به گزارش پارس به نقل از تسنیم ، کسانی که این روزها با «میشل عون» رئیس فراکسیون تغییر و اصلاح ملاقات کرده‌اند به نقل از او گفتند که ریاست‌جمهوری در دسترس او قرار گرفته است.

یکی از میهمانان «الرابیه» و از نزدیکان عون گفت که وی در انتظار شاخص‌های جدی است که چند هفته دیگر نمایان شده و امکان نقل مکان او به قصر بعبدا را که چند دهه پیش آن را ترک کرد، فراهم می‌کند.

میشل عون در حضور میهمانان خود این عبارت را « خط ما پیروز است» بارها تکرار می‌کند.

منظور او از خط ما ائتلافی است که از حزب الله آغاز شده و با عبور از سوریه و ایران به روسیه رسیده است؛ کشوری که عون در دخالت مستقیم نظامی او در جنگ سوریه نشانه‌های یافته است مبنی بر اینکه چیزی به روزهای سرنوشت ساز و نهایی باقی نمانده است.

پیروزی محور مقاومت تغییرات منطقه‌ای متعددی را به دنبال خواهد داشت از جمله این تغییرات مربوط به ریاست‌جمهوری لبنان است که عون از طریق هیئت‌ها و میانجی‌های متعدد نشانه‌های متعددی دریافت کرده است مبنی بر اینکه بی شک به او واگذار خواهد شد.

عون چند روز پیش از اظهارات «ولید المعلم» وزیر خارجه سوریه مبنی بر اینکه « چیز جدیدی فراتر از مجهز شدن سوریه به سلاح موجب دگرگونی اوضاع برای دسیسه چینان علیه ما می شود» احساس غرور کرد.

این غرور هنگامی دو چندان شد که « محمد رعد» رئیس فراکسیون الوفاء گفت ما به رئیس جمهوری نیاز داریم که در بین مردم و منطقه صاحب قدرت بوده و از محبوبیت مردمی و عقل حاکمیتی و روحیه میهن پرستی برخوردار باشد و گوش به فرامان دیکته‌های دیگران نیست.

رعد همچنین گفت:هر کس به دنبال وقت کشی است تا رئیس‌جمهوری غیر از این روی کار بیابد وقت کشور را به هدر می‌دهد.

وی ادامه داد: هزار سال منتظر خواهد ماند تا رئیس‌جمهوری با این خصوصیات و از این گروه روی کار بیاید.

اما پر واضح است که نه عون و نه محمد رعد هزار سال منتظر نخواهند ماند.

دشمنان عون تاکید دارند که رسیدن او به ریاست جمهوری ممکن نیست بلکه حزب الله خود نیز چندان تمایلی به این موضوع ندارد.

همچنین اظهارات مسئولان روسیه در خصوص پرونده رئیس جمهور لبنان به رئیس جمهور توافقی نزدیک تر است تا رئیس‌جمهوری که موجب برخورد و اختلاف شده و در واقع  قبول چنین گزینه‌ای برای ریاست جمهوری در لبنان دشوار است.

به طور خلاصه به نظر می‌رسد که عون به هیچ وجه مجال را برای نامزد دیگر باز نمی‌گذارد به ویژه اینکه امروز بیش از هر زمان دیگری به ریاست جمهوری خوشبین است.

همچنین هر یک از بازیگران بین المللی مرتبط با مسائل لبنان تمایل زیادی ندارند که در شرایطی که بحران‌های منطقه‌ای فراوان و ضروری تر از موضوع ریاست جمهوری لبنان مطرح است، به پرونده ریاست‌جمهوری این کشور بپردازند.