اعتبارزدایی از قوه قضائیه، شورای نگهبان، دفتر رهبری با چه هدفی؟

پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- مصطفی طاهری- نظام جمهوری اسلامی در سال های گذشته با سناریوهای مختلف برای براندازی و تغییر حکومت مواجه بوده است، از روش های سخت مانند جنگ نظامی گرفته تا انواع فعالیت ها برای براندازی نرم. در پیاده سازی این سناریوها نیز، عده ای «آگاهانه» و عده ای هم «ناآگاهانه» اهداف دشمن را در این خصوص پیاده می کردند. رهبر معظم انقلاب در دیدار با دانشجویان در اردیبهشت سال86 با تأکید بر لزوم هوشیاری در برابر برنامه های دشمن به آنان توصیه می کنند حتی حرف«حقی»که پازل دشمن را نیز کامل می کند نباید زد: «گاهی اوقات، دشمن کار را به گونه‌ای ترتیب می دهد که حرف حقی، از زبان یک نفر صادر بشود... این پازل از صد یا دویست قطعه تشکیل شده؛ یک قطعه‌اش هم همین حرف حقی است که آن شخص باید بزند تا این پازل را کامل کند! اینجا این حرف حق را نباید زد. پازل دشمن را کامل نباید کرد. در این حد هوشیاری لازم است!...دشمن نباید بتواند از هیچ حرکت و اظهار و موضعگیری شما استفاده کند.»

بر کسی پوشیده نیست که ساختار نظام جمهوری اسلامی، متشکل از نهادهای زیادی است که وظایف و مسئولیت های متعددی را برعهده دارند و در رأس آنها نیز ولی فقیه قرار دارد. هجمه ها و تلاش های دشمن برای ضربه زدن به این پیکره عظیم، گاهی معطوف به زیر سؤال بردن اهداف و آرمان های آن است و گاهی شبهه ایجاد کردن در عالی ترین جایگاه این حکومت، گاهی ترور شخصیت های برجسته آن و گاهی نیز زیر سؤال بردن و تخریب «نهادهای»این نظام. از قضا نهادهایی که بیشترین نقش در نظام «جمهوری اسلامی» و ایستادگی مقابل دشمنان را ایفا کرده اند، بیش از دیگر نهادها با موج تخریب ها مواجه شده اند. از وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی گرفته تا قوه قضائیه، شورای نگهبان، دفتر رهبری و... دشمن در برهه های گوناگون سعی می کندبا «تخریب»این جایگاه ها از آنان «اعتبارزدایی» کند تا در نتیجه آن این دستگاه ها نیز نتوانند به وظایف و مأموریت های محوله خود عمل کنند و در نهایت سیستم حاکمیت دچار خلل و خدشه شود. سناریویی که در برهه ای از آن به «فتح سنگر به سنگر» یاد می کردند.

البته باید توجه داشت، که آنچه موجب اخلال در انجام مأموریت های این نهادها می شود، «تخریب» و «اعتبارزدایی»است و نه «نقد سالم و سازنده»، بی شک هیچ نهاد و ارگانی در کشور خالی از اشکال و بی نیاز از نقد نیست. ولی باید توجه داشت تا با «تخریب ساختارها»، بدون توجه به نتیجه این امر مصداق این ضرب المثل نشویم که: «یکی بر سر شاخ و بن می‌برید»