پايگاه خبري تحليلي «پارس»- دکتر صالح زماني- سرانجام پس از سال ها مذاکره شکننده ميان دولت ترکيه و اوجالان، برنامه آتش بس و خلع سلاح کردهاي وابسته به پ. ک. ک فراهم شده است. 

برنامه اي که تا به امروز دو طرف از آن استقبال کرده اند و آن را تحولي تاريخي و ضروري براي آينده خود دانسته اند. پايان قريب به سي سال درگيري و ده ها هزار کشته را نمي توان تنها از زاويه يکي از طرفين مورد ارزيابي قرار داد. کردها در اين سال ها به خوبي دريافتند که تجربه چند دهه مبارزه مسلحانه عليه دولت ترکيه، در پيشبرد مطالباتشان مبني بر خود مختاري تقريبا بي تاثير بوده است. اين ديدگاه خصوصا پس از بازداشت اوجالان از قوت بيشتري برخوردار شد. 

از طرف ديگر مي توان به سه دهه ناکامي هاي دولت ترکيه در اختلاف افکني ميان کردهاي عراق و ترکيه اشاره کرد. سياست هايي که جز محبوبيت بيشتر اوجالان ثمر ديگري در بر نداشت. 

تحولات اخير منطقه و سياست هاي نادرست اين کشور در رابطه با داعش و عدم حمايت از مواضع کردهاي سوريه، چهره اين کشور را در برابر ديدگان کردهاي منطقه و حتي کشورهاي همسايه تيره تر ساخت. 

در داخل نيز اگر چه فشارهايي از جانب ملي گراها نسبت به طرد کردها وجود دارد اما اردوغان بيش از هر چيز به بقاي حاکميت حزب عدالت و توسعه فکر مي کند. آنها به خوبي آگاهند که ماندن در قدرت جز با حل بحران هاي داخلي ممکن نيست.

حل مساله کردها در ترکيه آن قدر حائز اهميت است که مي تواند تا سال ها بعد حضور عدالت و توسعه را در سياست ترکيه تضمين کند.

پ ک ک ترکیه دولت سوریه عراق سیاست تاریخی اردوغان قدرت کردهای