پايگاه خبري تحليلي «پارس»- توحید عزیزی- بعد از سخنان نابخرادانه‌ی يك مشاور ويژه در مورد گسترش امپراتوری ایرانی و یکی بودن ایران و عراق، دولت عراق مجبور شد برای اثبات استقلال و اعتبارش، همکاری با نیروهای رسمی و غیررسمی سپاه پاسداران را کمتر کند یا با اختفا و احتیاط بیشتری پیگیر کند؛ که نتیجه‌اش را امروز در سقوط رمادی می‌بینیم.

داعش کمربند محاصره‌ی دور بغداد را تنگتر و تنگتر کرده است. بغداد بی‌شک هدف بعدی داعش است و در صورت سقوط آن، عراق دوباره به یک تهدید امنیتی بالفعل برای ایران در خواهد آمد.

 رمادي

در شرایطی که سعودی‌ها توانسته اند انقلاب بحرین را به طور کامل سرکوب کنند، زیر ساخت‌های یمن را به حد غیر قابل تصوری تخریب نمایند و با همکاری قطر و ترکیه، سوریه را به مفلوکترین کشور حال حاضر خاورمیانه تبدیل کنند، سقوط عراق به دست داعش، کابوس ایران را به یک تراژدی واقعی تبدیل خواهد کرد.

امضای قریب الوقوع (و غیر قابل اجتناب) توافق هسته‌ای و پذیرش پروتکل الحاقی به همراه سطح ویژه و بالاتری از حد معمول دسترسی سازمان انرژی اتمی، امنیت نظامی و اطلاعاتی ایران را به شدت تضعیف می‌کند و وضعیتِ بغرنج‌تر و ترسناک‌تری را ترسیم می‌نماید. 

وزیر دفاع امروز به بغداد رفته است. ظاهرا ایران این بار فریادهای «خیلی زود دیر می‌شود» را در دقیقه‌ی ۸۹ شنیده است. نباید از اتهام‌های واهی جنگ نیابتی، اشغال، و گسترش نفوذ ترسید. داعش با قدرت روزافزون و محبوبیتی که در میان سنی مذهبان ضد شیعه دارد، فقط و فقط با قدرت نظامی قابل مهار است؛ نه حرف زدن و عکس یادگاری گرفتن.

امروز، هر مقدار هزینه‌ای که ایران برای حفظ یکپارچگی عراق (و البته سوریه) و از میان برداشتن داعش بپردازد، به مثابه‌ی پس اندازی است که از پرداخت صدها و هزاران برابر آن هزینه در سال‌های بعد، جلوگیری می‌کند.