آقای سعود الفیصل! وقتش است به تهران بیایید

به گزارش پارس به نقل از فارس، حسن روحانی رئیس جمهوری ایران در اولین واکنش، تمدید را نشانه نزدیک‌ شدن چند گام به توافق جامع دانست.

گذشته از مفاد توافق‌ انجام شده، نفس توافق و حتی نفس مذاکره، برخی طرف‌های منطقه‌ای را بشدت نگران کرده است. نگرانی رژیم صهیونیستی بر کسی پوشیده نیست. اما اگر نگرانی دولت‌های عربی بخصوص عربستان سعودی برای کسی محل تردید بود، دیدار نیم‌ساعته روز یکشنبه «سعود الفیصل» وزیر خارجه سعودی در فرودگاه «وین»، با «جان کری» همتای آمریکایی‌اش، این نگرانی را عمیقا آشکار کرد. هر روز که تهران و ۱+۵ به توافق هسته‌ای نزدیک‌تر می‌شوند، عربستان بی‌تاب‌تر می‌شود اما واقعیت‌هایی را باید به عربستان، سردمدار دولت‌های عربی که آرزوی عقیم‌ماندن مذاکرات را دارند، یادآوری کرد. باید گفت:

۱- آقای سعود الفیصل، جدای از نتیجه مذاکرات هسته‌ای، نفس مذاکره ۵ قدرت اتمی با ایران هسته‌ای، نشانه ثقل و قدرت ایران در منطقه بلکه معادلات بین‌المللی است. این را «رابرت فیسک» هم می‌گوید.

۲- مذاکره ۵ قدرت اتمی و در رأس آنان، آمریکا، نشانه نیاز آنان به ایران و مذاکره با تهران است. اگر راهی جز این داشتند، هرگز ایران را به رسمیت‌ نمی‌شناختند که ۵ قدرت مقابل ایران بنشینند.

۳- قدرت ایران هسته‌ای برآمده از پیشرفت بومی علمی و فنی نظام اسلامی در ایران است.

۴- پیشرفت بومی علمی ایران، ناشی از استقلال سیاسی تهران و تکیه به قدرت مردمی است.

۵- ناکارآمدی ۳۰ سال مقابله غرب با ایران، آمریکا را ناچار به مذاکره کرده است.

۶- تمایل شدید آمریکا به مذاکره با ایران درباره پرونده‌های منطقه‌ای، دلیل عمق نفوذ واقعی ایران در خاورمیانه و فراتر از آن است.

بنابراین آقای سعود الفیصل بهتر است شما که دولت‌های عربی را در هفته گذشته و مشخصا در نشست سران «شورای همکاری خلیج فارس» (GCC) به صف‌کشی مقابل تهدیدات منطقه‌ای، یعنی توافق هسته‌ای ایران دعوت کردید، قدرت ایران را که امروز واقعیت جاری منطقه است، به رسمیت بشناسید.

آقای سعود الفیصل زورآزمایی و سیاست لجوجانه شما و استخبارات سعودی، در یمن، بحرین، لبنان، سوریه، عراق، قطر، عُمان، افغانستان و ایضا مسئله هسته‌ای ایران سخت شکست خورده است اما هنوز حاضر نیستید ایران هسته‌ای را در مقام قدرت منطقه‌ای در کنار خود بپذیرید.

نخستین اصل عقلانی همزیستی، پذیرش واقعیت ثابت منطقه‌ای و هم‌جواری است. پذیرش همسایه‌ای که قدرت‌های اتمی جهان تا دیروز غیرمستقیم، و امروز با مذاکرات چندماهه هسته‌ای آن را به رسمیت‌ شناخته‌اند، اصلی عقلانی است.

جان کری وزیر خارجه آمریکا روز دوشنبه در کنفرانس خبری پس از توافق بر تمدید توافق ژنو، گفت، برخی به آمریکا خرده می‌گیرند که «چرا اصلا با ایران چانه می‌زنید». آقای سعود الفیصل، پاسخ روشن است؛ ایران قدرتی غیرقابل انکار است.

جان کری برای اولین بار از حسن نیت ایران صحبت و اعلام کرد که «وزیرخارجه ایران در مذاکرت جدی، سخت‌کوش و دارای حسن‌نیت» بود و گفت که «ایران حق دارد فعالیت اقتصادی آزاد داشته باشد». آقای سعود الفیصل، دوست و متحد شما، آمریکا، ایران را امروز به نام قدرتی سیاسی، نظامی و هسته‌ای می‌داند و با رفتار عاقلانه خود، پای میز مذاکره است اما شما با تحریک دولت‌های کوچک عربی و دعوت از مصر برای پیوستن به صف اعراب خلیج فارس، هنوز در پی صف‌آرایی برای کارشکنی هستید.

آقای سعود الفیصل، شما به مسکو رفتید. مسکو در سفر «بندر بن سلطان» رئیس وقت سرویس اطلاعات سعودی، سوریه را که متحد ایران است، با رشوه‌های میلیونی شما نتوانست معامله کند پس به طریق اولی نمی‌تواند ایران را مقابل شما رها کند. بگذریم از اینکه روسیه پس از چشیدن طعم تحریم‌های آمریکا، امروز ایران را بهتر درک می‌کند و برای همکاری بیشتر با تهران اعلام آمادگی کرده است .

آقای سعود الفیصل، ناچار، به وین رفتید تا متحد آمریکایی به شما اطمینان بدهد که هر توافقی که صورت بگیرد، به ضرر شما نیست اما واقعیت این است که ایران هسته‌ای واقعیتی انکارنشدنی است و توافق احتمالی این واقعیت را عمیق‌تر و ثابت‌تر می‌کند. تهران نگرانی شما را درک می‌کند و می‌داند وقتی وزیر خارجه امارات در گفت‌وگو با «فاکس نیوز» می‌گوید «سه‌شنبه صبح که از خواب بیدار می‌شویم سوالمان این است که توافق هسته‌ای، نه فقط نفوذ ایران در سطح هسته‌ای بلکه در سطح سیاسی و منطقه را چقدر افزایش می‌دهد»، این امر برآمده از نگرانی عمیق است.

آقای سعود الفیصل با به نتیجه نرسیدن جنگ نیابتی و خونین عربستان در عراق و سوریه، با از دست رفتن بخش عمده‌ای از نفوذ و سیطره ۵۰ ساله در یمن، ناکامی در خاموش کردن انقلاب مردم بحرین و شکست در بسیاری دیگر از پرونده‌های منطقه، زمان آن رسیده است که راه کم‌هزینه‌تر را انتخاب کنید و ایران هسته‌ای را در همسایگی خود به رسمیت بشناسید و بعد از سفر به مسکو و وین، به تهران بیایید.

این سیاست، عاقلانه‌ترین سیاست ممکن در وضعیت فعلی برای عربستانی است که اکنون موج بازگشت عناصر تروریستی، آن را از درون در معرض تهدید موجودیتی قرار داده است.