رژیم صهیونیستی، بازیگر پشت پرده مذاکرات هسته‌ای ایران

به گزارش پارس به نقل از فارس، علی رغم تلاش های اولیه گروه‌های تندروی اسرائیلی برای جلوگیری از به نتیجه رسیدن مذاکرات هسته‌ای ایران، موضوعی که از سوی ایران نگران کننده به نظر می‌رسد، حصول توافقی بد برای کشور است که در این خصوص نقش لابی صهیونیستی در شکل‌گیری یک توافق بد دور از ذهن نیست.

تنش‌ها و اختلافات ایران و اسرائیل ریشه‌های تاریخی دارند که منشأ برخی حکومت پهلوی و برخی در ارتباط با ایران بعد از انقلاب است. در خصوص تقسیم مقاطع تاریخی رابطه بین ایران و اسرائیل، حاجی یوسفی استاد روابط بین الملل دانشگاه شهید بهشتی، معتقد است روابط ایران (دوران پهلوی) و اسرائیل را می‌توان به سه مقطع تاریخی 1948-1953 (تشکیل دولت اسرائیل، عدم شناسایی آن توسط ایران، شناسایی دو فاکتو و بازپس گیری شناسایی توسط دولت مصدق )، 1973- 1954 (دوران شکل گیری اتحاد میان آن دو ) و 1974-1978 (سیاست دو سویه ایران در همکاری همزمان با اسرائیل و اعراب )، تقسیم نمود. با پیروزی انقلاب و جهت گیری نظام جمهوری اسلامی‌مبنی بر حمایت از جنبش های آزادی بخش و فلسطین، ایران هیچگاه رژیم صهیونیستی را به رسمیت نشناخته است.

به دلیل اصطکاکات سیاسی- ایدئولولوژیک ایران و رژیم صهیونیستی و بدبینی‌های موجود بین آن‌ها، اسرائیل برای مهار ایران، در ورای مرزهای خود از دیرباز دست به اقدامات پیش گیرانه زده است. از جمله اقدام به همکاری‌های گسترده و ائتلاف با برخی از کشورهای منطقه و خارج از منطقه که از این طریق امنیت ملی ایران را تهدید نماید. مهمترین این ائتلاف ها عبارتند از:

1. ائتلاف اسرائیل، ترکیه، آذربایجان و گرجستان

2. ائتلاف اسرائیل، ترکیه، اردن و احتمالا عراق

3. ائتلاف اسرائیل و آمریکا: که مهمترین این ائتلاف ها بوده و اسرائیل به عنوان شریک منطقه ای آمریکا در غرب آسیا مطرح می‌شود.

اهداف این ائتلاف‌ها عبارت است از:

مقابله با بنیادگرایی اسلامی

مقابله با نفوذ ایران در منطقه

ارائه ی الگوی سکیولاریستی

برهم زدن توازن استراتژیک منطقه به زیان ایران

انجام عملیات هوایی علیه ایران

تشویق آمریکا به جنگ با ایران

قدرت یافتن ایران؛ نگرانی اصلی صهیونیست ها؛

با بررسی مطالبات اسرائیلی‌ها از ایالات متحده در رابطه با در انزوا نگاه داشتن ایران از طریق صدور قطعنامه‌ها و تحریم و فشار علیه ایران می‌توان فهمید نگرانی اصلی رژیم صهیونیستی قدرت یافتن ایران و بهم خوردن توازن قدرت در منطقه غرب آسیا به سمت این کشور است.

در کنفرانس هرتزلیا که سالانه با حضور متخصصان مختلف صهیونیستی در محلی به همین نام در شمال تل‌آویو برگزار می‌شود نظراتی در تأیید این نگرانی ذکر شده است:

موشه یلعون وزیر دفاع اسرائیل،  با ابراز نگرانی از هژمونی ایران گفت: سیاست اسرائیل این است که در سوریه مداخله نکند، حتی با وجود اینکه افکاری در این رابطه داریم. وقتی در مجموع به منطقه نگاه می‌کنیم می‌بینیم که ایران عاملی است که بیش از دیگران به دنبال هژمونی است.

وی همچنین اظهار داشت: آن‌ها هستند که به همراه نخست وزیر دست نشانده شان در عراق از به وجود آمدن ثبات در این کشور ممانعت می‌کنند. اسد در سوریه حکومت و رهبری نمی‌کند، بلکه سپاه پاسداران ایران است.

همچنین در این رابطه عاموس گیلعاد مدیر امور سیاسی- نظامی‌وزارت جنگ اسرائیل اظهار داشت: جبهه شرقی که به طور سنتی اسرائیل را تهدید می‌کرد دیگر همانند سابق تهدیدی را متوجه ما نمی‌کند. کشور عراق عملا تجزیه شده و دیگر تهدیدی علیه اسرائیل محسوب نمی‌شود.

گیلعاد در ادامه افزود: به ویژه بعد از آنکه در عالم واقع به منطقه نفوذ ایران تبدیل شده و بخشی از طرح ایجاد امپراطوری شیعی ایران است. وضعیت موجود در غرب عراق، بعد از اینکه کردها بر شمال عراق مسلط شدند و دولت مرکزی تحت تأثیر ایران قرار گرفت، باعث شد تا اهل سنت در سایه یأس و ناامیدی به آغوش داعش بروند.

مدیر امور نظامی‌سیاسی رژیم صهیونیستی در خصوص دشمنی ایران با اسرائیل اظهار داشت: میزان اسرائیل ستیزی در جهان عرب که درگیر جنگهای داخلی اش است در سالهای اخیر کاهش یافته، این مسأله سبب شده تا ایران مثل الهه یونانی؛ یانوس، دو سر باشد. یکسر را محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه و حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران نمایندگی می‌کنند و سر دیگر را رهبر معظم انقلاب ایران، علی خامنه ای نمایندگی می‌کند، که حتی یک روز هم دست از دشمنی اش با اسرائیل برنداشته و اسرائیل را کنار نگذاشته است.

این مقام مسئول صهیون در رابطه با قدرت منطقه ای ایران، تصریح کرد: ایران استراتژی بسط و گسترش تسلط خود بر منطقه را دنبال می‌کند و میخواهد قدرت و نفوذ خود را به عراق، یمن، شرق عربستان و بحرین برساند تا امپراطوری شیعی خود را به وجودآورد.

وی تأکید کرد: ایران، حزب الله را تجربه نظامی‌موفقی می‌داند و سوریه را پل رسیدن به آن به حساب می‌آورد، برای همین همه تلاش خود را می‌کند تا از حکومت سوریه پشتیبانی کند و تا آنجا که ممکن است از سقوط آن جلوگیری به عمل آورد.

دست اسرائیل و عربستان در کاسه کارشکنی در مذاکرات

اسناد فاش شده توسط ویکی لیکس حاکی از این موضوع است که اسرائیل بارها از طرق مختلف به جاسوسی علیه برنامه هسته‌ای ایران پرداخته است. به تازگی نیز شرکت امنیت رایانه‌ای کاسپرسکی اعلام کرد ویروس یارانه‌ای دکو2 ، با عملکردی مشابه ویروس استاکس نت که در گذشته توسط اسرائیل تأسیسات هسته‌ای ایران را نشانه گرفته بود، سه هتل محل مذاکرات تیم هسته‌ای را هدف حمله قرار داده است.

مقامات اسرائیل در ایجاد اختلال در مذاکرات از کلیه اقدامات رسانه‌ای و مراکز پژوهشی خود که دیدگاه مقام‌ها و نخبگان اسرائیلی را انعکاس می‌دهند، نهایت استفاده را کرده‌اند، از جمله مهمترین این مراکز، مرکز مطالعات امنیت ملی اسرائیل (INSS)، مرکز مطالعات استراتژیک «جافی»، مرکز «بگین سادات»، «دبکا فایل»، مرکز اتحاد در برابر ایران هسته ای (UANI) و روزنامه هایی همچون «هآرتص» و «جروزلم پست» است.

«تیری میسان» روزنامه‌نگار، نویسنده و تحلیلگر فرانسوی به تازگی و در جریان مذاکرات ایران و گروه 1+5 در رابطه با برنامه‌ هسته‌ای، مقاله‌ای در پایگاه تحلیلی «ولترنت» منتشر کرد که در آن به افشای محتوای مذاکرات پنهان و همزمان میان ریاض و تل‌آویو در واکنش به مذاکرات هسته‌ای ایران با غرب پرداخت.

میسان در این گزارش تصریح می‌کند: بنا بر اطلاعات بدست آمده، طی 17 ماه گذشته (یا به بیان دیگر، از زمان اعلام مذاکرات میان واشنگتن و تهران که در حقیقت طی 27 ماه گذشته در جریان بود)، تل‌آویو نیز مذاکرات محرمانه‌ای را با ریاض آغاز کرده است و هیأت‌های عالی رتبه هر دو طرف دست‌کم 5 مرتبه در این مدت در هند، ایتالیا و جمهوری چک با یکدیگر دیدار و گفت‌وگو کرده‌اند.

بنا به گفته این روزنامه نگار فرانسوی، تل‌آویو و ریاض توافق کرده‌اند تا از یک سو برای تغییر و برقراری نظام‌هایی دموکرات در کشورهای حاشیه خلیج فارس و نیز تغییر نظام سیاسی در ایران تلاش کنند و از سوی دیگر، با ایجاد کردستانی مستقل به نحوی باعث تضعیف ایران، ترکیه (مگر اینکه تضمین کند متحد همیشگی اسرائیل خواهد) و عراق شوند.

اهداف اقتصادی توافق اسرائیل و عربستان عبارتند از :

1. بهره ‌برداری کامل از میادین نفتی منطقه «ربع الخالی» و ایجاد فدراسیونی میان عربستان سعودی، یمن و شاید عمان و امارات عربی متحده.

2. بهره‌برداری از میادین نفتی منطقه «اوگادن» در شرق اتیوپی، تضمین امنیت بندر عدن در یمن، و ساخت پلی ارتباطی میان یمن و جیبوتی.

3. تضمین این مسئله که انقلاب ایران به دیگر مناطق غرب آسیا صادر نخواهد شد. (آن‌ها در حقیقت به این مسئله معترفند که دو سوم عراق و سوریه و نیمی‌از لبنان به شدت تحت تأثیر و نفوذ ایران است).

4. کنترل منطقه غرب آسیا البته به استثنای ترکیه که در حال حاضر با گرفتن ابتکار عمل در سوریه از عربستان در دستان خود، شرایط متفاوتی را تجربه می‌کند.

رقابت تسلیحاتی در غرب آسیا؛ نگرانی مشترک آمریکا و اسرائیل

نگرانی دیگری که از سوی آمریکا، اسرائیل، کشورهای اروپایی و برخی کشورهای عربی غرب آسیا مطرح است، رقابت تسلیحاتی احتمالی در آینده این منطقه است. به دنبال رقابت قدرت عربستان با جمهوری اسلامی ‌و در پی دستیابی به فناوری هسته‌ای و به مذاکره گذاشتن حق دسترسی ایران به این تکنولوژی، عربستان اعلام نموده فعالیت هسته‌ای خود را آغاز خواهد کرد.

در خصوص نگرانی از رقابت تسلیحاتی احتمالی در پی دستیابی ایران به انرژی هسته‌ای، رئیس سابق بازرسان آژانس بین المللی؛ هاینون اظهار داشت: شماری از کشورهای عربی از آغاز مذاکرات ایران و غرب ایجاد صنایع هسته‌ای را آغاز کرده‌اند. آن‌ها نمی‌توانند خود مواد هسته‌ای را تولید کنند اما آن‌ها برای این منظور، مدت زمان طولانی مدنظر دارند.

وزیر جنگ رژیم صهیونیستی با انتقاد از حضور ایران در مرزهای عراق با هدف مبارزه با داعش آن را اقدامی‌در جهت گسترش بی ثبات سازی عراق خواند و اظهار داشت: نسبت به تجهیز کشورهای عربی با تسلیحات آمریکایی به بهانه توازن قدرت با ایران نگرانی است و این مسئله می‌تواند برتری نظامی‌اسرائیل در منطقه را تهدید کند.

تعاملات کارشکنانه اسرائیل با کشورهای عضو 1+5

رئیس جمهور سابق فرانسه نیکلاس سارکوزی در کنفرانس راهبردی هرتزلیا، در رد توافق هسته‌ای ایران تصریح کرد: این توافق که مذاکرات حول آن جریان دارد، هم از لحاظ شیوه گفتگو و هم از لحاظ خود توافقنامه، محکوم شدنی است، من تأکید می‌کنم با انعقاد این توافق، حق ادامه غنی‌سازی و فعالیت‌های تحقیق و توسعه هسته‌ای را برای ایران به رسمیت می‌شناسیم.

وی در ادامه گفت: من شیوه مذاکرات برای رسیدن به این توافق را هم نمی‌پسندم، زیرا از نظر من، این مذاکرات دوجانبه میان آمریکایی‌ها و ایرانی‌هاست و دیگر بازیگران این پرونده از جمله فرانسه، کاملا کنار گذاشته شده‌اند. من همواره از دوستان آمریکا بوده و هستم ولی دوست بودن با آمریکا به این معنا نیست که این کشور می‌تواند از جانب همه ما درباره همه موضوعات، به نفع خودش مذاکره کند.

فرانسه با شور و شوق فراوان از ایده بازگشت فوری تحریم‌ها توسط ایالات متحده حمایت کرده است و این مسأله اصلا جای تعجب ندارد، چون پاریس هم چنان یکی ازنقش آفرینان اصلی دسیسه‌ای است که در مرحله پایانی مذاکرات به راه افتاده است. فرانسوا اولاند که هم وطنانش او را «حرف شنوترین سگ آمریکا» می‌نامند، کاملا آمادگی ایفای این نقش را دارد.

همچنین از اواخر سال 2009 به بعد، لابی گری رژیم صهیونیستی با چین به هدف مشارکت این کشور در تحریم ها بر ضد ایران به سد دیگری در مسیر رابطه ی نزدیک بین چین و ایران شده است.

توافق خوب اسرائیل، توافق بد ایران

علی رغم وجود این ذهنیت که اسرائیل مخالف هرگونه توافق جهانی هسته‌ای با ایران است، با بررسی سخنان و اظهارات مقام‌های رسمی‌ و غیررسمی ‌و رسانه‌های اسرائیلی این مهم استنباط می‌شود که اسرائیلی‌ها معتقدند: نبود توافق به معنی عدم کنترل برنامه هسته‌ای ایران است. اسرائیل از توافقی که بیشترین محدودیت را در طولانی مدت برای برنامه هسته‌ای ایران دربر داشته باشد، استقبال می‌کند. در این رابطه پیشنهاداتی را در جلسات علنی و یا پنهانی با وزرای خارجه کشورهای اروپایی درمیان گذاشته است.

فیلیپ گوردون که تا ماه قبل دستیار ویژه اوباما و مسئول کاخ سفید در امور مربوط به غرب آسیا، آفریقای شمالی و خلیج فارس بود، در یادداشتی در پایگاه پولیتیکو با عنوان «پایان بازی ایران» نوشت: «ایرانی‌ها با پذیرش چارچوب لوزان، نقاط و مسائل سختی از قبیل کاهش 97 درصدی اندازه ذخیره مواد شکاف پذیر، کاهش دو سوم تعداد سانتریفیوژهای نصب شده و برچیدن راکتور آب سنگین تولیدکننده پلوتونیوم در اراک، نشان داده که آماده امتیازات دردناک به خاطر توافق است».

در این رابطه گوردون افزود: مشابه ایران، آمریکا و شرکایش در 5+1 می‌دانند که اگرچه توافق روی میز بسیار با توافق کامل و بی‌نقص فاصله دارد اما فقدان توافق می‌تواند آن‌ها را در موضعی نامطلوب و ناخوشایند قرار دهد که بر اساس آن باید بین دستیابی ایران به سلاح اتمی‌یا توسل به گزینه نظامی‌برای ممانعت آن انتخاب کنند.

هاینونن که سمت معاونت مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی‌را هم بر عهده داشته است به روزنامه آلمانی «ولت» گفت: موضوع تحقیق با سانتریفیوژ‌های جدید هم مسئله مهم دیگری است چرا که ایران ماشین‌های مدرنی در اختیار دارد که اورانیوم را سریعتر غنی‌ می‌کنند.

وی مدعی شد که با به کارگیری این سانتریفیوژ‌ها و بدون بازرسی‌های گسترده از تاسیساتی که خط قرمز ایران عنوان شده‌اند نمی‌توان مطمئن شد که این کشور قصد ساخت بمب اتم ندارد و گفت که ایران یک بار پروتکل الحاقی را امضا کرد اما فقط پس از فشارهای زیاد با بازدید از تاسیسات نظامی‌پارچین موافقت کرد و پس از آن اجرای پروتکل الحاقی را لغو کرد. وی این پروتکل را شرط مهمی‌برای توافق دانست. امروز واشنگتن، پاریس و لندن اصرار دارند که تحریمهای سازمان ملل علیه ایران باید به تدریج لغو شوند.

اگر در هرحال توافق مربوط به لغو تحریم‌های سازمان ملل پس از امضای توافقنامه حاصل شود، باراک اوباما اصل «اسنپ بک» را پیشنهاد کرده است. یعنی در صورت بروز تردید درمورد نقض شرایط توافقنامه ازسوی تهران، تحریم‌های سازمان ملل به طور خودکار و بدون نیاز به تصمیم شورای امنیت ازسرگرفته می‌شوند.

آمریکا امکان ازسرگیری همه تحریم ها را صرف نظر از موضع روسیه یا چین حفظ می‌کند! این بدان معنی است که مسکو و پکن دیگر امکان استفاده از حق وتو را نخواهند داشت. این موارد مورد رضایت اسرائیل است.

غنی سازی، تولید پولتونیوم، مکانیزم بازرسی، توسعه سانتریفیوژها و مدت توافق پنج فاکتور اساسی هستند که اسرائیل باید تمام تلاش را در تثبیت شرایط مورد نظر خود در مورد آن‌ها انجام دهد.

از نقطه نظر استراتژیست‌های اسرائیلی، این رژیم در نهایت باید در عین حال که از غافلگیر شدن توسط سیاست‌های جدید ایالات متحده جلوگیری کند؛ باید با به کارگیری «استراتژی انعطاف» تمام سعی خود را برای گنجاندن شروط زیر توسط ایالات متحده در توافق جامع انجام دهد:

 نداشتن حق ایران برای فسخ یکطرفه توافق و پیش بینی برخورد با فسخ یا نقض مفاد توافق از طریق فصل هفتم منشور سازمان ملل، محدودیت توسعه سانتریفیوژها از نوع R1 و کاهش موجودی فعلی، استفاده از فردو برای مصارف غیر از غنی سازی، پیوستن به پروتکل الحاقی، زمانبندی بیست ساله برای برداشتن تحریم ها و اجرای کامل مفاد توافق.