اعراب به فکر فردای توافق هسته ای نیستند

به گزارش پارس به نقل از دیپلماسی ایرانی آیا کشورهای عربی خلیج فارس به دنبال معادله استراتژیکی بعد از توافق هسته ای پیش رو میان ایران با 1+5 هستند، یا فقط می خواهند پیام های "هشداردهنده" به ایالات متحده بدهند و در برابر نزدیک شدن امریکا به ایران "اتمام حجت" کنند و دائما بگویند که چنین توافقی روابط تاریخی میان واشنگتن و اعراب خلیج فارس را قربانی خواهد کرد؟

رفتارهای اعراب خلیج فارس در دوره های اخیر ایالات متحده را هم نگران کرده است. جنگ یمن به هیچ وجه مورد توجه واشنگتن قرار نگرفته علی رغم این که امریکا کمک هایی در این زمینه به اعراب کرده است. کما این که حمایت بی حساب و کتاب از "جبهه النصره"، وابسته به داعش در سوریه نیز به هیچ وجه مورد استقبال ایالات متحده قرار نگرفته است. کما این که می بینیم برنامه آموزش نیروهای "معتدل" مخالف سوری نیز از فهرست استراتژیک امریکا به پایین غلطیده است.

در محاسبات باراک اوباما، رئیس جمهوری امریکا، این واشنگتن است که در آخر و در لحظات حساس ضامن امنیت کشورهای عربی حوزه خلیج فارس محسوب می شود. تجربه کویت در سال 1990 دلیلی بر این ادعا است که وقتی کشورهای عربی حوزه خلیج فارس در معرض دشمنی خارجی قرار گرفتند امریکا به آن جا لشکر کشید و برای نجاتشان اقدام کرد. بنابراین آیا سطح تنش امروزه در منطقه به سطحی رسیده که امریکا احساس کند انفجاری در شرف وقوع است که باید خود به طور مستقیم در آن دخالت کند؟

همه پیام هایی که از سوی کشورهای عربی حوزه خلیج فارس به اوباما شده سراسر اتهام و اتمام حجت نسبت به اتخاذ تدابیر نظامی در سوریه و برخورد قاطع با الحوثی ها در یمن است و این که امریکا در برابر به حاشیه رانده شدن سنی ها دست بسته نشسته است. همچنین وارد آوردن این اتهام که با وجود این که امریکا با ایران اختلاف دارد احتمال توافق هسته ای با ایران را بالا می داند و این توافق را رکن اصلی سیاسی خارجی خود در منطقه قرار داده به خصوص بعد از این که تحرکاتش در فرایند صلح میان فلسطین و اسرائیل به شکست انجامیده است.

در رقابتی که اعراب برای اعلام سرخوردگی شان از اوباما در پیش گرفته اند، جنگ یمن سبب شده است تا حمایت بی سابقه ای از جهادی ها به عنوان قدرتی توانا که قدرت تاثیرگذاری میدانی دارند، شود و به نوعی عناصر "معتدل" که امریکا همواره از آنها صحبت می کرد به حاشیه رانده شوند. برای همین می توان گفت که نه توافق هسته ای با ایران بلکه رفتارهای اعراب در برابر امریکا است که می تواند سبب رانده شدن امریکا به سمت تهران و همکاری مستقیم آن با ایران شود. اعراب چگونه می خواهند خروج ایران از انزوای بین المللی را بعد از امضای توافق نهایی هضم کنند، به خصوص که این توافق می تواند جایگاه ایران را در چهار پایتخت صنعاء، بغداد، دمشق و بیروت تقویت کند.

این نگرانی اعراب از امریکا و نگرانی امریکا از اعراب می تواند فضای مناسبی برای نفوذ بیشتر "داعش" و جهادی ها به وجود آورد. در سایه این نفوذ روابط امریکا با اعراب خلیج فارس می تواند به شدت تضعیف شود و به مرحله ای برسد که دو طرف دیگر تعهدی نسبت به هم نداشته باشند که در آن صورت تنش در منطقه افزایش خواهد یافت و جنگ هایی در بگیرد که تنها نقشه های خونینی را رقم بزنند.