روایتی شنیدنی از نحوه برخورد نظام با برجام/ در جریان مذاکرات هسته ای دو نوع دلواپس داشتیم

پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- یک مقام ارشد وزارت خارجه در جمع محدودی از کارشناسان سیاسی جزییاتی از چگونگی برخورد نظام با موضوع برجام را بیان کرد.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «پارس»، یک مقام ارشد وزارت خارجه در جمع محدودی از کارشناسان سیاسی با اشاره به پشت پرده مذاکره با 5+1 در وین جزییاتی از چگونگی برخورد نظام با موضوع برجام را بیان کرد که در ذیل به بخش هایی از این موارد بیان شده اشاره می شود:

* ما در جریان مذاکرات هسته ای دو نوع دلواپس داشتیم. یکی دلواپس دلسوز که اکثریت بودند و اقلیت دلواپس دلشکن. اما با وجود اینکه انتقادهای دلواپسان دلشکن خیلی برای ما سخت و در مواردی غیر قابل تحمل بود اما بازهم به ما کمک کرد.

* شرمن به خود بعد از لوزان و انتقادها گفت که ما واقعا به این نتیجه رسیدیم که انتقادها در ایران جدی است و جریان مقابل، به مخالف توافق تبدیل می شود. وی گفته است به نظر ما خیلی از این نقدها واقعی بود و جوسازی علیه تیم نبود و در یک سطح کلان مدیریت می شده است. 

* بر اساس نظرسنجی یک نهاد امنیتی، 85 درصد مردم از خود تیم حمایت کردند و 79 درصد معتقدند که این پیروزی در مذاکرات برای ایران است. 81 درصد می گویند که این توافق ناشی از قدرت اقتدار ایران است. 78 درصد گفتند که نتیجه این توافق تثبیت قدرت ایران در منطقه است. 74درصد هم گفتند که  نتیجه این توافق کاهش تهدیدها علیه ایران است.

* معتقدیم بعد از این انتفاقات و مذاکرات باید یک نگاه کلان داشت. برای این نگاه کلان 5 سطح داریمک سطح اول موضوع سلبی است با این سوال که اگر توافق نمی کردیم چه می شد؟

فروش نفت ما این اواخر به زیر یک میلیون بشکه رسیده بود.

* عربستان هم این وسط با آمریکا همکاری می کرد. در وین قبلی وقتی داشتیم به توافق نزدیک می شدیم آمریکایی ها به وزیرخارجه عربستان دستور دادند تا قیمت نفت را پایین بیاورند و تا این قیمت پایین نیایید ایران امتیاز نمی دهد و عربستان هم گوش کرد و آنقدر تولید را زیاد کرد که قیمت کاهش پیدا کرد. البته ما هم کوتاه نمی آمدیم و گزینه های نظامی مثل بستن تنگه هرمز را در مقابل تشدید تحریم ها داشتیم اما بالاخره همه آنها برای ما هزینه داشت.

* سطح دوم از منظر منطقه است. در این جا آمریکا می خواست، ایران را با وزنه تحریم مهار کند. آمریکایی ها معتقد بودند که باید با تحریم ها دست و پای ایران در منطقه را که دراز شده را ببندیم. نفوذ ایران در منطقه زیاد شده است. ما در ماجرای پاکستان و افغانستان چون پول نداشتیم، موقعیت هایی را از دست دادیم. ما مزار شریف و حمایتی که باید از احمد شاه مسعود می کردیم را به خاطر نداشتن پول از دست دادیم.

* سطح سوم نظام بین الملل است. در نظام بین الملل رابطه برخی کشورها به پایین ترین سطح خود رسیده بود. ما ذیل فصل هفتم بودیم و به صورت رسمی به عنوان تهدیدی برای صلح و امنیت جهانی شناخته شده بودیم و این بهترین بهانه برای قدرتهای غربی و حمله نظامی بود. ممنوعیت فروش تسلیحات برای ما ایجاد کردند و کسانی که مدام این قطعنامه را نقد می کنند برای یکبار قطعنامه های گذشته را بااین قطعنامه مقایسه کنند تا روشن شوند.

* سطح چهار ما در موضوع هسته ای به دنبال مشروع کردن برنامه غنی سازی خودمان بودیم. آمریکا حق غنی سازی را به هیچ کشوری حتی هند که با آنها همراه است و بمب اتمی دارد هم ندادند. اما نکته مهم این است که ما دنبال این بودیم که آنها به صنعت هسته ای ما احترام بگذارند که در بخش سوم سند برجام آمده است.

* ما سه هدف ذیل همین مشروع کردن برنامه هایمان داشتیم:

اول اینکه خودمان بتوانیم در داخل برنامه هسته ای خودمان را دنبال کنیم.

دوم اینکه از همکاری کشورهای دیگر در صعنت هسته ای بهرمند شویم. البته استقلال و اتکا به دانشمندهای خودمان خوب است اما برای پیشرفت بیشتر باید با دیگر کشورهای همکاری و تکنولوژی وارد کنیم.

هدف سوم هم چشم انداز اقتصادی و سود بردن از صنعت هسته ای است

که هر سه هدف محقق شده است.

* در بانک اورانیوم قزاقستان قرار است عضو شویم و همکاری کنیم. آینده تحقیق و توسعه ما تضمین شده است.  IR1 برای ما هیچ سودی نداشت و ما تعداد زیادی از آن را تولید کردیم تا از غرب امتیاز گیری کنیم.

* ریابکوف گفته بود ایرانی ها نابغه هستند ایرانی ها قطعنامه هایی که علیه آنها صادر شد را اجرایی نکردند و دنیا حاضر شد تا درباره قطعنامه ها با آنها مذاکره کند و در آخر هم یک قطعنامه ای گرفتند که خیلی ضعیف تر از بقیه بوده است.

* فارغ از مباحث عمومی 6 خط قرمز اصلی را به ما متذکر شده بودند:

اول اینکه، غنی سازی در داخل کشور باید ادامه پیدا کند.

دوم اینکه تحقیق و توسعه نباید تعطیل شود.

سوم اینکه راکتور اراک باید آب سنگین باقی بماند.

چهارم اینکه در فردو باید حتما هزار تا ماشین باقی بماند. وقتی این شرط گذاشته شد اصلا فکر نمی کردیم که طرف مقابل این شرط را قبول کند. البته شرط فقط باقی ماندن بود که ما یک پله بالاتر رفتیم و گفتم که در سه تای آنها باید گاز هم تزریق شود.

پنجم اینکه همه تحریم های اقتصادی باید فوری لغو شود.

ششم اینکه قطعنامه ها علیه ایران باید لغو شود.

* سطح پنجم، سطح عزت ملی در سطح بین الملل و ملی که باید بررسی کرد چه کسی باخته است و چه کسی برده است. با توجه به چهار سطح قبلی کسی که به اهدافش رسیده و به حقوقش دست پیدا کرده ما بودیم و بردیم. نمی گویم ما فتح الفتوح انجام دادیم اما واقعیت را درک کنیم.

* این پیروزی ناشی از 12 سال مقاومت مردم و تاییدات رهبر معظم انقلاب است. البته دولت خیلی حمایت نکرد و ما در این مسیر تنها بودیم. تازه در این اواخر آقای ... شروع به حمایت کرد.

* اینکه آمریکا مانور می دهد که ما چهار مسیر دستیابی ایران به بمب را بستیم. یعنی چیزی که ما 12 سال پیش گفتیم نمی خواهیم. ما 12 سال پیش به طرف مقابل گفتیم که صنعت غنی سازی می خواهیم اما آنها گفتند نمی شود اما حالا به این رسیدند که ایران باید هسته ای باشد.

* قطعا امتیازات آزار دهنده در این توافق وجود دارد. محدودیت هایی که وجود دارد برخی آزار دهنده است. اما مگر ما در جنگ و پیروزی هایی که کسب کردیم جزئیات آزار دهنده نداشتیم. در خرمشهر و حصر آبادان مگر شهید ندادیم و مشکل نداشتیم. عملیات را پیروز می شدیم اما هزینه هم می دادیم. از این جهت متاسفانه آمریکایی ها خوب بلندند که حرف خودشان را به دیگران بفهمانند. خوب تلاش می کنند که روایت برد در مذاکرات را تبلیغ کنند.

* باید شان رهبری در موضوع هسته ای حفظ شود. اگر مجلس هم بخواهد ورود به تصویب کند به صلاح نیست و به یک معاهده نامه الزام آور دائمی و حقوقی تبدیل می شود.

در باره قطعنامه هم ما در بیانیه وزارت خارجه همه موارد را گفتیم که ما آن را الزام آور نمی دانیم و معتقدیم در برجام هم وجود ندارد.

* ما دو راه برای بررسی برجام داریم. یکی در شورای عالی امنیت ملی بررسی شود و یکی هم در مجلس؛ به نظر ما مصلحت کشور در این است که بررسی برجام در مجلس انجام نشود. گرچه به لحاظ شخصی برای ما بررسی و تصویب در مجلس بهتر است چرا که وقتی مجلس تایید کند بار این موضوع به دوش آنها می افتد.

* اینهایی که می گویند این توافق و روند مذاکرات به رهبری تحمیل شده است خودشان نمی فهمند اما دارند قبح رهبری را در جامعه می شکنند و ابهت رهبری را در جامعه خدشه دار می کنند.