. ما هم ایرانی هستیم خانواده‎ هایمان ایرانی است چرا در مقابل ما سکوت می کنید.

در یکی از این پنل ها به آقای امیر ارجمند گفتم شما که مخالف جمهوری اسلامی هستید با گروهک منافقین ارتباط برقرار می کنید آیا می دانید همه اینها باعث می شود در داخل علیه شما کینه ای شکل بگیرد. البته عرض کردم من بحث سیاسی نمی کنم همین ظاهر ماجرا را که می دیدیم اینها می روند کنار منافقین و با آنها صحبت می کنند از لحاظ روحی برایمان سخت بود. همانجا در یکی از پنل ها به امیر ارجمند گفتم شما به ظاهر دارید از ملت ایران دفاع می کنید چون ما هم جزو همین ملتیم که در آن لحظه آقای آتابای رفت از آقای امیر ارجمند سوال کرد وگفت برادر شما در گروهک منافقین است، لذا بر همین اساس درخواست کردیم و به او گفتیم بچه هامون را می خواهیم که امیر ارجمند با عصبانیت گفت به من تهمت زدند و برادر من با این سازمان ارتباطی ندارد.

البته من آقای ارجمند را زیاد نمی شناسم فقط بحث هایی در مورد ایران کردند ولی حتی اگر برادرش هم بین منافقین بود فکر نمی کنم کمکی به ما می کرد. دلیل آن هم روشن بود چون امیر ارجمندمخالف جمهوری اسلامی بود حتی به ما می گفتند شما از طرف جمهوری اسلامی آمدید در واقع دید دیگری نسبت به ما داشتند. البته استنباطم از رابطه امیر ارجمند و منافقین به شکلی بود که احساس می کردم با هم ارتباط دارند لذا به آقای بیطرف مسئول برگزاری پنل ها اعتراض کردم جلویش گریه کردم همان موقع خانم برادران آقای علیزاده و زینالی از مخالفین حاضر در پنل بودند که برای پرونده سازی علیه جمهوری اسلامی آمده بودند. شروع کردند از شکنجه های جمهوری اسلامی گفتن که اینها اینجوری ما را شکنجه کردند در انتخابات رای ما را دزدیدند و این حرفها.

شکنجه هایی که آنها مدعی هستند در ایران صورت گرفته را از کسانی که از سازمان منافقین فرار کرده اند شنیده ایم

باور کنید من نمی خواستم پنل آنها را به هم بزنم ولی به قدری عصبانی شدم که بلند شدم و فریاد زدم و گفتم خانم برادران دقیقا همین شکنجه هایی که شما می گویید ما از کسانی که از سازمان منافقین فرار کرده اند و جدا شده اند و در کشورهای اروپایی هستند شنیده ایم. بچه های ما در دست همین افراد اسیرند.

جالب اینکه به محض اینکه من این حرفها را زدم خانم برادران بلند شد و گفت شما دروغ می گویید شما از ایران آمده اید، مامور شده اید که پنل ها را به هم بریزید. ما دیگر کاری نکردیم بعد از تمام شدن پنل های آنها، من و خانم بهشتی که برادرش در سازمان کشته شده بود رفتیم جلو و گفتیم حالا که در مورد نقض حقوق بشر حرف می زنید در مورد ما هم بگویید و فریاد زدیم و گریه و زاری. دقیقا یادم می آید به خانم برادران گفتم شما یک جورهایی دروغ گفتید در واقع خودتان را می خواهید تبرئه کنید تا دولت سوئیس به شما ترحم کند تا بتوانید اینجا بمانید. شما از حقوق بشر ایران دفاع نمی کنید شما برای منافع خود اینجا هستید.

تصویر آرشیوی: مادر اسیر در بند منافقین در کنار دیوارهای پادگان اشرف برای دیدار با فرزندش گریه می کند

چرا که اگر کسی بخواهد از حقوق بشر دفاع کند خیلی ببخشید با یک وجب دامن و تاپ و آرایش آنچنانی و حالت پریشان نمی آید برای دفاع از حقوق بشر. من اولین بار بود که به این سفر می رفتم. ۴ سال با سازمان منافقین درگیر بودم روش کار آنها هم همین بود و می خواستند ما را به کار سیاست بکشانند لذا در آن زمان نمی توانستم از ایران به خوبی دفاع بکنم. البته من سابقه سیاسی ندارم چیز ی هم از سیاست نمی دانم.

به احمد شهید گفتم من یکی از ایرانی ها هستم که به حقوقم ظلم شده

* درست می فرمایید ما هم قصد این را نداریم تا موضوع را سیاسی کنیم ولی خوب بالاخره خواسته شما هم حقوق بشری است آیا توانستید کسی را ببینید تا خواسته هایتان را مطرح کنید؟

بله من احمد شهید را دیدم همه حرفهایم را به او زدم ولی وی به من گفت من فقط نماینده هستم در مورد نقض حقوق بشر در ایران صحبت کنم. من هم در جواب او گفتم من یکی از همان ایرانی ها هستم که ۴ سال در کشور عراق ماندم تا بچه ام را ببینم حتی موفق نشدم به مدت یک دقیقه او را ببینم. این حرفها را خانم بهشتی، آقایان آتابای و اکبرزاده نیز زدند.

*احمد شهید در جواب شما چه گفت؟

هیچی! احمد شهید گفت سازمان مجاهدین به ما گفته ایران نقشه دارد و می خواهد این جوانان را از ما بگیرد ببرد داخل ایران و همه آنها را اعدام کند، همان لحظه من به احمد شهید گفتم با اطمینان و با سند و مدرک و شاهد عینی به شما ثابت می کنم کسانی که در سازمان منافقین هستند و سابقه طولانی دارند و جنایت های سازمان را می دانند اگر بخواهند بیرون بیایند رجوی آنها را می کشد. برای اینکه اگر آنها بیایند بیرون تمام جنایت های آنها را افشا می کنند.

در حال حاضر نزدیک به ۱۲۰۰ نفر از اعضای بریده از منافقین در ایران به صورت عادی زندگی می کنند

* مثالی برای این حرف خودتان دارید؟

بله، مثل غلامعلی حسین نژاد که ۲۵ سال مترجم مریم و مسعود رجوی بود که وقتی فرار کرد و آمد بیرون تمام جنایت های سازمان را مو به مو آشکار کرد، البته خیلی ها این جنایت ها را نگفتند و یا نتوانستند بگویند، ولی آقای حسین نژاد در سایت های خبری داخلی و خارجی تمام این اتفاقات و جنایات سازمان منافقین را منتشر کرد. به احمد شهید گفتم چرا ایران باید اینها را اعدام کند در حالی که الان نزدیک ۱۲۰۰ نفر از منافقین سابق در ایران ازدواج کرده اند و زندگی عادی دارند. سر کار می روند و تنها کسی که می خواهد اینها را بکشد سازمان مسعود و مریم رجوی است. این یک واقعیت است که اگر اعضای خسته و بریده از سازمان از آن بیرون بیایند سازمان منحل می شود البته اینها می خواهند این افراد را بکشند و با این کار شهید سازی کنند در حالی که ما و همه دنیا می دانیم این گره کور مسعود رجوی با خون همین افراد باز خواهد شد.

* بالاخره جواب احمد شهید به استدلال و مدارک شما چه بود؟

البته آقای احمد شهید به ما وعده داد که من اینها را بررسی می کنم و گفت اگر صحبت شما درست باشد رسیدگی خواهد شد حتی آدرس سایتش را داد دیگر نمی دانم چه اتفاقی خواهد افتاد. ما در بعدازظهر همان روز در پنل احمد شهید که در دیدار مخالفان سیاسی بود حضور پیدا کردیم منافقین نیز در این پنل بودند من بارها دستم را بلند کردم تا حرف بزنم ولی کسی که منشی احمد شهید بود اصلا اجازه صحبت نداد تا اینکه در نهایت احمد شهید اجازه صحبت داد.

موضوع پنل در مورد نقض حقوق زنان در ایران بود من هم بر اساس همان موضوع نقض حقوق زنان در اشرف را که در ۲۵ بند آماده کرده بودم، خواندم اما مخالفان جمهوری اسلامی به من اجازه ندادند بیشتر از ۱۲ بند آن را بخوانم.
همان موقع یکی از سران منافقین به اسم کریمی به همراه منیره جعفری صحبت کرده و به احمد شهید گفتند ایشان یعنی من جزو افراد جمهوری اسلامی ایران هستم و از طرف جمهوری اسلامی آمده ام اینجا و آنها گفتند این خانم ۴ سال در اشرف بوده و خیلی ما را اذیت کرده. همه این چیزها که این خانم به شما گفته است دروغ است و او کسی را در اشرف ندارد.

تصاویر آرشیوی: خانم عبداللهی تابلویی از ادعاها و جنایت های سازمان منافقین جمع آوری کرده است

ناچار شدم سریع عکس پسرم را بردارم و فریاد زدم تنها پسر من اسیر این فرقه است. خانم بهشتی و آقای آتابای هم با ما همصدا شدند که احمد شهید نیز گفت این خانم شکایت دارد و باید به شکایتش رسیدگی شود.

* فکر می کنید با توجه به مواضع احمد شهید او بتواند به پرونده شما رسیدگی کند؟

انشاءالله که بتواند رسیدگی کند و کاری برای ما انجام دهد هر چند من می دانم مشکلاتی برای پسرم امیر ایجاد خواهد شد. وظیفه من این بود که این جنایات ها را افشا کنم البته رسانه ها، صدا و سیما و دولت ایران نیز باید ما را کمک کنند تا نه تنها بچه های ما بلکه همه افراد اسیر شده آزاد و منافقین زمان رسوا شوند.

منافقین گفتند ثریا سرت را می بریم

* ما شنیده ایم در این سفر مشکلات زیادی برای شما پیش آمده آیا امکانش است تا در این باره توضیح بدهید؟

بله، ما در این سفر فهمیدیم که منافقین چه حیله هایی دارند و چه شیطان بزرگی هستند. حتی آنها به ما حمله کردند، در اتوبوس اسم من را بردند و گفتند ثریا سر تو را می بریم. آنها دوباره کار خود را تکرار کردند تا اینکه ما مجبور شدیم شکایت کنیم پلیس آنها را دستگیر کرد و حدود ساعت ۲ یا ۳ نیمه شب پرونده ای برای آنها باز شد و قرار بر این بود تا این پرونده به مدت ۳ ماه مفتوح باشد. فکر می کنم حرکت و اتفاق خوبی بود تا خیلی از ملت ها با واقعیت ها آشنا شوند.

آیا در مورد این توهین ها و تهمت ها مدرک دارید که حرف شما را ثابت کند؟

* بله ما فیلم داریم. همان شخصی که من را تهدید کرد هم عکس و هم فیلمش ثبت شده. تمام کارهایش که با مشت به اتوبوس ضربه می زدو فحش می داد مستند در اختیار و سفیر کشورمان در سوئیس آقای سجادی قرار گرفته که به امید خدا به این موارد رسیدگی خواهد شد.