بازتاب یک جنایت بی سابقه/ روزی که آل سعود حریم حرم را شکست

پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- جواد نوائیان رودسری- «ما در عین حال که شدیداً متأثر و عزادار از این قتل عام بى‌سابقه امت محمد- صلى ا…علیه و آله و سلم- و پیروان ابراهیم حنیف و عاملین به قرآن کریم گردیده‌ایم، ولى خداوند بزرگ را سپاس مى‌گزاریم که دشمنان ما و مخالفین سیاست اسلامى ما را از کم عقلان و بی خردان قرار داده است، چرا که خودشان هم درک نمى‌کنند که حرکت هاى کورشان سبب قوّت و تبلیغ انقلاب ما و معرف مظلومیت ملت ما گردیده است و در هر مرحله‌اى سبب ارتقاى مکتب و کشورمان را فراهم کرده‌اند که اگر از صدها وسیله تبلیغاتى استفاده مى‌کردیم و اگر هزاران مبلّغ و روحانى را به اقطار عالم مى‌فرستادیم تا مرز واقعى بین اسلام راستین و اسلام آمریکایى و فرق بین حکومت عدل و حکومت سرسپردگان مدعى حمایت از اسلام را مشخص کنیم، به صورتى چنین زیبا نمى‌توانستیم، و اگر مى‌خواستیم پرده از چهره کریه دست نشاندگان آمریکا برداریم و ثابت کنیم که فرقى بین محمدرضاخان و صدام آمریکایى و سران حکومت مرتجع عربستان در اسلام زدایى و مخالفتشان با قرآن نیست و همه نوکر آمریکا هستند و مأمور خراب کردن مسجد و محراب و مسئول خاموش نمودن شعله فریاد حق طلبانه ملت ها، باز به این زیبایى میسر نمى‌گردید، و همچنین اگر مى‌خواستیم به جهان اسلام ثابت کنیم که کلیدداران کنونى کعبه لیاقت میزبانى سربازان و میهمانان خدا را ندارند و جز تأمین آمریکا و اسرائیل و تقدیم منافع کشورشان به آنان کارى از دستشان برنمى آید، بدین خوبى نمى‌توانستیم بیان کنیم و اگر مى‌خواستیم به دنیا ثابت کنیم که حکومت آل سعود، این وهابی هاى پستِ بی خبر از خدا بسان خنجرند که همیشه از پشت در قلب مسلمانان فرو رفته‌اند، به این اندازه که کارگزاران ناشى و بى‌اراده حاکمیت سعودى در این قساوت و بى رحمى عمل کرده‌اند، موفق نمى‌شدیم و حقا که این وارثان ابى سفیان و ابى لهب و این رهروان راه یزید روى آنان و اسلاف خویش را سفید کرده‌اند.»

فرازهایی از پیام امام خمینی(ره) به مناسبت شهادت زائران بیت ا...الحرام

(صحیفه امام(ره)، جلد 20، ص 349)

دقایقی از پایان مراسم در منطقه «معابده» گذشته بود. مسئولان برگزاری مراسم، پرده ها و پلاکاردها را جمع کردند. اذان مغرب نزدیک بود. حجاج به سمت مسجدالحرام به راه افتادند. زائران خانه خدا هنوز مسافت زیادی از محل تجمع دور نشده بودند که با تعداد زیادی از مأموران سعودی روبه رو شدند. مشاهده این صحنه برای حجاج عجیب بود. مراسم «برائت از مشرکین» طی سال های پس از انقلاب، هر ساله برگزار می شد و افزون بر حجاج ایرانی، زائران سایر کشورها نیز در آن شرکت می کردند. مدت برگزاری این مراسم کوتاه بود و شعارهایی که در آن مطرح می شد، بازگو کننده دغدغه های اصلی تمام مسلمانان جهان بود. بنابراین، کسی گمان نمی کرد رژیم سعودی در صدد یورش به شرکت کنندگان در این مراسم باشد، اما آن چه انتظار نمی رفت، اتفاق افتاد. ناگهان صدای پی در پی شلیک گلوله، فضای سه راهی «شعب ابوطالب» را پر کرد. بوی تند گاز اشک آور همه جا به مشام می رسید. تعدادی از جانبازان جنگ تحمیلی و بانوان که در صفوف نخست حرکت می کردند، آماج گلوله  های نیروهای امنیتی سعودی قرار گرفتند. مدتی بعد، حمله به زائران از روی بام های دو طرف خیابان نیز، آغاز شد و بارانی از سنگ و شیشه بر سر زائران خانه خدا باریدن گرفت. همه چیز آن قدر سریع اتفاق افتاد که قدرت تصمیم گیری از حجاج سلب شده بود. مأموران سعودی از بام های مشرف به خیابان، شرکت کنندگان در مراسم را هدف گلوله مستقیم قرار می دادند. تعدادی از زائران خانه خدا، در همان لحظات نخست هجوم، به شهادت رسیدند. صدای ناله و فریاد مجروحان، همه جا شنیده می شد. با این حال، دژخیمان رژیم آل سعود، از فعالیت آمبولانس هایی که برای انتقال مجروحان به بیمارستان وارد معرکه شده بودند، جلوگیری کردند و انتقال آن ها به بیمارستان با تأخیر انجام شد. همین امر بر تعداد شهدا افزود. بسیاری از شهدا، مجروحانی بودند که با رسیدگی سریع پزشکی نجات پیدا می کردند؛ اما ... . به این ترتیب، حرم امن الهی با خون زائران بیت ا...الحرام، گلگون شد.

بهانه های واهی

روز بعد، رژیم آل سعود، با دستپاچگی بیانیه ای را درباره وقایع جمعه خونین مکه منتشر کرد. سعودی ها دلیل جنایت خود را اخلال در روند برگزاری مناسک حج عنوان کرده بودند. در حالی که پیش از برگزاری مراسم، هماهنگی های لازم صورت گرفته و حتی مسیر راهپیمایی، زمان شروع و خاتمه آن معلوم بود.

مراسم «برائت از مشرکین»، در پی پیام حضرت امام(ره) به حجاج در سال 1358 و تأکید ایشان بر لزوم توجه به جنبه های سیاسی و اجتماعی این فریضه بزرگ الهی، همه ساله برگزار می شد و اتفاق جدیدی محسوب نمی شد. پس، علت این وحشی گری و قتل عام چه بود؟ آیا رژیم آل سعود از دلخور شدن هم پیمانان غربی خود نگران بود؟ آیا از طرح این پرسش مهم در میان مسلمانان بیم داشت که چرا رژیمی که خود را «خادم حرمین شریفین» می داند، دست دوستی به سمت دشمنان قسم خورده اسلام دراز کرده است؟ دلیل این اقدام هر چه که بود، رژیم آل سعود برای آن برنامه ای از پیش تعیین شده داشت. آن ها چند روز قبل از برگزاری مراسم، مقدمات این جنایت را فراهم کرده بودند. بیمارستان های مکه، از چند روز پیش از فاجعه، حجاج ایرانی بیمار را پذیرش نمی کردند. لحظاتی قبل از برگزاری مراسم نیز، در ورودی ساختمان های بزرگی که احتمال پناه گرفتن حجاج در آن ها می رفت، بسته شده بود. برخلاف سال های پیش که مأموران سعودی با قرار دادن خودرو در مسیر برگزاری مراسم، سعی در ایجاد گسست میان جمعیت داشتند، در آن سال خبری از پارک خودرو در دو طرف خیابان نبود. با وجود آن که مأموران سعودی، طی سال های قبل، با حضور خود در صفوف شرکت کنندگان در مراسم، مانع توزیع هر نوع جزوه ای می شدند، در مراسم سال 1366، خبری از مأموران رژیم آل سعود در میان جمعیت نبود.

بازتاب یک جنایت بی سابقه

رسانه های خبری غربی، با وجود ابعاد گسترده این جنایت، از پوشش خبری آن خودداری و به انتشار یک خبر ساده اکتفا کردند. برخی منابع از حضور ژنرال «اولریش ویگنر» آمریکایی به عنوان مسئول هماهنگی  امنیتی شهر مکه و فرمانده نیروهای رژیم آل سعود در جریان واقعه جمعه خونین مکه خبر دادند. «ویگنر» همان کسی است که در واقعه تهاجم نظامی آمریکا به طبس، در تیم مسئولیت جمع آوری اطلاعات و تعیین محل فرود واحدهای نظامی آمریکایی، نقش محوری داشت. با این حال، بازتاب این جنایت بی سابقه در میان مسلمانان، اعتراض گسترده و اعلام انزجار از رفتار رژیم آل سعود بود. حجت الاسلام والمسلمین رحیمیان، در خاطرات خود، ضمن شرح ماجرای همدردی حجاج فلسطینی با بازماندگان فاجعه مکه و دیدار آن ها با مسئولان حجاج ایرانی در بعثه، می نویسد:«آنها بعد از احوالپرسی، در حالی که به شدت متأثر و گریان بودند، مشاهدات غم بار خود از صحنه کربلای خونین مکه را بازگو کردند. از قساوت های سعودی ها گفتند که چگونه بر پیکر پاک زنان شهید چکمه می کوبیدند و کیف های پول و دستبند و گردن بند آن ها را با خشونت و ایجاد جراحت بیشتر بر جسد، می ربودند! از مظلومیت ملت ایران گفتند که ما تا کنون فکر می کردیم کسی مظلوم تر از ما فلسطینی ها نیست، ولی در اینجا فهمیدیم که شما از همه مظلوم ترید و دشمنان شما از همه بیرحم تر و پست ترند!» او می افزاید:«آنچه ما را به شگفتی بیشتر واداشت، تحلیل آنها از اصل قضیه و پیوند بنیاد ارتجاع با صهیونیست ها و دیدگاه عمیق آنها از جنگ تحمیلی بود. آنها بدون این که به ما مجالی بدهند، بهتر و کامل تر از آن چه ما می خواستیم بگوییم، گفتند.»مدتی بعد از وقوع جنایت آل سعود در مکه، علمای جهان اسلام، اعم از شیعه و اهل سنت، به تقبیح رفتار این رژیم پرداختند. در دی ماه سال 1366، بیش از 500 نفر از علما و صاحب نظران مسلمان در لندن گرد هم آمدند و به بررسی وضعیت آینده حرمین شریفین و فاجعه شهادت صدها زائر بیت ا...الحرام پرداختند. در قطعنامه پایانی این سمینار، قتل عام حجاج محکوم و با تأکید بر وقوع آن به خواست آمریکا، اعلام شد که حرمین، میراث مشترک تمامی مسلمانان است و اداره حرمین باید زیرنظر شورای عالی علمای صالح جهان اسلام باشد. شرکت کنندگان در این سمینار، روز ششم ذی الحجه را، روز اعلام برائت از مشرکین نامیدند.