ضرغامی:ازساخته‎نشدن«پایتخت4»شرمنده‌‎ام

به گزارش پارس به نقل از مهر، سید عزت‌الله ضرغامی رییس سابق سازمان صدا و سیما ظهر روز سه‌شنبه 20 آبان‌ماه پس از برگزاری مراسم تکریم خود، در جمع خبرنگاران حاضر شد و با آن‌ها به گفتگو پرداخت.

وی در پاسخ به سوالی درباره بهترین روز کاری‌اش گفت: بهترین روز کاری بنویسید که نتایج خیلی خوبی که در 24 خردادماه انتخابات ریاست جمهوری ایجاد شد، ضمن احترام به رییس جمهور محترم، نفس فعالیت‌های انتخاباتی سازمان به خصوص مناظره‌ها خیلی خوب بود.

ضرغامی ادامه داد: گرچه خیلی‌ها به آن بدبینانه نگاه می کردند و توصیه ای که به ما داشتند این بود که دیگر مناظره ها را با توجه به حوادث سال 88 برگزار نکنیم. واقعا ما با یک مسئولیت شخصی با پشتوانه شورای معاونان، مناظره‌های 8 نفره را که در هیچ کجای دنیا نبود و باید به صورت زنده برگزار می شد و هم مردم آن را می پسندیدند، برگزار کردیم.

رییس سابق سازمان صدا و سیما یادآور شد: کار سختی بود که من خیلی نگران بودم خوب از آب دربیاید. اما وقتی کار به لطف خدا خوب از آب درآمد، مخاطبان فراوان پیدا کرد و مثل مناظره قبلی باعث شد که مشارکت بسیار خوبی صورت بگیرد و رهبری معظم آن تعابیر را فرمودند و ما راوی صادق را از فرمایشات ایشان برای کتابمان انتخاب کردیم. به همین دلیل آن روز یکی از بهترین روزهای بنده و سازمان صدا و سیما است.

حالا دیگر راحت تر از سازمان دفاع می کنم

وی در ادامه در پاسخ به سوال خبرنگاری دیگر درباره مسئولیت هایی که از جانب رهبر به وی داده شده، اظهارکرد: به نظرم این 2 مسئولیت بسیار مهم هستند و من تلاش می کنم هم در جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی، هم در جلسات شورای عالی مجازی و کمیسیون های مربوطه شان به مراتب فعالتر از گذشته باشم و همانطور که ایشان در متن حکم امر فرمودند، با جدیت نگاه دینی و انقلابی را در ارتباط با موضوعاتی که مطرح می‌شوند، داشته باشم.

ضرغامی در پاسخ به اینکه آیا در این شورا برای سازمان صدا و سیما هم کاری می کند یا خیر؟ گفت: حالا دیگر چون مسئولیت مستقیم در سازمان ندارم، می توانم راحت تر از جایگاه دفاع و حمایت از سازمان که دفاع از مردم و مطالبات آن است، بربیایم.

تشکر از رسانه ها از قلم افتاد اما از خبرنگاران فعال فارس و مهر ممنونم

وی ادامه داد: من یادم رفت از رسانه ها تشکر کنم. در ذهنم بود اما از قلم انداختم! اکنون می گویم حالا از تمام رسانه ها که هم مکمل هستند، هم پشتوانه و هم فعالیت های رسانه به خصوص کارهای نمایشی و پرمخاطب را گرم می کنند، سپاسگزاری کنم. به خصوص از خبرنگاران فعال حوزه رسانه و فرهنگی فارس و مهر و ایسنا و ایرنا با همه محبت‌هایی که داشتند.

عضو شورای انقلاب فرهنگی درباره دلیل گفتگو نکردن با اهالی رسانه در مراسم «پیرغلامان» در اهواز توضیح داد: آن روز می خواستیم به بازار فلافل فروش ها در لشگرآباد برویم و گفتیم تا گرم است، برویم. آنها هم همه چیز به ما دادند و پولی هم نگرفتند. ما این را پای محبتی که به سازمان دارند گذاشتیم. هر چقدر خواستیم پول بدهیم گفتند مگر عرب‌ها پول می‌گیرند. گفتم چه ربطی به عرب و عجم دارد و قبول نکردند.

ضرغامی در پاسخ به اینکه آیا باز هم او را در صدا و سیما می بینیم یا خیر؟ گفت: انشالله. من اینجا زیاد ولوام! نگران نباشید. جلسات زیادی هست و حالا حالاها دوستان باید پیامک ها و تماس های تلفنی ما را در حوزه های مختلف تحمل کنند و اگر چیزی به ذهنم برسد به آنها می گویم.

وی در این باره که دلش برای کدام دوران از ریاستش تنگ می شود، اظهار کرد: برای همه اش!

سقوط هواپیما C130 سخت ترین روز کاری ام بود

ضرغامی درباره سخت ترین روز کاری اش گفت: سازمان چون با مردم زنده است، واقعا سختی ها و غم های مردم خیلی جدی در سازمان منعکس می شوند. در طول این سالها در داخل سازمان سانحه سقوط هواپیمای C130 را سانحه تلخی برای خودم می دانم. بسیار ناگوار و ضربتی بود و تعدادی از بهترین، فداکارترین و عملیاتی‌ترین بچه های ما مظلومانه و غریبانه به شهادت رسیدند و من تا چند ساعت نمی‌توانستم از نظر فکری و روحی تمرکز کنم. فقط آمدن به واحد مرکزی خبر، همدردی با بچه ها و اشک ریختن توانست مرا آرام کند.

وی تصریح کرد: حادثه تلخی بود اما این افراد افتخار سازمان شدند و  در کنار شهدای سازمان در طول این سالها در همه جای کشور انصافا جای این عزیزان خالی است و آنها پشتوانه ای برای آبروی سازمان شدند.

جک های غیر بهداشتی بیشتر می چسبد

ضرغامی درباره پیامکی با مضمون عزت و سرافراز که این روزها دست به دست می شود و در مراسم امروز هم با آن شوخی شد، گفت: این موضوع نشان می دهد جامعه به طنز نیاز دارد. این طنز بهداشتی است اما 90 درصد طنزهایی که بین آقایان و بزرگان رد و بدل می شود، دست ما هم می رسد و ما چون باید خمس و زکاتش را بدهیم، از این دست میگیریم و از آن دست به آقای روح الامین می دهیم، نوعا بهداشتی نیست. معلوم هم نیست چرا غیر بهداشتی هایش بیشتر می چسبد!

عیبی ندارد به من بخندند

رییس سابق سازمان صدا و سیما با بیان اینکه مشکلی با اینکه سوژه این طنزها او باشد ندارد، افزود: ما خودمان که سکانس بازی مجید صالحی را که می‌گفت «دیگه وقت رفتنه عزت» گذاشتیم و با بچه ها خندیدیم. آن موقع هم دست زیاد شده بود، اما حالا همه چیز روشن شده و مشکلی نیست.

وی درباره اینکه آیا در انتخابات ریاست جمهوری شرکت می کند یا خیر، گفت: من همیشه به مسئولیتی که در آن هستم فکر کرده ام و به هیچ مسئولیت و ظرفیت دیگری توجه نداشته ام. امروز هم مهم ترین ماموریتم را همین 2 مورد می دانم.

ضرغامی در پاسخ به اینکه آیا خاطراتش از 10 سال ریاست بر صدا و سیما را تبدیل به کتاب می کند یا خیر، توضیح داد: کار من بیشتر تصویری بود و به خاطر مسئولیتی که داشتم خیلی فیلم دیدم، فیلم های ایرانی و خارجی. تقریبا تمام آثار ایرانی که اکران شده را از زمانی که در سینما بودم، دیده ام. بنابراین آثار ایرانی و خارجی را دیده ام و روزنامه ها و در فضای الکترونیک سایت ها را مطالعه کرده ام.

خاطراتم را در گفتگو با رسانه ها خواهم گفت

وی ادامه داد: من خاطرات زیادی دارم که شاید بازگو کردن برخی از آنها برای کشور مفید باشد. در نظر ندارم کتاب بنویسم اما شاید در آینده در قالب بعضی نوشته ها یا گفتگوهایی که با بعضی رسانه ها انجام می دهم، برخی از آنها را با انگیزه عبرت آموزی ذکر کنم.

وی که در گذشته معاون سینمایی وزارت ارشاد بوده، اضافه کرد: من صندوق پس اندازی برای ناگفته هایم دارم، به بچه ها هم می گوییم. کارهایی که انجام می‌دهیم اما نمی توانیم توضیح بدهیم. مثلا یک سایت ارزشی بسیار خوب که اسمش را نمی آورم و همیشه در نگاه های ارزشی مشوق ما است و حساسیت دارد، مقاله ای منتشر می کند که این بدسلیقگی چه بود که بازی آرژانتین و آمریکا با توجه به حساسیتی هم که داشت، پخش نشد، او درست می گوید.

ضرغامی تأکید کرد: اما از منظر او که خیلی ارزشی نگاه می کند، آن اجتهاد رسانه ای که ما داریم این است که بازی ایران وقتی پخش می شود علی رغم اینکه متاسفانه تصاویری در پس زمینه بازی هست که نمی خواهیم از سیمای جمهوری اسلامی پخش شوند، به خصوص وقتی اچ دی پخش می کرد مجبور بودیم آن‌ها را حذف کنیم چون وضوح بالایی داشت. برداشت ما این بود که بازی ایران اشکالی ندارد، مردم برای تماشایش علاقمند هستند و آنقدر افتخارآفرین است که ما از این نکات صرف نظر کنیم. اما برای بازی آرژانتین و آمریکا چنین احساس مسئولیتی نکردم و به لحاظ شرعی وظیفه ما این نبود که بازی را پخش کنیم و این تصاویر مبتذل از تلویزیون جمهوری اسلامی پخش شوند. این را هیچ کسی نمی داند و الان به شما می گویم، آن بازی حساس بود و نتیجه اش برای صعود ما تاثیرگذار بود. خیلی ها این بازی ها را تعقیب می کردند حتی سایت خیلی خوب حزب الهی و انقلابی. با این حال وظیفه ما این نبود آن را پخش کنیم. گرچه دیگر بازی ها که ایران داشت را با توجه به توانمان پالایش و پخش کردیم. بعضی از این موضوعات را می توان گفت و به بعضی نمی توان اشاره کرد. جنگ رسانه طبقه بندی دارد و اگر ما بگوییم فایده ای ندارد.

شبکه ملی اطلاعات راه بیفتد فیلترینگ حذف می شود

عضو شورای عالی مجازی درباره بحث فیلترینگ نیز گفت: اولویت نسبت به بحث فیلترینگ مسأله شبکه ملی اطلاعات است. اگر در کشور شبکه ملی اطلاعات که در واقع در همه دنیا به نوعی هست و وزارت ارتباطات موظف بوده در طول این سالها آن را ایجاد کند، اگر آن شبکه برقرار شود همه مشکلات ما حل است و چیزی به نام فیلترینگ نخواهیم داشت. پهنای باند بالا خواهیم داشت، سرعت ها بالا خواهند رفت، دسترسی ها بسیار خوب خواهند شد و تقریبا اگر نگویم صد در صد، 99 درصد نیازهای مردم در همه بخش ها از طریق شبکه ملی اطلاعات برطرف می شوند. اما متاسفانه چون این کار صورت نگرفته است مرتبا بحث های مقطعی داریم. اما داروی آخر نیست. ننویسید فیلترینگ اثر ندارد، آن فیلترینگ امروز برای حفاظت و سیانت از فرهنگ کشور لازم است اما کار اصلی شبکه ملی اطلاعات است که وقتی راه بیفتد مفهوم فیلترینگ در کشور منتفی می شود.

وی در پاسخ به اینکه زمان رفتن از سازمان 3 یادگاری که با خود می برد چیست؟ چند لحظه فکر کرد و با خنده گفت: چه می دانم چه ببرم! نمی دانم درباره اش فکر نکرده ام. زندگی من اینجا بوده است و احساس هم نمی کنم از اینجا می روم. من از 20 سالگی در صدا و سیما بودم، مقاله نوشتم، حداقل یک سال نویسنده رادیو بودم، با بدنه سازمان آشنا هستم و هرجا که بروم ارتباط فیزیکی و حضورم با سازمان حفظ می‌شود. تمام دستاوردها هم متعلق به کسانی است که زحمتش را کشیده اند. من فرصت همه تجربه ها و خوبی ها را با خود می برم.

سه‌گانه «پایتخت» را از همه بیشتر دوست دارم

رییس سابق سازمان صدا و سیما در پاسخ به اینکه اگر قرار باشد از سروش رسانه یک کتاب و یک سریال انتخاب کند، انتخاب او چیست؟ اظهار کرد: کتاب «راوی صادق» را انتخاب می کنم که مجموعه زحمات همه دوستان است. سریال‌های بزرگ و فاخری در سازمان ساخته شده و هر کدام را که اسم ببریم ممکن است حق دیگری ادا نشود. اما از بین همه اینها من سه‌گانه «پایتخت» را یک اتفاق و یک طراز می دانم؛ در جذب مخاطب، رضایتمندی او و طنز متعهدانه، پیام های بسیار تاثیرگذار و تداوم خیلی خوب یک خانواده اگر نگوییم فرودست، یک خانواده کاملا معمولی و ایرانی که مردم کاملا آنها را باور کرده اند.

ضرغامی ادامه داد: از اینکه نتوانستیم «پایتخت 4» را به تصویب برسانیم و ادامه دهیم خود من ناراحت و شرمنده هستم. به این دلیل که احساس کردم ممکن است سوءتفاهماتی پیش بیاید و برای «پایتخت4» بعضی از دوستان تصورشان این باشد که نسبت به زبان مازندرانی بی اعتنایی می شود در حالی که اکثریت مردم و بزرگان اینگونه فکر نمی کردند. ما سه‌گانه «پایتخت» را با این لهجه شیرین حفظ کردیم تا به امید خدا با کیفیت دیگری اگر سازمان مصلحت دید، ادامه پیدا کند.

تکرار «پایتخت» را می بینم و می خندم

وی افزود: من این سه‌گانه را خیلی می پسندم. هر وقت هم می بینم شبکه تماشا تکرارش را پخش می کند، «پایتخت» را نگاه می‌کنم و می خندم. طنز خوبی که در یک بخش سریال بود و می گفت «بارک الله مرد با خدا بارک الله»، اول که آن را می دیدم نگران بودیم عده ای زنگ بزنند و از حرکات موزون گلایه کنند اما حالا که پخش می شود، با خیال راحت نگاه می کنیم.

رییس سابق صدا و سیما در پاسخ به اینکه چه نمره‌ای به خودش می دهد؟ گفت: من نمره خوبی به خودم نمی دهم. نسبت به توقعاتی که مقام معظم رهبری از من داشتند و می خواستند رسانه ملی به معنای تمام دانشگاه عمومی باشد و نیازهای مردم را برطرف و آنها را هدایت کند، چون من با ایشان آشنا هستم و فرمایشاتشان را در این سالها شنیده ام، نمره خوبی به خودم نمی دهم. اگر خوبی هم بوده از آقایی ایشان بوده است.

ضرغامی در پاسخ به گزارشگر رادیو ایران که از او خواست چند کلمه ای با مخاطبان این شبکه گفتگو کند، اظهار کرد: دیروز که من گفتم نمره خوبی به خودم نمی دهم آقای بای گفت ولی ما به شما 18 به بالا می دهیم. ما هم بدمان نیامد و گفتم جبران می کنم. این محبت شما است. بچه های رادیو کم توقع ترین و پرکارترین بچه ها هستند.

90 درصد بودجه ما حقوق هنرمندان است

وی افزود: برخی که می گویند بخشی از بودجه شما صرف حقوق ها می شود، توجه ندارند که 90 درصد از فعالیت سازمان مثل رادیو همه حقوق است چون همه گوینده ها، تهیه کننده ها و برنامه سازها نیروهای خود ما هستند، حقوق می گیرند و تولید می کنند. بودجه تمام 26 شبکه همان حقوقی است که به تهیه کننده و گوینده داده می شود. تولید و حقوق در سازمان یکی است. حوزه سیاسی و برون مرزی که سرافراز تشریف داشت همینطور است، منتها این بخش هم ارزی دارد و هم ریالی. چون هم خارج از کشور است هم در داخل آن.

رییس سابق سازمان صدا و سیما متذکر شد: در حوزه سیما نیز نسبت به کل اعتبارات بخش قابل توجهی مختص سریالها و تله فیلم ها است که بودجه تولید می‌برد و بخش زیادی از آن هم مربوط به اشتغال نیروهای مولد و هنرمند است. با همین 1400 تله فیلمی که تا به حال پخش شده، اشتغال بسیار زیادی در کشور ایجاد شده است. ما 30 صنف داریم که آن‌ها برای هر تله فیلم کار می کنند. اگر در این سالها این حجم عظیم از سریالها و تله فیلم ها نبود، واقعا هنرمندان و صنوف ما کار نداشتند. بنابراین این حقوق صاف برای تولید می رود که در رأس آن رادیو است. هنرمندان قدیمی و پیشکسوت افراد با سابقه ای هستند که سرمایه کشور در رادیو هستند. افرادی که با حداقل حقوق کار می کنند و همین حالا کسانی مثل ژاله علو و توران مهرزاد با 80 سال سن می آیند، با علاقه هم نمایش اجرا می کنند، هم گویندگی و تهیه کنندگی می کنند.

وی ادامه داد: من هر وقت خانم علو را می بینم روحیه می گیرم. 50 سال که از ما گذشت می افتیم و فکر می کنیم باید عصا دستمان بدهند. اما خانم علو با 80 و خرده ای سال تهیه کنندگی و مدیریت می کند. رادیو همیشه باعث افتخار ما بوده و من از این فرصت استفاده می کنم و از بچه های بی توقع و زحمتکش رادیو قدردانی می کنم.

خاطرات ضرغامی از خبرنگار شدن در چابهار

ضرغامی درباره خاطره اش از خبرنگاری گفت: وقتی در چابهار احساس کردم یک خبرنگار هستم واقعا لذت بردم. بعد از حادثه C130 وقتی احساس کردم افسردگی در سازمان احساس می شود، تنها کاری که توانستم بکنم این است که خودم بلافاصله به چابهار رفتم و با فرمانده نیروی دریایی در کنار مانوری که داشتند نشستم و ارتباط زنده برقرار کردم. به شبکه خبر هم تاکید کردم که اصلا فکر نکنید چه کسی گزارش می دهد، مثل خبرنگارهای خودتان رفتار کنید. آنجا هم گزارشگر خبر خانم حسنی دخت خیلی راحت انگار منتظر چنین فرصتی بود، می گفت خبرنگار ما آنجا است، از خبرنگارمان می خواهیم که...، حرف هایش دیگر بالا و پایینی نداشت.

وی ادامه داد: من هم هر چه حسنی‌دخت دستور می داد گزارش می کردم. به من خیلی چسبید. وقتی جلیقه را پوشیدم و شروع به گزارشگری کردم خیلی لذت بردم. البته در 20 سالگی که در رادیو بودم غیر از اینکه می‌نوشتم، گزارشگری هم می کردم. شاید یکی از بهترین گزارش هایی که پخش کردم از برنامه سپاه زمانی که آقای ارگانی رییس رادیو بود، است. به یکی گفته بود این گزارش خیلی خوب بود. تا مدت ها تشویق او در ذهنم بود و وقتی به سازمان آمدم و او مشاور بود به او گفتم شما فقط یک تشویق کردید و گفتید گزارش خوب بود، هنوز در یاد من مانده است. بعد از انفجار میدان امام خمینی (ره)، توپخانه سابق، توسط منافقان بود و چون ما در 15 خرداد و به آنجا نزدیک بودیم، بلافاصله به محل رفتیم و اولین گزارشی که قطعات شهدا را آنجا نشان می داد و صحنه رقت انگیزی بود، روی آنتن بردیم. این گزارش آثار بسیار زیادی داشت و بعدها شنیدم خیلی ها با آن ارتباط برقرار کردند و عمق جنایت هایی که امروز به اسم حقوق بشر از آنها حمایت می کنند، از آن گزارش دریافت می شد. برای خودم خبر خوبی بود.

وی در پایان خطاب به خبرنگاران گفت: اما با خود شما که سالها بودیم جز شرمندگی اینکه می آمدید، امکان مصاحبه ایجاد نمی شد یا من وقت نداشتم، چیزی نمانده است و از شما حلالیت می خواهم.