به نوشته «دویل مک مانوس» در لس‌آنجلس‌تایمز، مذاکره‌کنندگان آمریکایی که تلاش می‌کنند ایران را به پذیرش محدودیت‌های الزامی در فناوری هسته‌ای‌اش ترغیب کنند، چندان امیدوار نیستند. حسن روحانی و محمدجواد ظریف رئیس‌جمهوری و وزیر امور خارجه ایران البته هنوز می‌گویند برای رسیدن به توافق تلاش می‌کنند. اما رهبر عالی ایران اصرار دارد هر توافقی باید آمریکا و دیگر کشورها را به لغو تحریم‌های اقتصادی ایران وادارد و این امر محقق نخواهد شد.
این گزارش با اشاره به تلاش‌های کنگره آمریکا برای اعمال تحریم‌های جدید علیه ایران از جمله لایحه تحریمی کرک منندز و به تعویق افتادن رای‌گیری در مورد این لایحه تا 24 ماه مارس (4 فروردین) همچنین لایحه تحریمی مدنظر سناتور «باب کروکر» مبنی بر ضرورت تصویب توافق جامع با ایران در کنگره این کشور نوشت؛ کروکر اخیرا برای تمدید توافق موقت چراغ سبز نشان داد و گفته که بهتر است توافق موقت تمدید شود به جای این که میز مذاکرات را ترک کنیم و همه تلاش‌ها از بین برود. این در واقع طرح دوم مورد توافق نمایندگان دموکرات و جمهوری‌خواه در کنگره است. اما مشخص است اگر مذاکرات با ایران به شکست بیانجامد، امکان تمدید توافق ژنو ممکن است.
لس‌آنجلس‌تایمز افزود: مذاکره‌کنندگان به شدت تلاش می‌کنند قبل از 24 ماه مارس به توافق سیاسی دست یابند. اما اکنون بعضی از مقام‌ها روی طرح دوم تمرکز کرده‌اند، اگر 24 ماه مارس فرا برسد و دست یافتن به توافق نزدیک باشد، احتمالا مذاکره‌کنندگان با تمدید مذاکرات برای چند روز یا چند هفته دیگر مخالفت می‌کنند. اما اگر ایران با شروط آمریکا و دیگر کشورهای عضو گروه 5+1 موافقت کند، چه خواهد شد؟ در این مقطع زمانی هدف ممانعت از توسعه فناوری هسته‌ای ایران است و این یعنی ادامه یا تشدید تحریم‌های اقتصادی.(!)
روزنامه آمریکایی نوشت: یک گزینه بسیار محتمل است، تمدید توافق موقت با ایران که برنامه هسته‌ای تهران را در ازای کاهش جزئی تحریم‌های اقتصادی محدود می‌سازد. بر اساس این توافق ایران به تدریج در ازای رقیق‌سازی و اکسیدسازی اورانیوم غنی‌شده خود ماهانه 700 میلیون دلار از منابع ارزی مسدود شده‌اش را دریافت می‌کند که با توجه به یکصد و 30 میلیارد دلار اموال مسدود شده ایران اصلا مبلغ قابل توجهی نیست.
همزمان آدام ارلی سفیر سابق آمریکا در بحرین به صدای آمریکا گفت برداشتن تحریم‌ها فقط با دست برداشتن ایران از غنی‌سازی امکانپذیر است.
با وجود اصرار آمریکا بر انکار حق ملت ایران و حفظ شاکله تحریم‌ها در توافق کلی- برای 15 سال- حسین موسویان عضو اسبق تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای در وب‌سایت روزنامه اماراتی گلف نوشت: روابط ایران و آمریکا وارد حساس‌ترین مرحله خود بعد از پیروزی انقلاب اسلامی شده و پتانسیل گسترش روابط دوجانبه فراتر از مسئله هسته‌ای نیز وجود دارد(!) اگر تهران و واشنگتن موفق شوند مسئله هسته‌ای را به گونه‌ای مسالمت‌آمیز حل و فصل کنند، از یک جنگ فاجعه‌آمیز جلوگیری و باب همکاری برای مبارزه با تروریسم گشوده خواهد شد. این امر نیز به نوبه خود گفت‌وگوهای گسترده‌تر منطقه‌ای برای کمک به مدیریت بحران‌های عراق، افغانستان و سوریه را تسهیل و در نهایت راه عادی‌سازی روابط بین ایران و آمریکا را هموار خواهد کرد.
وی ادامه می‌دهد: این چنین دستاوردی، پیروزی بزرگی برای اوباما و روحانی و همچنین گروه 5+1 (اعضای دائم شورای امنیت و آلمان) و کل جامعه بین‌الملل خواهد بود». موسویان نوشت: «البته اوباما و روحانی در تلاش برای نیل به این هدف ریسک بسیار بزرگی کرده‌اند.»
موسویان توضیح نمی‌دهد این خوش‌خیالی بی‌پایه که با چند «اگر» معطوف به خوی استکباری، خودبرتربین و عهدشکن آمریکا همراه است، چگونه در عمل امکانپذیر است؛ آن هم در شرایطی که رژیم آمریکا می‌گوید همه گزینه‌ها روی میز است، 100 شرکت حقیقی و حقوقی را در یک سال اخیر تحریم کرده‌ایم، ساختار تحریم‌ها را حتی پس از توافق جامع حفظ می‌کنیم و...