عملیاتهای اطلاعاتی روسیه علیه آمریکا
کرملین با ایجاد یک وزنه تعادلی ایدئولوژیک در برابر لیبرالیسم و جلوگیری از پیوند مدلهای سیاسی غرب به روسیه، نشان داده است که بین روسیه و تمدن معاصر غربی اختلاف اساسی وجود دارد.
به گزارش جهان به نقل از مشرق، مرکز جنگ عملیاتهای اطلاعاتی مشترک آمریکا جدیدترین شماره از سری مجلات حوزه عملیاتهای اطلاعاتی موسوم به IO Sphere را منتشر کرد. این شماره با نام «سال خصومت: روسیه» دارای فهرست مطالب زیر است که خلاصهای از آنها نیز در ادامه ارائه شده است.
· محافظهکاری پوتمکین؛ ابزاری ایدئولوژیک برای کرملین
· مثبتهای غلط در ارزیابی عملیات اطلاعاتی
· توجه به عملکرد مشترک جدید: عملیاتسازی حوزه انسانی از طریق درگیری
· پوتین، کلازویتس، و اکراین
· عملیات اطلاعاتی بهترین اقدامات در جهت همکاری
· آماده شدن برای درگیری، انجام و تحلیل آن
· رسیدن به خرس: عملیاتهای اطلاعاتی روسیه
· مار نجواگر؛ جلب رضایت از طریق انتشار شایعه
۱. محافظهکاری پوتمکین؛ ابزاری ایدئولوژیک برای کرملین
این قسمت به ایدئولوژی محافظهکارانهای که در گفتمان رسمی روسیه از سال ۲۰۱۱ حاکم شده است، میپردازد. ایدئولوژی محافظهکارانه تبدیل به پایهای ایدئولوژیک برای استراتژی سیاسی جدید کرملین شده است که میتوان آن را "پروژه محافظهکارانه" توصیف کرد. هدف اصلی آن ثبات بخشیدن به رژیم است، که به واسطه درخواستهای لیبرالسازی از سوی طبقه متوسط جدید و بخشی از نخبگان تجاری و دولتی، احساس چالش میکند. کرملین با ایجاد یک وزنه تعادلی ایدئولوژیک در برابر لیبرالیسم و جلوگیری از پیوند مدلهای سیاسی غرب به روسیه، نشان داده است که بین روسیه و تمدن معاصر غربی اختلاف اساسی وجود دارد. کرملین همچنین از این استدلال در توجیه آرمانهای قدرت بزرگ روسیه استفاده کرده و بر داشتن حق شکل دادن به نظم جهانی، مشروعیت بخشیدن به تقابل با غرب "فاسد"، و کمک به یافتن همپیمان اشاره دارد.
"پروژه محافظهکارانه" کرملین شامل تعدادی از اقدامات سیاسی و قانونی با هدف بسیج حمایت عمومی و تقویت موقعیت رئیس جمهور، از طریق مطیع کردن نخبگان تجاری و دولتی است. یکی از عناصر مهم این "پروژه"، اصطلاحاً "ملیسازی نخبگان" است، که مستلزم انضباط اعضای دولت در امور اجرایی و تجاری و افزایش بار اقتصادی آنها است. در سیاست خارجی، این پروژه با هدف استقرار مجدد فضای پس از شوروی تحت نظارت مسکو است، همانطور که در الحاق کریمه و تلاش برای ایجاد برنامه شبه دولتی روسیه موسوم به Novorossiy در خاک اکراین، مشهود است.
کرملین از این ایدئولوژی محافظهکارانه به شکل ابزاری برای ایجاد یک وزنه تعادلی ایدئولوژیک در برابر مخالفانی استفاده میکند که خواستار اصلاحات لیبرال از سیستم دولت فعلی هستند. بسیاری از قوانین مصوب زیر پرچم "محافظهکاری" برای ایجاد نظم اجتماعی سازگار با مفروضات محافظهکارانه در نظر گرفته نشدهاند. در واقع، کرملین چشمانداز مثبتی برای مدل اجتماعی نهایی بر اساس این مقادیر تنظیم نکرده است. هدف از این قوانین، حمله به مخالفان دولت است. علاوه بر این، رفتار واقعی اعضای اردوگاه حاکم، با توجه به ماتریالیسم و مصرفگرایی متظاهرانه شدید آنها و روابط اقتصادی همزیستانهشان با غرب، در تضاد با ارزشهایی است که ابراز میکنند.
این بخش در ادامه به بررسی مسائل زیر میپردازد:
· ریشههای محافظهگرایی کرملین
· پیدایش «پروژه محافظهکارانه» کرملین
· ویژگیهای محافظهگرایی کرملین
· «پروژه محافظهکارانه» در سیاستهای داخلی
· محافظهگرایی، ابزار سیاست خارجی
· «پروژه محافظهکارانه»: ابزاری موثر یا سرابی خود اغفالگر؟
۲. مثبتهای غلط در ارزیابی عملیات اطلاعاتی
این بخش به کودتای ۲۲ می ۲۰۱۴ در تایلند و اقدامات دولت تایلند و آمریکا در این خصوص میپردازد. یکی از اقداماتی که دولت تایلند برای مقابله با این کودتا انجام داد مسدود کردن دسترسی به شبکههای اجتماعی از جمله توییتر بود. آمریکا نیز در پی این اقدام کمکهای نظامی خود به ارزش ۳.۵ میلیون دلار را قطع و کلیه رزمایشهای نظامی خود از جمله کبرای طلایی با این کشور را لغو کرد.
این بخش چنین نتیجهگیری میکند که ارزیابیهای عملیات اطلاعاتی، مانند تمامی علوم دادهمحور دارای متغیرهای پویا، منوط به مثبتهای غلط است. پس از انجام عملیاتها یا در هر یک از مراحل آن، شرایط موجود در کشور میزبان میتواند نمونههای گرفتهشده تیمهای ارزیابی را تحریف کند.
۳. موردی برای عملکرد مشترک جدید: عملیاتسازی حوزه انسانی از طریق درگیری
بخشهای مهم این قسمت به شرح زیر است:
· اهمیت جنبههای انسانی عملیاتهای نظامی: از گذشته تا کنون
· شکلدهی مناسب به عملیاتهای نظامی: امری برای عملکرد مشترک هفتم
· دلالتهای اتخاذ عملکرد مشترک درگیرانه
· عملکرد مشترک هفتم
۴. پوتین، کلازویتس، و اکراین
این قسمت به تلاشهای روسیه برای رسیدن به اهداف سیاسی خود از طریق برپایی جنگهای محدود در جاهایی چون مولداوی، گرجستان، آذربایجان و به ویژه اکراین میپردازد. همچنین تلاشهای رییسجمهور روسیه ولادیمیر پوتین برای پیشبرد اهداف سیاسی و تأثیرگذاری روسیه در منطقه و شباهتهای استراتژی پوتین با کلازویتس بررسی میشود.
۵. عملیات اطلاعاتی بهترین اقدامات در جهت همکاری
این قسمت با اشاره به برگزاری نشست همکاری مجازی از سوی انجمن عملیاتهای اطلاعاتی آمریکا موسوم به IO BP CoP، تلاشهای اخیر در بروزرسانی فرآیند ارزیابی عملیاتهای اطلاعاتی را فهرستوار میآورد، که عبارتند از:
· بازبینی ورودیها و توصیههای دکترین های JP ۳-۰ و JP ۵-۰؛
· توصیههایی پیرامون تمرینات مشترک در ارزیابی عملیات؛
· توصیههایی پیرامون تحصیلات مشترک در ارزیابی عملیات؛
· اصطلاح ارزیابی غالباً متناقض، نامشخص، و یا محدود است.
۶. آماده شدن برای درگیری، انجام و تحلیل آن
این قسمت شامل سه بخش آمادهسازی، اجرا، و تحلیل است. در واقع نحوه آماده شدن برای ورود به عملیات، نحوه اجرای آن و در نهایت تحلیل و تجزیه آن به اختصار مورد بررسی قرار گرفته است.
۷. رسیدن به خرس: عملیاتهای اطلاعاتی روسیه
این بخش نیز مجدداً به روند عملیات اطلاعاتی روسیه در اکراین و کریمه و نیز بررسی عملیات روسیه موسوم به Near Abroad در این منطقه میپردازد، که مهمترین موضوعات آن عبارتند از:
· تأثیرات تاریخی روسیه،
· چشماندازهای تهدیدات روسیه،
· استفاده معاصر روسیه از عملیاتهای اطلاعاتی.
۸. مار نجواگر؛ جلب رضایت از طریق انتشار شایعه
این بخش به بررسی استفاده از شایعه به عنوان یک ابزار اطلاعاتی میپردازد. شایعه مدتهاست که در قالب یک سلاح در عملیاتهای اطلاعاتی مورد استفاده قرار میگیرد. این ابزار که به پروپاگاندای سیاه معروف است این امکان را بوجود میآورد تا بتوان خیلی سریع بذر اطلاعات غلط را در جامعه هدف پخش کرد. شایعه میتواند روحیه شهروندان و نیروهای نظامی کشور متخاصم را کاهش دهد. مقابله با شایعه نیز چالشهای جدیای برای کشور هدف به همراه دارد.
ارسال نظر