تحلیل پارس از اتفاق ورامین
چماق به دستان معتدل/ ریشه چماق به دستی این جریان به این چندروزه برنمیگردد
همایشی با این عظمت و اینهمه مسئول ارشد آیا نیروی حراستی و امنیتی نداشت تا مانع از حمله چماق به دستان شود؟ سؤالی که در کنار دهها سؤال دیگر هیچگاه پاسخی به آن داده نمیشود.
پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- چند روز پیش خبری به ناگاه بر روی خروجی ها قرار گرفت! « حمله به موسوی لاری توسط دلواپسان» در نفی این موضوع باید گفت هر عمل خلاف قانونی مورد نکوهش است . اما غیر واقعی و دروغ گویی نیز بسیار بد و زشت است. به ویژه از کسانی که می خواهند وظیفه ی اطلاع رسانی را بر عهده داشته باشند. تیتر های مختلفی همچون رفتار داعش وار! حرکت های تندروها و صدها موضوع دیگر اینقدر غیر واقعی بود که حتی خود اصلاح طلب ها نیز به این موضوع اقرار کردند و خود موسوی لاری بیان داشت : « در مسیری که به سمت بالا حرکت میکردیم، دست همراهان خورد و عمامه از سر من افتاد »(1) بر همین اساس ذکر چند نکته مورد توجه است:
یک :
افراط گری در هر صورت مورد طرد افکار عمومی و تمامی بدنه ی جامعه ی نخبگانی است. دروغ گویی نیز قبح ذاتی دارد و هر عاقلی در هر جای جهان، از دروغگو خوشش نمی آِد. چه زیبا بچه ها هم می گویند « درغگو دشمن خداست»، فردای این اتفاق چنان تیتری بعضی از رسانه های زنجیره ای زدند که گویا یک گروه از داعش مستقیما به موسوی لاری حمله کردند! اما واقعیت از زبان موسوی لاری چیز دیگری بود. روزنامه هایی که با افکار عمومی بازی کردند و تهمت و دروغ گفتند باید پاسخ گوی این ادعاها باشند. از همه بدتر خیال پردازی بعضی از روزنامه های اصلاح طلب کار را به جایی رساند که انگار وسط موصل یک واقعه ای صورت گرفت و چنان عکس هایی انتخاب کردند و توصیفاتی که، انسان شاخ در می آورد. باز تاکید می شود هر نوع اقدام خلاف قانون، خلاف قانون است اما این توصیفات با واقعیت جور در نمی آید.
دو:
16 آذر سال گذشته، را دانشگاه حال و هوای دیگر داشت. از ممانعت از سخنرانی منتقدان دولت در برابر رئیس جمهور تا حواشی سخنرانی علی مطهری در دانشگاه. بر همین اساس نماینده محترم تهران به بررسی چرایی حصر سران فتنه پرداخت که موجب سوال یکی از دانشجویان شد. همین سوال کافی بود تا چماق بدستان اعتدالگرا!!!! دمار از روزگار این دانشجوی اصفهانی در بیاورند و این دانشجو را به وضع فجیعی کتک زدند. (2)حادثه ای که قلب هر دانشجوی آزادیخواه را جریحهدار نمود و این شبهه را به وجود آورد، کجاست جملات گهربار کاندیدای پیروز انتخابات ریاست جمهوری 92 در امنیتی نشدن دانشگاها؟! بررسی این حادثه، چرایی عدم برخورد با دانشجویان چماق به دست انحطاط طلب از هر جمع و تشکلی، سکوت رسانههای حامی فتنه نسبت به این واقعه در صورتی که اگر یک دانشجوی فعال در موضوع فتنه چنین برخوردی با او میشد یقیناً اوباما برایش نطقِ ویژه میداد و ماهها عناصر داخلی به پرداختن رسانه ای آن علاقهمند بودند، در کنار عدم دخالت حراست دانشگاه همه و همه نشان از آن دارد که دانشگاه در حال خروج از مسیر علمی خود است.
اما این حادثه تنها حادثه ای این ایام نبود. سخنرانی هتاکانه ی هادی غفاری فعال فتنه و محکوم قضایی در شیراز نیز همراه با ضرب و شتم یک فرد دیگر همراه بود. عناصری لباس شخصی و فاقد هویت که یقینا با سکوت حراست دانشگاه علوم پزشکی شیراز همراه بود اقدام به ضرب و شتم این فرد بیگناه کردند و او را به دلایل واهی مورد اهانت قرار دادند.(3)
ریشه ی چماق به دستی این جریان به این چندروزه برنمیگردد. خرداد سال گذشته نیز شاهد امنیتی و چماق به دست شدن عده ای در دولت یازدهم بودیم. سخنرانی کواکبیان به مناسبت اولین سالگرد پیروزی جریان اعتدال! در 24 خرداد 92 همراه شد با ضرب و شتم معترض به سخنران همایش. همایشی که قرار بود به پاسداشت پیروزی جریان اعتدال برگزار گردد در آن از هر چیزی تجلیل شد الا اعتدال!
در این همایش سخنان کواکبیان نسبت به رفع فتنه ی سران فتنه ی 88 همراه شد با اعتراض مؤدبانه ی روحانی ای در بین جمع حضار. ناگهان از هر سوی عده ای چماق به دست بهسوی این روحانی حمله کرده و در برابر دیدگان استاندار و دیگر اعضای ارشد استان این فرد بیگناه را ضرب و شتم نمودند.(4) و باز این شبهه پیش میآید همایشی با این عظمت و اینهمه مسئول ارشد آیا نیروی حراستی و امنیتی نداشت تا مانع از حمله چماق به دستان شود؟ سؤالی که در کنار دهها سؤال دیگر هیچگاه پاسخی به آن داده نمیشود.
درواقع در کنار حوادث بالا باید پرسید ایا اعتدالگرایی در مراسمات و امنیتی نشدن فضای جامعه به معنای گازانبری کردن منتقدان و قرار دادن آنان در برابر عده ای چماق به دست معتدل است. پرسشی که باید مسئولان برگزاری روز 16 آذر به آن پاسخگو باشند، چگونه سخنرانی تمام جریان منتقد دولت، ظرف مدت چند روز به برگزاری مراسم لغو و برعکس بهراحتی افرادی همچون هادی غفاری و دیگر متهمان فتنه به جمع دانشجویان وارد و سخنرانی مینماید.
آیا این رفتار سرهنگی توسط افرادی که خود را مدعی آزادی و مقابله داعیشیسم داخلی می دانند ، قابل قبول است. چکسانی اجازه داده صرفا بر اساس یک شایعه چنین مظلوم نمایی کنند اما اعتراض را با چماق پاسخ دهند. ان شا الله که در این موضوعات قصدی نباشد اما واقعیت چیز دیگری است. فضا در شرایطی امنیتی شده که منتقدین جرات اظهار نظر ندارند اما چماق بدستی برای سران فتنه مورد پذیر است.
1) اخلال دلواپسان در همایش اصلاحطلبان
2) گفتوگو با دانشجویی که پس از کتک خوردن، سخنران را بوسید/ در خیابان هم تهدید میشوم
3) خاطره دانشجوی مضروب 16آذر در شیراز
4) فتنه از من و لباس روحانیت من مهمتر است / کواکبیان می گفت غلط کردم به استان شما آمدم
ارسال نظر