ای کاش هیچ وقت انتخابات نمی بود!

اختلاف و تفرقه بین حزب الله همیشه دردناک است. مخصوصا اگر دوره، دوره غربت حزب الله باشد.

برعکس، همدلی و با هم بودن جوانان مؤمن همیشه خوشحال کننده است.

اگرچه اختلاف نظر امری طبیعی و باعث پویایی جریان حزب الله خواهد شد، اما اختلافات کلان برای افرادی چون بنده حقیر که تربیت دینی نشده ایم می تواند موجب گسست این جریان و پیدایش کینه و نفرت در بین افراد شود.

امروز که دولت مستقر از جریان مخالف نیروهای ارزشی است و سیبل انتقادات به سوی آن است، تمام گروههای حزب اللهی در یک سو قرار دارند. و اختلاف هایشان فرصتی برای ظهور پیدا نمی کند. همین امر موجب کنار هم قرار گرفتن تمام سلایق گفتمان انقلاب می شود که بسیار خوشحال کننده است.

اما امان از روزی که انتخابات ریاست جمهوری سر برسد. آن روز خواهد بود که دعواها شروع خواهد شد. احمدی نژادی ها، قالیبافی ها، زاکانی چی ها و پایداری ها به جان هم می افتند. رجانیوز و فردا نیوز و جهان نیوز به جان هم می افتند. یک طرف جوان و فارس و یک طرف همشهری و یک طرف پرتو و ۹ دی . اینجاست که وامصیبتاست و کینه هایی در دلها ایجاد می شود که تا ماهها و گاهی تا سالها باقی خواهد ماند.

لذا از این روست که وقتی انسان اتحاد نسبی امروز جوانان مؤمن و حزب اللهی را می بیند با خود می گوید ای کاش همیشه این همدلی و وحدت باشد و ای کاش هرگز انتخاباتی نمی بود که دلهای ما نسبت به یکدیگر سیاه و چرکین شود.