وحدت سه ضلعی

پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- حسین کنعانی‌مقدم؛ دبیر کل حزب سبز از افراد نزدیک به محسن رضایی در یادداشتی برای «پارس» نوشت:

هرگونه وحدتی در جریان اصول گرایی مورد استقبال ما است اما اگر این ائتلاف ها تاکتیکی یا انتخاباتی باشد، چنین ائتلاف هایی تاثیرگذار نیست؛ چرا که تجربه این گونه ائتلاف ها در سال های پیش وجود داشته است و متاسفانه ثمری در پی نداشته است؛ از جمله در دولت های نهم و دهم که آقای احمدی نژاد از این ائتلاف ها بیرون آمد.

به نظر می رسد که اگر در جریان اصول گرایی بحث بازگشت یاران آقای احمدی نژاد با عنوان جدیدی وجود داشته باشد، این طرح موفق نخواهد شد اما از هر نشست و برخاستی که به دنبال بازسازی و وحدت جبهه اصول گرایان باشند که ائتلاف سیاسی و تمام عیار ایجاد شود، استقبال خواهیم کرد. در غیر این صورت به نظر می رسد که اگر حرکت تاکتیکی و پوشش بازگشت بعضی از عناصر برای ضربه زدن باشد، این کار نتیجه ای نخواهد داشت.

اگر نتیجه ی این وحدت سه ضلعی، ائتلاف انتخاباتی و پوششی برای بازگشت یاران احمدی نژاد باشد، مخالف چنین ائتلافی هستیم و چنین وحدتی را نمی توانیم بپذیریم اما اگر یک ائتلاف سیاسی است که می خواهند جبهه اصول گرایان قدرتمند و با اصول باشد، بایستی به دنبال این باشند که همه طیف های مختلف جریان اصول گرایی حضور پیدا کنند. اگر بنا باشد که بعضی از جریانات قیم اصول گرایان باشند، ما این قدر به رشد و تعالی رسیدیم که نیازی به قیم نداشته باشیم.

احتمال می رود که دوستان در این ائتلاف به دنبال تشکیل مجموعه ای هستند که جریان اصول گرایی را رهبری کنند اما این موضوع نقض غرض است؛ چرا که ائتلاف یعنی «همه با هم بودن» نه «همه با من بودن». اگر بنا باشد که همه با این سه جریان باشند، آن زمان بایستی فاتحه طیف اصول گرایی را خواند.

متاسفانه هر زمانی که به انتخابات نزدیک می شویم بحث وحدت و مسائلی از این باب مطرح می شود اما بعدا که لیست ها بیرون می آید، خود این امر موجب اختلاف بین جریان های مختلف سیاسی می شود؛ چه اصول گرا و چه اصلاح طلب. بعضی ها می خواهند از این بحث وحدت برای این که در موسم انتخابات لیست خودشان فعالیت داشته باشد استفاده کنند اما این کار درستی نیست و به قول تجار «غش در معامله» است.

اگر تا نزدیک انتخابات وحدت سه ضلعی مذکور به نتیجه نرسد، لیست های متعدد بیرون می آید و همین لیست های متعدد باعث شکست اصول گرایان خواهد شد و در آخر نتیجه اش می شود: آقای احمدی نژاد یا اختلاف مجدد!

ذکر این نکته هم ضروری است که اگر این سه جبهه به وحدت رسیدند، بالای لیست خود بنویسند: لیست مشترک پایداری، موتلفه و ایثارگران نه لیست مشترک اصول گرایان؛ اگر کسی چنین کاری کند، به اصول گرایان خیانت کرده است.

پشت این جریان های مذکور، جریان های سیاسی اصول گرایی نیستند. خیلی از شخصیت های مهم و جبهه های اصول گرایی در این حلقه تنگی که بسته شده است قرار نمی گیرند؛ به همین دلیل عقبه این جریان یک عقبه کاملا مبهمی است. اگر بعضی از ریش-سفیدان اصول گرایی جمع شده اند و دنبال چنین ائتلافی هستند، پیشنهاداتشان خوب است و بایستی مورد توجه قرار گیرد اما اگر می خواهند جریان اصول گرایی با ریش سفیدی مدیریت شود، این امر نتیجه ای نخواهد داشت.

برای وحدت اصول گرایان بایستی به چند نکته توجه داشت؛ اولا یک ائتلاف سیاسی نیازمند یک سازمان سیاسی منسجم، متحد و یک پارچه است. ثانیا همه طیف ها بایستی مد نظر قرار گیرد و چنین نباشد که بعضی ها خودشان را قیم جریان اصول گرایی قرار دهند. ثالثا یک نقشه راه مشترکی که بین همه طیف ها به تصویب رسیده است مورد نیاز است. یک شورای رهبری هم بایستی این کار را مدیریت و رهبری کند؛ اگر یک طیف خاصی بخواهد این کار را انجام دهد باعث تفرقه خواهد شد. همه کسانی که تجربه، نفوذ و حزب دارند بایستی جمع شوند و یک خط مشی مشخصی را دنبال کنند. آن اصولی که مقام معظم رهبری در رابطه با جریان اصول گرایی مطرح فرموده اند، بایستی به عنوان مرام نامه و اساس نامه این حرکت سرمشق قرار گیرد و طوری نباشد که بعضی ها دوباره برای خودشان داستان سرایی کنند.

به نظر می رسد که در انتخابات آتی بیش از 70 درصد مجلس فعلی جدید شود. اگر بخواهیم هندسه سیاسی کشور بعد از انتخابات مجلس را ترسیم کنیم، جریان های افراطی  چه در جریان اصول گرایی و چه در جریان اصلاح طلبی با توجه به رایی که مردم به جریان اعتدال داده اند، در تناقض با رای مردم قرار می گیرند و به نظر می رسد که جریان های اعتدالی چه در جریان اصول گرا و چه در جریان اصلاح طلب و چه در بین مستقل ها مجلس را در اختیار خواهند گرفت.