رقابت شدید دولتی‌ها بر سر اتاق بازرگانی بخش خصوصی
کیهان نوشت: اگرچه تقریباً اکثر اعضای اتاق‌های بازرگانی معتقدند باید سایه سیاست و دولت از اقتصاد و اتاق بازرگانی جدا باشد و در پارلمان بخش خصوصی نباید دولتی‌ها و سیاسی‌ها ورود پیدا کنند اما ظاهراً این سایه سیاست به اندازهای سنگینی میکند که هم بازیگران پشت پرده دولتی‌ها در آن نقش ایفا کنند و هم برادران و فرزندان شخصیتهای سیاسی در آن ورود کنند.
روزنامه جوان با درج این مطلب نوشت: دو گروه اصلی به بازی دولتی‌ها برای قبضه اتاق بازرگانی (بخش خصوصی) پرداخت و در انتخابات اتاق بازرگانی سعی در انتساب به مهر‌های اصلی دولت دارند. آنچنان که شایعه‌ای در میان خبرنگاران مطرح است که برادر معاون اول با هماهنگی‌ها و تلاش دوستانش رئیس خواهد شد.
القای این نکته که دولتمردان در آن بازیگران جدی هستند، کاملاً هدفمند از سوی برخی گروه‌ها دنبال می‌شود. اگرچه وزارت صنعت اعلام کرده که در برگزاری انتخابات هیچ‌گونه دخالتی له یا علیه کسی نخواهد داشت اما شواهد نشان می‌دهد گروه «ائتلاف بزرگ» که متشکل از گروه سنتی‌ها و خاستگاه آنها گروهی موسوم به «فعالان توسعه» است، ناخودآگاه اسم رئیس دفتر رئیس‌جمهور و رئیس سابق اتاق ایران رابه یدک می‌کشند. این گروه که اکنون نیز اتاق و به خصوص کارمندانش را در اختیار دارد، در تلاش برای حفظ وضعیت موجود و حفظ مهره‌های خود در اتاق تهران و ایران است.
گروه دیگر «ائتلاف برای فردا» نیز به دلیل وجود مهره‌های خاص به خصوص مهدی جهانگیری موفق شده در ماه اخیر بیشتر معاون اول را به اتاق آورده و در میان رقبا این القا را بکند که جهانگیری نیزبه عنوان چهره پشت پرده این گروه حامی معنوی- دولتی است. حضور داماد معاون اجرایی به شکل مستقل (که احتمالاً به شکل گروهی مستقل موجودیت و فعالیت تبلیغی خود را به زودی اعلام خواهد کرد) نیز این شایعه را ایجاد کرده که محمد شریعتمداری هم تمایل به مهره‌چینی در اتاق دارد، البته حضور چهره‌هایی مانند فرزند عارف در میان گروه «تحول‌خواهان» که از بدو ورود با مشکل مواجه شد و حتی در رسانه‌های هم‌فکرش نیز مورد هجمه قرار گرفت، می‌تواند دلیلی دیگر بر ورود سیاسی‌ها به بازی انتخابات اتاق تهران باشد. حال با چنین صف‌آرایی‌ای سؤال اساسی این است که آیا دولت در دستور کار مشخصی تلاش به اعمال نفوذ در اتاق‌های کشور و به خصوص اتاق تهران و ایران دارد یا انگیزه‌های شخصی و علاقه‌های مدیریتی اعضای هیئت دولت هر کدام به طور شخصی و به شکل جزیره‌ای بوده یا نه؟ دولتمردان چنین برنامه‌ای نداشته و گروه‌ها به مسئولان بلندپایه این دولت به چشم ابزار تبلیغاتی نگریسته‌اند؟
گفتنی است تعدادی از فرزندان و برادران مقامات سیاسی در این دوره به جمع نامزدهای اتاق تهران پیوسته‌اند که از آن جمله می‌توان مهدی جهانگیری برادر اسحاق جهانگیری، پسر محمد نهاوندیان، پسر محمدرضا بهزادیان، فرزند محمدرضا عارف، هیبت‌الله فاضلی برادر علی فاضلی رئیس اتاق اصناف ایران، محمدهادی رضوی داماد شریعتمداری معاون اجرایی رئیس‌جمهور و مسعود حجاریان برادر سعید حجاریان را نام برد.
ارسال نظر