جشن و شادی کافی است دولت چاره‌جویی مدیریتی کند.

به گزارش پارس به نقل از کیهان، این مطلب را فرشاد مومنی عنوان کرد و ضمن استقبال از حل چالش‌های خارجی گفت: چیزی که باید دائما به مسئولان و سیاست‌گذاران کشور گوشزد کنیم این است که مسائل انسان و جامعه پیچیدگی‌های خارق‌العاده‌ای دارد و نگرش‌های مکانیکی، تک ساحتی و تک سبب بینانه برای فهم این مسائل و برای مبنا قرار دادن آنها به عنوان ابزار‌های سیاست‌گذاری، می‌تواند هزینه بزرگی را به جامعه ما تحمیل کند. در مسائل اقتصادی نیز با وجود این مسائل پیچیده باید دقت هایی شایسته و بایسته صورت گیرد که در غیر این صورت می‌تواند برای کشور پرهزینه باشد.
وی می‌افزاید: دولت محترم به این مسئله توجه کند که فرصت ایجاد شده، در بهترین حالت فقط یکی از شروط لازم برای برون رفت از بحران‌هایی که در دولت قبل ایجاد شده را فراهم کرده است و همین یک شرط لازم هم که فراهم شده بر حسب اینکه چگونه از آن استفاده شود، می‌تواند نتایج و پیامد‌های به طور کلی متفاوتی را داشته باشد. بنابر این در عین حال که شادمانی راجع به آنچه اتفاق افتاده جای خود را دارد، اما دادن این تذکر و هشدار که مهمترین قسمت ماجرا این است که از فرصت ایجاد شده چگونه استفاده کنیم را برجسته کنیم، چون در غیر این صورت همه این زحمت‌ها می‌تواند به ضد خودش تبدیل شود و نوعی بی تفاوتی از تنش‌زدایی را در کشور شاهد باشیم. دولت باید به این نکته توجه کند که اگر دستاورد عملی در زمینه ارتقا بنیه تولید ملی، افزایش توان رقابتی و ارتقای کیفیت زندگی عامه مردم در اثر این زحمت‌ها حاصل نشود، اصالت این زحمت‌ها به چالش کشیده خواهد شد.
استاد دانشگاه علامه طباطبایی می‌گوید: من ‌اکنون می‌خواهم توجه دولت محترم را به این نکته جلب کنم که حتی اگر آمادگی این را ندارند که از تجربه‌ دولت احمدی‌نژاد به اندازه کافی درس بگیرند، حداقل از تجربه 18ماهه عملکرد خودشان پند بگیرند. رئیس‌جمهور امروز باید با تمام همکاران مسئولشان پاسخ‌گوی این باشند که چرا عملکرد اقتصاد ایران در سال 1393 به گونه‌ای که مشاهده شد رقم خورد؟ چرا صدور مجوز واحد‌های صنعتی در سال گذشته 10 درصد کاهش یافت.
مومنی با اشاره به موانع تولید می‌گوید: شادی کردن برای آشکار شدن نتایج تلاش‌هایی که دیپلمات‌های ما کردند، کافی است از این به بعد باید با اراده و جدیتی چندین برابری که تیم مذاکره کننده داشت، تیم دولت با همراهی مجلس باید مسائل کشور را شفاف و دقیق ریشه‌یابی تحلیل کنند و برای برون رفت این شرایط برنامه مدون خودشان را ارائه کنند. چیزی که ما تاکنون مشاهده کردیم این است که متاسفانه سیاست‌های پولی، مالی، تجاری و نرخ ارز که در حال حاضر به طور کلی به ضد تولید کشور تنظیم شده‌اند، به هیچ وجه آن تمایل بایسته را در دولت برای بازآرایی ساختار نهادی نمی‌بینیم. کما اینکه تاکنون نشنیده‌ایم این دولت در زمینه طراحی یک برنامه ملی مبارزه با فساد نیز کوشش قابل توجهی کرده باشد.