كم كاري برخي موجب ورود سپاه
مظلوميت‌هاي سپاه در جبهه «جنگ اقتصادي»/ فلسفه حضور سپاه در عرصه اقتصادي يا رسانه‌اي چيست؟
آيا اين نهاد نظامي اكنون براي بسط قدرت خويش وارد اين حوزه‌ها شده يا اينكه به دليل برخي كم‌كاري‌ها مجبور شده كه بار ديگران را نيز به دوش بكشد؟
پايگاه خبري تحليلي «پارس»- محمد اسكندري- يادداشت اخير سايت خبرآنلاين در خصوص تحليل صحبت‌هاي رئيس‌جمهور موجي از انتقادات را به همراه داشته است. هرچند مديران اين سايت ادعا مي‌كنند كه از محتواي اين يادداشت پيش از انتشار اطلاع نداشته‌اند اما واقعيت امر آن است كه انتشار اين يادداشت در شرايط فعلي نوعي جفا به نهادي است كه در خط مقدم مبارزه با «جنگ اقتصادي» غرب قرار دارد. داب نويسنده در اين يادداشت آن است كه تمركز فعاليت‌هاي نظامي، اقتصادي و. . . موجب ايجاد يك قدرت فائقه و غيرقابل كنترل در سپاه شده است و بعيد نيست كه تا آني ديگر فساد ابوذرها و سلمان‌ها آشكار شود!
هرچند اين يادداشت با ادبياتي موهن نگاشته شده و به نظر نوعي عقده‌گشايي در وراي ذهن نويسنده وجود داشته است اما نگارنده معتقد است حتي اگر اين يادداشت را هم نوعي انتقاد تند از سر دلسوزي دانست بايد به قطع گفت كه نگارنده يادداشت دچار نوعي مغالطه و قياس مع‌الفارق شده است.
اين يك واقعيت مسلم است كه امروز سپاه پاسداران انقلاب اسلامي در قالب قرارگاه خاتم‌الانبيا وارد حوزه اقتصادي شده و در حوزه رسانه‌اي نيز ورود پيدا كرده است و از برخي رسانه‌ها حمايت به عمل مي‌آورد.
اما به راستي فلسفه حضور سپاه در عرصه اقتصادي يا رسانه‌اي چيست؟ آيا اين نهاد نظامي اكنون براي بسط قدرت خويش وارد اين حوزه‌ها شده يا اينكه به دليل برخي كم‌كاري‌ها مجبور شده كه بار ديگران را نيز به دوش بكشد؟
واقعيت آن است كه سيستم دولتي و رانتي بودن نظام اقتصادي منجر به آن شده است كه بخش عمده‌اي از بنگاه‌هاي اقتصادي كه غالباً دولتي هستند فشل باشند و از سوي ديگر بخش خصوصي نيز به دليل نداشتن تجربه كافي، فاقد صلاحيت‌هاي لازم براي مديريت كلان بخش‌هاي اقتصادي كشور باشد. در چنين شرايطي و با توجه به هجمه سنگين اقتصادي غرب به كشور سپاه چه بايد مي‌كرد؟ آيا همچون برخي مي‌توان وضعيت كشور را شعب ابي‌طالب خواند و منتظر شد كه كي آذوقه كشور به پايان مي‌رسد؟ آيا چون شركت‌هاي بزرگ نفتي پارس جنوبي را ترك كرده‌اند بايد نشست و به يغما رفتن ثروت يك نسل را مشاهده كرد يا اينكه با عزم ملي و مديريت جهادي وارد عرصه شد و از تجارب هشت سال جنگ بهره برد و پيشرفت ايراني را معنا كرد؟ به راستي چرا سپاه پاسداران وارد عرصه سازندگي شده است؟ آيا به اين دليل نبود كه عده‌اي به نام سازندگي اشرافيت و تكنوكراسي را حاكم كردند و به اسم جامعه مدني درهاي كشور را به روي منافقان گشودند و به اسم عدالت از ولايت عبور كردند؟ البته پرواضح است كه در هر مجموعه انساني امكان خطا وجود دارد و نمي‌توان گفت كه سپاه هم معصوم است اما تجربه نشان داده است كه اين نهاد در بزنگاه‌ها در كنار انقلاب و مردم مي‌ايستد و خاضعانه براي آرمان‌هاي امام و رهبري هزينه مي‌دهد.
اگر سپاه اهل عطر و ادكلن بود، امروز سرداران تراز اولش در عراق و سوريه در مقابل جاني‌ترين نوع بشر نمي‌ايستادند؟ اگر سپاه اهل معاشرت با خوبرويان و خوش‌پوشان بود در وقايع 88 همچون بسياري از ديگران در كناري مي‌ايستاد و اجازه مي‌داد تا بار ديگر لشكر يزديان خيمه‌هاي حسيني را به تاراج برند.
يادداشت‌نويس سايت خبرآنلاين معتقد است مي‌بايست سپاه را به پادگان‌ها و قرارگاه‌ها بازگرداند تا در مواقع بحران بتوان از كشور دفاع كرد.
در پاسخ به اين مسئله بايد گفت نه تنها سپاه در زمان جنگ سخت و نرم نشان داده است كه كشور را نجات مي‌دهد بلكه هم‌اكنون نيز به قيمت آبروي خود وارد عرصه اقتصادي شده است تا كم‌كاري‌هاي برخي از آقايان را جبران كند و كشور را نجات دهد. سپاه خود وارد عرصه اقتصادي نشده است بلكه برخي‌ها اين نهاد را كه اكنون بايد تمام توان خود را صرف تحولات نظامي و امنيتي منطقه و جهان كند وادار ساخته‌اند تا براي دفاع از ماهيت انقلاب پا به عرصه اقتصادي بگذارد. از سوي ديگر نگارنده يادداشت خبرآنلاين ادعا مي‌كند كه امروز سپاه يك كنشگر سياسي است و با در دست‌داشتن سايت و مطبوعه فعل سياسي انجام مي‌دهد و از سوي ديگر بر اين رهنمون امام راحل(رض) تأكيد مي‌كند كه نظاميان نبايد در سياست و بازي‌هاي سياسي وارد عمل شوند. متأسفانه در اينجا يك خلط مبحث روي داده است و آن اينكه برخي دفاع از كيان انقلاب را نيز به منزله «سياسي‌كاري» تأويل كرده‌اند.
رهبر معظم انقلاب اسلامي در اين خصوص مي‌فرمايند: ... اينها بين آگاهي سياسي و حضور سياسي در صحنه انقلاب – كه اين خوب است – و بين دخالت در معارضات سياسي و جناح‌بندي‌هاي سياسي و به نفع يكي و به ضرر ديگري كاركردن – كه اين همان چيز بد و بسيارخطرناكي است كه امام هيئتي را مأمور كردند و گفتند ببينيد چه كسي اين طوري است، از سپاه بيرونش كنيد – خلط مي‌كردند. توجه داشته باشيد كه انگيزه‌هاي سياسي و جناحي نبايد بتواند از يك مجموعه سالم، خالص و كارآمد مثل سپاه – كه ذخيره‌اي است براي روزي كه انقلاب از آن استفاده بكند – بهره ببرد. اين ذخيره بايستي سر به مهر بماند، تا درجاي خودش مصرف بشود. (بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامي در ديدارجمعي از فرماندهان سپاه- 27/06/1370)
از اين روست كه اگر بتوان مجموعه فعاليت‌هاي رسانه‌اي سپاه را كه با محوريت مقابله با جنگ نرم است، سياسي دانست اين مقوله به معناي ورود سپاه به عرصه منازعات سياسي براي كسب قدرت نيست بلكه تلاشي است براي تثبيت پايه‌هاي اقتدار كليت نظام جمهوري اسلامي كه در زير سايه آن جناح‌ها، گروه‌ها و احزاب سياسي مختلفي حضور دارند. پس در نهايت مي‌توان اينگونه ارزيابي كرد كه ورود سپاه به عرصه اقتصادي و رسانه‌اي نه به جهت كسب قدرت بلكه از سر ناچاري و اضطرار است. از سوي ديگر نيز تجربه اين نهاد نشان داده است كه ابوذرها و سلمان‌هايش پا در ركاب ولي امر هستند و همچون خواص مردود ولايت را به مصلحت خود نمي‌فروشند.
شکی نیست برای بسط قدرت خویش
انشاالله همه ایران مثل سپاه براکشور متعهدانه کارکنن خداقوت
جمله تاریخی امام ره اگرسباه نبود کشور هم نبودکفایت دارد برهمه نظرات