سخنرانی مرحوم ابوترابی به مناسب عید فطر در جمع اسرا

به گزارش پارس به نقل از ایسنا، مرحوم حجت‌الاسلام سید علی‌اکبر ابوترابی روز دوشنبه مصادف با شانزدهم اردیبهشت‌ ماه سال 1368در مراسمی به مناسبت عید سعید فطر در جمع تعدادی از آزادگان دوران هشت سال جنگ‌تحمیلی در عراق گفته‌است:

«بسم‌الله الرحمن الرحیم

اللهم اهل الکبریاء و العظمة و اهل الجود و الجبروت و اهل العفو و الرحمة و اهل التقوی و المغفرة اسئلک بحق هذا الیوم الذی جعلته للمسلمین عیداً و لمحمدٍ صلی‌ الله علیه و آله ذخراً و شرفاً و کرامتاً و مزیداً. ان تصلی علی محمد و آل محمد و ان تدخلنی فی کل خیر ادخلت فیه محمداً و آل محمد و ان تخرجنی من کل سوء اخرجت منه محمداً و آل محمد صلواتک علیه و علیهم اللهم انی اسئلک خیر ما سئلک منه عبادک الصالحون و اعوذبک مما استعاذ منه عبادک الصالحون و اعوذ بک مما استعاذ عبادک المخلصون.

در این عید بزرگ و این روز باعظمت که خداوند عید مسلمین قرار داده است و به فرموده‌ معصومین،‌از برکاتش رسول گرامی را بهره‌مند داشته است، امیدواریم همان گونه که شما مخلصانه در حد توانایی‌تان در اجابت این دعوت حق، به حق ادای وظیفه کرده‌اید، از طرف ذات اقدس حق نیز از بیشترین برکات واسعه‌ی پروردگار عالم بهره‌مند باشید. و از برکات این ماه شریف و این روز با عظمت، فرج موفور السرور آقا امام زمان(عج) و سلامتی و طول عمر امام و عزت و عظمت هر چه بیشتر هموطنانتان و مسلمین و با عزت و شوکت بازگشتن هر چه زودتر شما مخلصین این امت، باشد و از یک زندگی باعزت بهره‌مند باشید و عزت بخش خانواده‌های گرامی خود و هموطنان عزیز باشید.

از اینکه در چنین روز با عظمتی، خودمان در کنار شما می‌بینم شما عزیزان که در خدمت پدران افتخار آفرینتان، بادنیایی عزت و ایثار و فداکاری چشم از همه چیز بستید و تنها چشم به خدا دوختید خدا را شاکر و این نعمت بزرگ را سپاسگزاریم.

خداوند سایه‌ی پدران عزیر و شرافتمند و افتخار آفرین شما را مستدام بدارد، و آن عزیزانی که انتظار بازگشت پدران بزرگوار و گرامیشان چشم به درگاه پروردگار دوخته‌اند، به زودی چشمشان به دیدان پدران عزیزشان روشن، دلشان مسرور گردد و پدران عزیزی هم که در انتظار دیدار عزیزانشان و بازگشت به سلامت شما فرزندان دلبندشان، دل به رحمت خدا دوخته‌اند، امیدواریم به دعای خیرشان هر چه زودتر این روز را در پیش داشته باشند و داشته باشیم.

در این رابطه بنده چند جمله‌ای داشتم، با اجازه‌تان خطاب به پدران عزیزمان:

«به نام خدا. ایامکم سعیدا! عید سعید فطر بر شما پدران افتخارآفرین و بر فرزندان برومندتان در وطن و در این بند مبارک باد و در پرتو توجهات خاصه‌ی حضرت ولی‌عصر (عج) امید آن داریم که این امت از بیشترین برکات، بهره‌مند و به لطف حق این قافله در خدمت شما پدران گرامی و گرانقدرشان به زودی راهی وطن عزیزمان ایران شده، عزیزانتان در سایه‌ی اسلام، عزیز و سربلند و شما نیز کامیاب و رستگار باشید! و اثرات پرخیر حضور شما پدران دراین قافله، خاطره‌ی خوشی را از خود باقی گذارده که یقیناً فراموش ناشدنی است و ان شاءالله برکاتش برای شما بسی بسیار»!

این را خدمت پیرو بزرگترمان جناب آقای «عنذی» تقدیم می‌کنیم. برادران عزیز! گر چه امروز شما این روز با عظمت را در این تگنای اسارت می‌گذرانید، ولی مطمئناً همان طور که شما با نهایت اخلاص و وفاداری در راه خدمت به این امت و امام عزیز و و جود اقدس آقا امام زمان(عج) قدم برداشتید، نه تنها قلب ملت عزیز افتخار آفرینمان متوجه شماست و نه تنها وجود نازنین امام عزیز امروز برای شما دعاگو هستند، مطمئن باشیم امروز متوجه دعای خاص آقا امام زمان خواهید بود. هیچ شکی در این مسأله نداریم.

همین که شما در راه خدمت به این ملت قدم برداشتید و به ساحت امام زمان(عج) علاقه‌مندید، مطمئناً قلب نازنین آن حضرت متوجه شماست و به زبان و دل دعاگوی شما خواهند بود و این، آن چیزی است که این عید را برشما پربار و پرثمر می‌کند. گرچه آن نیت خیر و صداقت و وفاداری و فداکاری شما، سبب بهره‌مند شدنِ بیشترِ شما از برکات این ماه و این روز با عظمت خواهد شد، ولی ضمیمه‌شدن دعای خیر آقا امام زمان (عج) که از آن بهره‌مندید مسأله را صد چندان می‌کند؛ چه برای پدران سالخورده‌ی گرانقدرتان و چه برای شما فرزندان برومند پاکباز مخلصشان. لذا وقتی خودتان ادای چنین نیتی و چنین عملی هستید و از ناحیه‌ی امام زمان مشمول دعای خیر آن حضرت می‌باشید، دیگر قلب شما باید نگرانی و تشویش خاطر نداشته باشد.

نه اینکه به زندگی در اینجا دل ببندیم و بگوییم ما دیگر دعا نمی‌کنیم و امید به رفتن نداشته باشیم، نه اینکه در ظاهر امید داشته باشید، ولی در باطن نا امید؛ بلکه با زبان و دل امید داشته باشیم؛ ولی آن تشویش و نگرانی که در زندگی معمولاً عارض انسان‌ها می‌شود که بگویند چرا این طور شد، چرا آن طور شد و چرا آنچه که من می‌خواستم نشد، یا به قول بعضی‌ها بگویند چه خاکی بر سر کنم و چه چاره‌ای بیندیشیم؟ این مسائل در زندگی انسان زجر آور است و اعصاب و حیثیت و شخصیت برای انسان باقی نمی‌گذارد، که به لطف خدا! شما به تمام معنا از این مسائل مبرایید.

علاوه بر اینکه این مسائل نیست، پاکی نیت و قدم شایسته‌ای که برداشتید و روح باگذشتی که در اسارت نسبت به برادران همبندتان داشتید و اینکه امروز احساس رضایت در پیشگاه آقا امام زمان(عج) می‌کنید، این باید بیشترین آرامش خاطر را به شما ببخشد و در سایه‌ی این آرامش خاطر، به تمام معنا همدیگر را داشته باشیم و در فکر محبت و خدمت به هم باشیم.

همان طور که یک فرزند در خانه نسبت به پدر احساس آرامش می‌کند، نهایت احترام را به پدر و برادران خودش دارد، امروز شما با برخورداری از چنین روحیه‌ای، نسبت به پدران عزیز و گرانقدر و ارزشمندی که این روز را با شما و در کنار شما هستند همان احترامی که برای پدر عزیز خودتان قائل بودید و امروز می‌خواهید برگردید و ادای وظیفه کنید، باید نسبت به بردران عزیز هم سن و سالتان هم نهایت خیرخواهی و خیراندیشی به هر صورت و شکلی داشته باشید که الحمدلله تا به حال بوده و درآینده نیز بیشتر بشود و باچنین روحیه‌ی پاکی این درها به رویتان باز بشود. با شور و شوق بیشتر در زندگی باعث عزت و سرافرازی خانواده و هموطنتان باشید! که چنین زندگی در همه حال مشمول دعای خیر امام زمان خواهد بود و به قول معروف، چنین زندگی ایده‌آلی خواهد بود که همه‌ی انسانها طالب آنند.

این حرکت شما می‌تواند روز به روز اتحاد ملت را بیشتر کند و دیگر مسلمین را به زندگی پاک در سایه‌ی پروردگار عالم علاقه‌مندتر بکند. این عزت بزرگی است که شما از آن بهره‌مندید و ان‌شاءالله در وطن عزیز، از آن بهره‌ی بیشتر خواهید بود. والسلام!»