اختصاصی پارس
ناگفته هایی از نماینده رهبر معظم انقلاب در نجف اشرف/ چگونگی برخورد آیت الله سیستانی با مرحوم آیت الله آصفی
توجه همزمان به علوم قدیمه و متد جدید تحصیلی نشان می‌داد که وی به وضعیت دنیای روز بی‌توجه نیست. همین زمینه فکری بود که پای وی را به فعالیت‌های سیاسی نیز باز کرد.
پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- چهلمین روز درگذشت آیت الله آصفی نماینده رهبرمعظم انقلاب اسلامی در نجف اشرف فرا رسیده است. اخیرا فرزند یکی از مراجع بزرگ عراق که مقلدین بسیاری در ایران دارد چندی پیش نا گفته هایی از آیت‌الله محمد مهدی آصفی نماینده رهبر معظم انقلاب در نجف اشرف را بیان داشته است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «پارس»، اخیرا بعد از جلسه افطاری در نجف، فرزند یکی از مراجع بزرگ عراق که مقلدین بسیاری در ایران دارد ناگفته هایی از آیت‌الله محمد مهدی آصفی نماینده رهبر انقلاب در نجف اشرف بیان داشته که در ذیل برخی از آنها می آید:
* ایشان مرجع تقلید نبود اما به درجه مرجعیت نزدیک بود.
* اهل بروجرد بود و نوه آشیخ محمد تقی بروجردی و یکی از ویژگی های ایشان این بود که همه طرف های عراقی قبولش داشتند. هم جناب مقتدا صدر و هم آیت الله العظمی سیستانی قبولش داشتند.
* به لحاظ زهد، شرایط ویژه ای داشت.
* اول نمی پذیرفت که به عنوان نماینده جایی برود. ابتدا برای نمایندگی به انگلستان قرار بود برود که قبول نمی کند و بعد از اینکه متوجه می شود تاکید آیت الله خامنه ای است تبعیت می کند. لندن هم که می رود حاضر به اقامت در هتل نمی شود و در مرکز اسلامی اقامت داشت.
* اهل کار تشکیلاتی بود و در میان عراقی ها به این کار معروف بود. 50 هزار یتیم را در سراسر دنیا تحت پوشش داشت.
* نقطه اتصال حزب دعوه با انقلاب اسلامی بوده و تعبد زیادی نسبت به آیت الله(امام) خمینی و آیت الله خامنه ای داشته است.
* احترام زیادی نسبت به مرجعیت داشته است به طوری که به دیدار مراجع می رفت با احترام و دوزانو می نشست.
* مراجع حتما به استقبال او می رفتند و حتی آیت الله العظمی سیستانی تا درب منزل وی را بدرقه می کردند.
* ایشان 5 دقیقه مانده به اذان صبح حالت وخیمی پیدا می کنند و تا قبل از اینکه فوریت پزشکی برسد اصرار می کنند که وقت نماز است و من را برای نماز آماده کنید و در هنگام خواندن نماز فوت می کنند.
* تقریرات درس ولایت فقیه آیت الله(امام)خمینی مخصوصا در حوزه «بیع» توسط علامه آصفی به رشته تحریر درآمد که ایشان آن را به آیت الله(امام) خمینی ارایه می هد و حواشی بر آن اضافه می شود و لذا مکتوب کتاب بیع ولایت فقیه، زحمت ایشان است.
* درباره ولایت فقیه، نظریه تأهیل(شایستگی) را مدنظر داشتند که براساس آن، شرایط را شارع تعیین کرده و مردم در این قالب، فقیه خاصی را تعیین می‌کنند. بر اساس نظر علامه آصفی؛ مبنای عمومی فقها که قایل به ولایت فقیه هستند این است که فقیه جامع‌الشرایط ولایت امور مسلمین را برعهده دارد. اما ایشان به این موضوع قائل نبود و بر این باور بود که «این شرایطی که بیان شده شرایط کسی است که برای ولایت نصب می‌شود. و الا هر کسی که با فضل بود و با کمال بود و شایستگی داشت بدون بیعت یا تصدی فعلی نمی‌تواند ولایت را اعمال کند؛ اینها شرایط ولی فقیه هستند.»
* ایشان پذیرش مناصب سیاسی یا واگذاری مناصب سیاسی به زنان را تا حد پست‌های غیر کلیدی پذیرفته بودند. و بیان می داشتند که «از عموم روایات این طور فهمیده می‌شود که اسلام نمی‌خواسته پست‌های کلیدی به زنان داده شود... وزارت‌های خاصی مانند وزارت دفاع، وزارت کشور، وزارت خارجه، پست‌های کلیدی هستند؛ ولی وزارت بهداشت نه.»
***
لازم به ذکر است آیت‌الله محمد مهدی آصفی پس از یک دوره بیماری، صبح روز ۱۴ خرداد ۱۳۹۴ از دنیا رفت. در پی ارتحال ایشان بسیاری از بزرگان دینی، سیاسی و فرهنگی ارتحال ایشان را تسلیت گفتند.
آیت‌الله آصفی در سال ۱۳۱۷ هـ. ش/ ۱۹۳۹ م. در نجف و در خانواده‌ای اهل علم به دنیا آمد. پدر ایشان یعنی مرحوم شیخ علی محمد آصفی از فقها و مدرسان حوزه علمیه نجف و مادرشان دختر آیت‌الله شیخ محمد تقی بروجردی، از شاگردان بارز حضرات آیات عظام نائینی و آقا ضیاء عراقی بودند.
آصفی در حوزه نجف تحصیل علوم دینی را آغاز نمود و علاوه بر پدر، از محضر درس استادانی همچون آیت‌الله العظمی سید محسن حکیم و همچنین حضرات آیات، شیخ محمدرضا مظفر (منطق)، شیخ مجتبی لنکرانی (فقه و اصول)، شیخ صدرا بادکوبی (اصول)، سید جعفر جزایری، شیخ باقر زنجانی، شیخ حسین حلّی (فقه و اصول) و امام خمینی (خارج مکاسب) بهره برد. اما آنطور که خود ایشان گفته است بیش از همه از محضر درس آیت‌الله العظمی خوئی در فقه و اصول استفاده کرده است.
علامه محمد مهدی آصفی در کنار علوم قدیمه، از دانش‌آموختگان دوره اول دانشکده فقه نجف بود و موفق به اخذ مدرک کارشناسی از این دانشکده شد. وی سپس در دانشگاه بغداد در رشته علوم اسلامی به درجه فوق لیسانس دست یافت. آصفی ۱۵ سال در این دو دانشکده به تدریس فلسفه پرداخت.
این توجه همزمان به علوم قدیمه و متد جدید تحصیلی نشان می‌داد که وی به وضعیت دنیای روز بی‌توجه نیست. همین زمینه فکری بود که پای وی را به فعالیت‌های سیاسی نیز باز کرد.
ارسال نظر