به گزارش پارس به نقل از باشگاه خبرنگاران، نیویورک تایمز در مقاله‌ای با اشاره به نقش انکار ناپذیر و مهم جنگجویان کُرد در جنگ علیه تروریست‌های داعش، به بررسی دلایل سرکوب آنها بوسیله آنکارا پرداخته است. 

آنکارا 24 ژوئیه (26 مرداد 1393) همزمان با اعلام آمادگی برای مشارکت در جنگ علیه داعش، بمباران هوایی مواضع جنگجویان کُرد را نیز آغاز کرد. این درحالیست که مبارزان کُرد از ارکان اصلی مبارزه با تکفیری‌های داعش هستند و نظامیان این گروه تروریستی را در چندین منطقه از نواحی اشغالی بیرون رانده‌اند.

«یگان‌های مدافع خلق» (ی‌پ‌گ) و ارتش آمریکا از اوت 2014 (مرداد 1393) تاکنون در جنگ علیه گروه تروریستی داعش با هم همکاری کرده‌اند. نتیجه این همکاری بازپس‌گیری قسمت وسیعی از مناطق تحت اشغال داعش در امتداد مرزهای ترکیه بوده است. به نظر می‌رسد «ی‌پ‌گ» مؤثرترین متحد آمریکا در جنگ علیه تروریست‌های داعش در سوریه است.  

ترکیه، یکی از کشورهای عضو ناتو، که تا همین اواخر از پیوستن به ائتلاف ضد ‌داعش امتناع می‌کرد، شرط مشارکت در جنگ علیه این گروه تروریستی را ایجاد منطقه‌ای حائل در سوریه و نزدیک مرزهای خود اعلام کرده است؛ منطقه‌ای عاری از کُردها و تروریست‌های داعش. 

تحلیلگران نظامی می‌گویند یکی از دلایل پیوستن ترکیه به ائتلاف ضد داعش پیروزی‌های پی در پی جنگجویان کُرد در جنگ علیه داعش و بازپس‌گیری قسمت وسیعی از مناطق تحت اشغال داعش در امتداد مرزهای ترکیه است. آنکارا نگران قدرت گرفتن «حزب کارگران کردستان» ترکیه (پ‌پ‌ک) و تشکیل کشوری مستقل در جنوب این کشور است. به همین دلیل است که جنگنده‌های ترکیه بیش از اینکه مواضع داعش را بمباران کنند، جنگجویان کُرد را هدف قرار می‌دهند. 

ترکیه جنگ سوریه ناتو نیویورک تایمز