پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- محمد سعيد احديان- باز هم زمينه هاي شکاف افکني درون صفوف به هم پيوسته مردم که حماسه اي شگفت انگيز در تشييع 270 شهيد مظلوم رقم زدند، ديده مي شود کالبد شکافي دلايل اين مساله ضروري است اما مجال پرداخت به آن در اين مقال نيست فقط بايد انتقاد کنيم از برگزار کنندگان جلسه که به دليل اتفاقاتي مثل حضور برخي در جايگاه يا برخي اظهارات سخنران اصلي، باعث شدند زمينه برداشت اشتباه و سوءاستفاده براي شکاف افکني بين صفوف ملت ايجاد شود.

برگزار کنندگان چنين برنامه هاي ملي بايد بدانند که اين مراسم از چنان اهميتي برخوردار است که لحظه لحظه آن زير ذره بين همگان قرار گيرد و اشتباهي کوچک آثاري منفي را با خود به همراه خواهد داشت و از طرف ديگر نيز بايد از کساني که براساس مسائل کوچک مدام بر طبل تقويت اختلاف خواسته يا ناخواسته مي کوبند خواست که اينقدر بر له يا عليه برخي مسائل حاشيه اي پافشاري نکنند که حاشيه نبايد بر متن اصلي که شکوه ملي، معنوي و انقلابي يک رويداد تاريخي بود غلبه کند.

از اين اشاره که بگذريم به اين سوال مي پردازيم که پيام 175 شهيد غواص براي امروز مردم ايران چيست و آيا مي توان اين پيام را مصادره به مطلوب کرد؟

نمي توان دچار ترديد شد شهدايي که به تعبيرقرآن زنده اند با آمدن خود آن هم در اين شرايط حساس تاريخي براي کشور حامل پيامي روشن هستند اما بايد به اين نکته توجه کرد که اين پيام را نبايد با سليقه هاي خود تفسير کنيم. مثلا کساني که پيام اين شهدا را مخالفت با مذاکرات تفسير کردند يا آن را بهانه اي قرار دادند براي اينکه تيم هسته اي را عناصري غيرشجاع و واداده و خلاف مرام شهدا تصوير کنند، تفسير به راي هايي نادرست از پيام شهدا محسوب مي شود. 

قبلا هم در يادداشتي تصريح شده بود که در نوع مواجهه با مذاکرات هسته اي سه طيف موثر در صحنه عمل وجود دارند:
اول دلواپسان 
دوم موافقان
 و سوم موافقان نگران 
که نه هيچ کدام از آن ها حتي دلواپسان، مخالف هر توافقي حتي توافق خوب است و نه هيچ کدام شان حتي موافقان، معتقد به هر توافقي حتي توافق بد. يعني همه به توافقي خوب معتقدند و با توافقي بد مخالف هستند فقط تعريف هاي آن ها از توافق خوب و مسير طي شده متفاوت است حال با اين اشاره اگر کسي منظور از پيام شهداي غواص را تاييدي تلقي کند بر يکي از اين ديدگاه ها مثلا مخالفان روش تيم هسته اي، مي توان اين ادعا را مصادره به مطلوب دانست چرا که خود اين نگاه يعني مرزگذاري بين ديدگاه هاي مختلف که خود خلاف اصل وحدت بخشي پيام اصلي شهدا و امام شهدا است اما اگر اين اختلاف سليقه هاي مصداقي را کنار بگذاريم به نظر مي رسد نمي توان از پيام مهم اين 175 شهيد چشم پوشي کرد و آن هدفي است که آن ها براي آن به مظلومانه ترين شکل ها به شهادت رسيدند.

مگر نه اين است که آن ها جان خود رافدا کردند براي اينکه «امنيت کشور»، «عزت ملي» و «استقلال ايران» حفظ شود و مگر نه اين است که آن ها با دستان بسته شهادت را در آغوش گرفتند که «پرچم اسلام» به اعتلا دربيايد و زمينه ظهور حضرت ولي عصر (عج) ايجاد شود؟

آيا مي توان از اين مساله چشم پوشي کرد که آن ها براي رسيدن به 4 هدف ذکر شده (که امروز براي آن در تصميمات پيش رو ما به ازاهايي وجود دارد) از همه چيز خود گذشتند و آيا مي توان گوش هاي خود را بر طنين اين پيام بست که «راه و هدف ما را ادامه دهيد»

به نظر مي رسد توقع اين شهيدان روشن است: « شعارزدگي، بحث هاي جناحي و اختلاف سليقه هاي زيان آور را کنار بگذاريد و يکپارچه «امنيت کشور»، «عزت ملي»، «استقلال ايران» و «اعتلاي اسلام» را فداي هيچ چيز حتي جان و مال و منفعت ظاهري خود نکنيد.»

استقلال ایران حضرت ولی عصر مذاکرات هسته ای مردم ایران هسته ای پیام اختلاف