تمدید قانون اجرای برنامه اقدام مشترک از سوی اروپا
در پی تمدید سه روز مذاکرات میان ایران و ۱+۵، اتحادیه اروپا نیز قانون اجرای برنامه اقدام مشترک را ۳ روز دیگر تمدید کرد.
به گزارش پارس به نقل از تسنیم، اتحادیه اروپا برای ادامه روند اجرای برنامه اقدام مشترک و در پی به جمع بندی نرسیدن مذاکرات ایران و 1+5 ، اجرای این قانون را برای سه روز دیگر تمدید کرد.
طبق قوانین اتحادیه اروپایی و همچنین محدودیت های قانونی هیات های غربی برای ادامه اجرای تعهداتشان در برنامه اقدام مشترک ژنو ،اجرای این برنامه سه روز دیگر تمدید شد.
این قانون پیش ازاین هم هفت روز یعنی تا هفتم جولای تمدید شده بود.
ماری هارف، مشاور ارتباطات راهبردی وزارت خارجه آمریکا در واکنش به تمدید مذاکرات هستهای تا روز جمعه با انتشار بیانیهای گفت: ما ایران مذاکرات را هر روز ادامه میدهیم تا بتوانیم برای یک تفاهم جامع به جمعبندی برسیم. جان کری در وین باقی خواهد ماند و به گفتگو با دیگر اعضای 1+5، خانم موگرینی و آقای ظریف ادامه خواهد داد. در تمام بخشها به پیشرفت قابل توجهی دست یافتیم اما کار بسیار فنی بوده و از حساسیت زیادی برای تمام کشورهای درگیر برخوردار است. مشخصا کیفیت این توافق بیشتر از زمان تعیین شده برای ما اهمیت دارد و به همین دلیل است که به مذاکرات ادامه میدهیم. به منظور اختصاص زمان بیشتر برای مذاکره، گامهای فنی لازم برای اقدامات برنامه مشترک اقدام تا 10 جولای را خواهیم برداشت.
یپلماتهای ارشد همگی از وجود پیشرفت در مذاکرات خبر دادهاند اما همزمان بر ادامه کار بر روی مسائل باقیمانده تأکید کردند. مقامات دو طرف درباره جزئیات اختلافات اظهار نظری نکردهاند، اما بر اساس پیگیریهای خبرنگار اعزامی خبرگزاری تسنیم به وین از برخی منابع، به نظر میرسد که سه محور اصلی همچنان جزو اختلافات اساسی در مذاکرات هستند. یکی از محورهای اختلافی، سازوکار برداشته شدن تحریمها به خصوص اصل بازگشتناپذیری آنهاست.
محور دوم اختلافات مربوط به دوره زمانی میشود باید برخی محدودیتها برای برنامه هستهای ایران در نظر گرفته شوند. در این موضوع اختلاف دیدگاه طرف ایرانی و غربی در برداشتی است که از گفتگوهای لوزان وجود دارد.
طرف غربی تلاش دارد تا بیانیه لوزان را با قرائت خود یک توافق الزامآور نشان دهد، و بر همین اساس صحبت از محدودیتهای 10 تا 12 ساله میکند اما طرف ایرانی تاکید دارد که در لوزان راهحلها مورد بررسی قرار گرفته و هیچ تعهد الزامآوری وجود نداشته است؛ ضمن اینکه ایران معتقد است که محدودیتهای بلند مدت را به هیچ وجه نخواهد پذیرفت. موضوع سوم اختلافات در مذاکرات مربوط به ابعاد نظامی احتمالی با همان پیامدی است که در همین چارچوب موضوع دسترسیها و بازرسیها و نقش آژانس بینالمللی انرژی اتمی مطرح می شود.
مکانیزم برداشته شدن تحریمها، در کنار برگشتناپذیری آنها و همچنین هموزنسازی و همزمانسازی اقدامات طرفین علاوه بر بحث درباره طول دوره توافق در اصل همان مباحثی هستند که خانم موگرینی از آنها تحت عنوان «برخی موضوعات سیاسی» یاد میکند.
با این وجود هرچند برخی معتقدند که در این دور از مذاکرات، آنچه که میتواند یک شگفتی باشد عدم توافق است و نه خود توافق، اما نگاهی واقع بینانه حاکی از این است که در این زمینه نباید عجولانه قضاوت کرد و باید تا لحظه آخر منتظر ماند تا دید آیا دو طرف در موضوعات اساسی باقیمانده به توافق میرسند یا نه.
ارسال نظر