پشت پرده عقب نشینی آمریکا در مقابل ایران

به گزارش پارس به نقل از شبکه خبر، عبد الباری عطوان سردبیر روزنامه رای الیوم چاپ لندن در سرمقاله این روزنامه با اشاره به اظهارات اخیر جان کری و حذف نام ایران و حزب الله از لیست سیاه آمریکا نوشت: جای تعجب است که برخی کشورهای عربی و غربی پس از اظهارات جان کری وزیر خارجه آمریکا درباره عزم وی برای گفتگو با بشار اسد رئیس جمهور سوریه، سر و صداهای زیادی به راه انداختند.

شگفت انگیز تر اینکه در پی این موضوع، وزارت خارجه آمریکا بیانیه ای از زبان جنیفر ساکی صادر و این اظهارات را به صورت غیر مستقیم تکذیب کرد و گفت: «شخص بشار اسد هرگز به عنوان یک طرف گفتگو صلح نیست بلکه نمایندگان وی طرف مذاکره خواهند بود».

عطوان افزود: این ضرب المثل که گفته می شود «آمده تا به چشمش سرمه بکشد، آن را کور کرده»، کاملا بر دولت آمریکا و سخنگوی وزارت خارجه این کشور صدق می کند، طبیعی است که مذاکره در هر مساله ای برای دستیابی به راه حل سیاسی بحران سوریه، با نمایندگان رئیس جمهور سوریه و نمایندگان نظام وی صورت خواهد گرفت..آیا رئیس جمهور سوریه خود به کنفرانس دوم ژنو رفته است یا ولید معلم وزیر خارجه اش را به این کنفرانس اعزام کرد؟ آیا جان کری با آیت الله علی خامنه ای رهبر معظم ایران درباره برنامه هسته ای این کشور مذاکره کرده است یا با همتای خود محمد جواد ظریف؟

سردبیر روزنامه رای الیوم سپس افزود: این موضع گیری، نشان دهنده سردرگمی آشکار آمریکاست، سردرگمی در شکل و مضمون در آن واحد، اما موضوعی که ثابت شده است اینکه دولت آمریکا در پرونده سوریه، هم پیمانان خود را دور زده و اولویت های خود را تغییر داده است و به این باور رسیده است که تنها راه خروج از بحران، مذاکره با رئیس جمهور سوریه به عنوان رئیس جمهور قانونی این کشور و به عنوان بازیگر اصلی در مقابله با «داعش» و دیگر گروههای تندروی اسلامی مانند «جبهه النصره» و «احرار الشام» است.   
     
این مساله پس از آن بود که آمریکا در تشکیل «نیروهای بیداری» از یک سو و متقاعد کردن ترکیه به دخالت زمینی برای نبرد با این گروهها با شکست مواجه شد.

عطوان در ادامه یادآور شد: واکنش کشورهای خشمگین اروپایی بویژه دو کشور فرانسه و انگلیس در قبال اظهارات کری، ناشی از مخالفت این کشورها با موضوع مذاکره با رئیس جمهور سوریه نیست بلکه برای غافلگیر شدن شان از این مساله وعدم هماهنگی پیشاپیش با آنها بوده؛ موضوعی که وی را در قبال مخالفان سوریه و دیگر کشورهای عربی که از مخالفان حمایت مالی و سیاسی می کنند، در وضع دشواری قرار داده است.   

عطوان افزود: مذاکرات پنهان میان نمایندگان آمریکا، فرانسه و انگلیس با همتایان سوری آنها با قوت در جریان است و هماهنگی در زمینه مقابله با تروریسم از زمین و هوا، درغیاب مخالفان سوری و حامیان آنها، پابرجاست؛ حامیانی از بین عربهای بی خبر که همیشه مانند زوج فریب خورده، آخرین کسانی هستند که از مسائل آگاه می شوند.

آمریکا، اولویت های خود را در سوریه از براندازی نظام به براندازی تشکیلات داعش تغییر داده است. همچنین واشنگتن در حال تغییر نقشه ائتلاف های راهبردی اش در منطقه خاورمیانه است و در آستانه معرفی ایران به عنوان ابرقدرت منطقه ای است که محور سیاست های خارجی این کشور خواهد بود. آنچه که موید این گفته های ماست، اقدام دو روز گذشته سرویس اطلاعات مرکزی آمریکا(سیا) در مستثنی کردن ایران و حزب الله از لیست کشورها و تشکیلات «تروریستی» سال دو هزار و پانزده است که منشا خطری برای آمریکا به شمار می رود.

اما چه کسی از بشار اسد رئیس جمهور سوریه حمایت مالی می کند؟ آیا ایران نیست؟ چه کسی در کنار نیروهای وی در منطقه قلمون،درعا، و قنیطره در حال کارزار است؟ آیا نیروهای حزب الله نیستند که با حمایت نظامی شان از سقوط دمشق جلوگیری کردند؟ چه برسد به قلمون، قصیر و بسیاری از مناطق دیگر سوریه.

به ادعای عطوان، آمریکا از مخالفان سوریه رویگردان شده و آنان را به همراه کشورهای اروپائی به قیمت بسیار ارزان فروخته است. اکنون کنفرانس ژنو کجاست؟ گروه دوستان سوریه چه شدند؟ به رسمیت شناختن ائتلاف مخالفان به عنوان نماینده مردم سوریه و دولت انتقالی با اختیارات کامل چه شد؟ کرسی سوریه در اتحادیه عرب و سازمان ملل چطور؟

رویگردانی آمریکا از مخالفان سوریه مساله جدید و غافلگیر کننده ای نیست آیا آمریکا از حمایت هم پیمانان خود در ویتنام شانه خالی نکرده است؟ آیا از جهادیهای افغان برای گرفتن انتقام از اتحادیه جماهیر شوروی و شکست آن در افغانستان استفاده نکرده است و پس از آن، از همه مجاهدان دست شست؟ آیا حامد کرزای رئیس جمهور سابق افغانستان را به زباله دان تاریخ نفرستاد و با گروه «تروریستی» طالبان مذاکره نکرد؟ و برای آنان در دوحه سفارتخانه باز نکرد؟ آیا از همه وعده های خود به ملت فلسطین در زمینه تشکیل کشور مستقل فلسطین بر اساس راه حل دو کشوری و توقف شهرک سازی شانه خالی نکرد؟ و سازمان آزادیبخش را از جنبش مقاومت، به قدرتی حاشیه ای و متکدی تبدیل نکرد؟

اینکه کری با نمایندگان بشار اسد و نه خود اسد مذاکره کند، تعجب نمی کنیم مانند کشورش که با کره شمالی، کوبا ،چین وگروه طالبان مذاکره کرده است. یا مانند فرانسوی ها که با جبهه آزادیبخش الجزایر مذاکره کردند و یا مانند انگلیسی ها که با ارتش جمهوری ایرلند و همه سران جنبش های آزادیبخش آفریقا و آسیا وارد مذاکره شدند.

در پایان این سرمقاله آمده است: آمریکائیها امروز چیزی می گویند و فردا آن را حاشا و صورت مساله را پاک می کنند وکسانی که به آنان تکیه و وعده های آنان را قبول می کنند و همه تخم مرغها را در سبد آنها قرار می دهند، از ضعفا هستند و حرجی بر آنها نیست و روی سخن، اینجا همه کشورهای همسایه عربی است..شاید آن را بشنوند.