سناتور تندرو به فکر تحریم‌های جدید علیه ایران

به گزارش پارس به نقل از دیپلماسی ایرانی به نظر می رسد سناتور بن کاردین (دموکرات از مریلند) لایحه «نظارت بر سیاست ایران 2015» که خودش طراحی کرده را به خاطر جلب حمایت دموکرات ها کمی نرم تر کرده است. با این که این لایحه همانند قبل زهرآگین نیست، اما همچنان دارای عناصری است که می تواند ایران و شرکای ۱+۵ واشینگتن را تحریک کند و اعتراض آنها را برانگیزد. اگر این لایحه تصویب شود -در ابتدا باید به صورت رسمی مطرح شود- بدون شک موضع مخالفان تندرو توافق درباره برجام را تقویت می کند.

در پیش نویس جدید قسمت هایی از دستورات موسوم به «قرص های سمی» که می توانست اجرای برجام را سخت و یا حتی غیرممکن کند، نرم تر و یا حذف شده است. اما همچنان بندهایی در آن وجود دارد که تنش زدایی با ایران و همکاری با این کشور بر سر برخورد با تهدیدات مشترک منطقه ای همانند داعش و القاعده را مشکل می کند.

در ابتدا دیدی مثبت به تغییرات لایحه خواهیم داشت. در پیش نویس جدید بندهایی که مربوط به تحویل تسلیحات فوق سنگین به اسرائیل بود حذف شد. در این پیش نویس گفته شده رئیس جمهور ایالات متحده می تواند با بررسی انطباق بر تعهدات، این تسلیحات (که نامی از آنها برده نشده است) را به اسرائیل تحویل دهد. اشاره به تعهدات که در نسخه اصلی وجود نداشت مربوط به بمب افکن های بی-52 و یا دیگر بمب افکن های استراتژیک می شود که می توانند تسلیحات فوق سنگین را حمل کنند، ولی این مسئله نقض آشکار تعهدات واشینگتن بر قرارداد جدید استارت است.

کلسی داونپورت، مدیر سیاست های منع اشاعه در انجمن کنترل سلاح به لوب لاگ می گوید: «این مایه آسودگی خاطر است که شاهد هستیم در موضوع مربوط به نقل و انتقال تسلیحات نظامی به اسرائیل، ایالات متحده بر تعهدات بین المللی اش پایبند خواهد بود.»

داونپورت همچنین به نرم تر شدن بند دیگری از این لایحه اشاره می کند که خواستار دادن «اطلاعات کامل» به کمیته کنگره در زمینه حل مسئله «ابعاد احتمالی نظامی» میان ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی است. در پیش نویس فعلی این مسئله با زبانی جدید مطرح می شود. براین اساس رئیس جمهور باید گزارش مفصلی در این رابطه ارائه دهد. علاوه بر این پیش نویس جدید الزام رئیس جمهور به ارائه گزارش جلسات فنی میان آژانس بین المللی انرژی اتمی و مقامات و دانشمندان ایران که مسئله ای محرمانه میان کشورهای عضو و آژانس است را حذف کرده است.

در واقع همان گونه که پیش نویس اصلی نشان داد، کاردین نسبت به ایران خصومت دارد و این کشور به عنوان یک تهدید دائمی برای ایالات متحده و متحدان آن محسوب می شود. به طور مثال در بخش سه به این نکته اشاره می شود که «مانع از دستیابی ایران به قابلیت ساخت تسلیحات هسته ای می شود.» بخش شش اظهار می دارد «برجام نباید منجر به محدود شدن سیاست ایالات متحده و توانایی کنگره برای تصویب لایحه تحریم در خصوص فعالیت های تروریستی و موشک های بالستیک و کروز ایران شود.» چنین ادعایی نه تنها مدرک خوبی برای تندروهای ایران مبنی بر رفتار بد واشینگتن است بلکه ممکن است روح توافق را هم نقض کند.

به طور مثال حفظ تقریباً تمام تحریم های مربوط به تروریسم، موشکی و حقوق بشر در آخرین نسخه هم حفظ شده است. یک تفاوت که میان دو نسخه پیش نویس وجود دارد، مربوط به این می شود که در نسخه اول یک تاخیر 90 روزه میان مجوز ریاست جمهوری مبنی بر اهداف و افرادی که درگیر این موضوعات نیستند و باید تحریمشان لغو شود، وجود داشت. در پیش نویس اخیر این 90 روز تاخیر حذف شده است.

از سوی دیگر، بند بررسی تحریم های جدید مرتبط با تروریسم که در بخش 9 به آن اشاره شده است، موجب ترس در تهران خواهد شد که کنگره با مجبور شدن به لغو تحریم ها در برجام، به دنبال بازگرداندن مجدد آنها در قالب دیگری است. براساس این بند «در صورتی که دولت ایران اقدامات و حمایت مالی اش از گروه های تروریستی ای که برای منافع ایالات متحده و متحدینش تهدید محسوب می شوند را افزایش دهد» کنگره می تواند ظرف 10 روز و تنها 10 ساعت بحث در هر کدام از دو مجلس در این رابطه دست به قانونگذاری بزند.