به گزارش پارس به نقل از فارن پالسی نیروهای مردمی شیعه و نیروهای دولت عراق ورود به مناطق اطراف شهر رمادی که به دست داعش افتاده را آغاز کرده‌اند تا آماده اقدامی عمومی اما نه چندان برنامه ریزی شده برای بازپس گیری شهری شوند که اوایل ماه جاری ارتش عراق از آن پا به فرار گذاشت. 

مقامات ارتش آمریکا معتقدند که نیروهای داعش هفته‌ها است نبرد رمادی را به دقت برنامه ریزی کرده بودند و برخی نیرو‌ها را وارد این شهر کردند تا چندین ساختمان دولتی را محاصره کنند و بعد نیروهای عراقی که در این ساختمان‌ها بودند را محاصره کنند. آن‌ها همچین مواضع عراق را با ده‌ها خودروی زرهی عراقی و بولدوزر مجهز به مواد منفجره مورد حمله قرار دادند. با توجه به تعداد کشته‌ها و زخمی‌ها، به نیروهای خسته و بدون روحیه عراقی دستور داده شد که به مواضع دفاعی خود در خارج از این شهر عقب نشینی کنند. مقامات آمریکایی می‌گویند ده‌ها خودروی زرهی، از جمله قطعات تانک و توپخانه از سوی نیروهای دولتی‌‌ رها شده بود. 

سیاست گذاران عصبانی آمریکایی نیروهای عراقی را به دلیل ترک این شهر به شدت مورد انتقاد قرار دادند. مارتین دمپسی، فرمانده ستاد مشترک ارتش آمریکا هفته گذشته در نشست ناتو در بروکسل به خبرنگاران گفت: «ارتش عراق از رمادی بیرون رانده نشد، بلکه خودش از رمادی بیرون رفت.» در عین حال، اشتون کار‌تر، وزیر دفاع آمریکا نیز طی مصاحبه‌ای علنا نیروهای عراقی را متهم کرد که «فاقد اراده برای جنگ» هستند. 

اظهارات وزیر دفاع آمریکا به سوال بزرگی که در مورد جنگ رمادی و همچنین فشار گسترده‌تر علیه داعش مطرح است، اشاره دارد: اگر ژنرال‌های عراقی همچنان از نظر فکری و مانورهایی که صورت می‌گیرد از همتایان خود در این گروه تروریستی عقب بمانند، آیا بغداد می‌تواند پیروز شود؟ 

البته پیروزی و شکست در جنگ همواره پیچیده بوده است. زمانیکه مسئله رمادی مطرح می‌شود، شکست را نمی‌توان تنها به پای رهبری بد نوشت. مایکل نایتس از موسسه تحقیقات واشنگتن که به طور ویژه روی مسائل ارتش عراق کار می‌کند معقتد است ارتش و پلیس عراق نزدیک به ۱۸ ماه با حمایتی اندک از سوی دولت بغداد جنگیده‌اند، در حالیکه «نه محلی امن، نه استراحت و نیروی تازه‌ای و نه راه فراری از جنگ داشته‌اند.» 

با این حال هیچ تردیدی نیست که جنگ علیه داعش به دلیل ضعف فرماندهان عراقی که دائما در پیش بینی آنچه دشمنانشان قرار است انجام دهند ناکام بوده‌اند یا نتوانسته‌اند به درستی آماده پاسخگویی شوند، با مانع روبرو شده است. 

یکی از دلایل مشکلاتی که ارتش عراق دارد، مهارت نظامی و میزان تعهد به جنگ است: نیروهای امنیتی عراق که در میدان حضور دارند مقابل افسران سرسختی ایستاده‌اند که در دوره صدام حسین آموزش دیده‌اند و ۱۲ سال گذشته را در استان انبار رفت و آمد داشته و هم با نیروهای آمریکا و هم با نیروهای عراقی شیعه می‌جنگیدند. 

این در حالی است که احمد علی، یکی از مقامات ارشد آموزش صلح در مرکز عراق می‌گوید فرماندهان داعش ساختارهای قبیله‌ای و اجتماعی این استان را به خوبی می‌شناسند و همین مسئله به این گروه کمک می‌کند که به خوبی تشخیص دهند با کدام قبیله می‌توان همکاری کرد و کدامیک را باید به طور نظامی شکست داد. 

پیشروی‌های داعش در میدان نبرد، محصول ناخواسته و درازمدت تصمیم آمریکا برای تفرقه افکنی در ارتش عراق در سال ۲۰۰۳ پس از سرنگونی رژیم صدام حسین است. یک نسل تخصص نظامی سنی عراق وارد خیابان‌ها شد و در ‌‌نهایت در مقابل شورش‌های مردمی شکست خورد. شرایط طی سال‌های اخیر و زمانیکه دولت نوری المالکی، نخست وزیر وقت عراق فرماندهان باتجربه سنی را از نیروهای امنیتی پاکسازی کرد و به برخی نیروهای کم توان‌تر ترفیع داد، بد‌تر شد. به طور کلی در دوره نخست وزیری مالکی، فرماندهان و افسران لایق سنی چندان مجال فعالیت نداشتند و آنهایی توانستند پست‌های نسبتا با نفوذی کسب کند، اغلب هدف بی‌اعتمادی قرار می‌گرفتند. 

ضمن اینکه فقدان نسبی حضور آمریکا در بغداد پس از خروج نیرو‌هایش در دسامبر ۲۰۱۱ نیز شکافی در آموزش رهبران ارشد نظامی ایجاد کرد که غلبه بر آن چندان آسان نیست. به طور کلی آمریکا با کمتر از ۲۰۰ مشاور نظامی در سفارتخانه‌اش در بغداد، حضور اندکی در این کشور داشته است.