نامه اوباما و ادامه سياست مقصرسازي ايران

پايگاه خبري تحليلي «پارس»- اميرحسين يزدان پناه- در فاصله 14 روز به پايان ضرب الاجل دستيابي به توافق جامع هسته اي روزنامه وال استريت ژورنال در گزارشي از ارسال يک نامه محرمانه توسط اوباما رئيس جمهور آمريکا براي رهبر انقلاب در اواسط اکتبر(اواخر مهرماه) خبرداد. کاخ سفيد نيز در واکنش به اين نامه نه آن را تکذيب کرد و نه تاييد! اوباما در اين نامه «هر گونه همکاري در مقابله با گروه تروريستي داعش را مشروط به دستيابي به توافق جامع هسته اي» کرده است. اما چرا درست در آستانه مذاکرات حساس عمان و نيز در فاصله کوتاه به پايان ضرب الاجل هسته اي خبر ارسال اين نامه منتشر مي شود؟ از حدود يک ماه پيش اماره هاي جدي از شکست دموکرات ها در انتخابات کنگره قابل مشاهده بود. از سوي ديگر روز به روز به ضرب الاجل توافق جامع نيز نزديک تر مي شديم. دراين فاصله زماني خبر ارسال نامه اوباما که سابقه اجرايي اش در مقام رئيس جمهور آمريکا، شکست دموکرات ها را رقم زده، رسانه اي مي شود آن هم يک روز پس از شکست در انتخابات. اين هم زماني مي تواند تا حد زيادي حساب شده باشد و آن را مي توان تا حدي قطعه ديگري از پازل مقصر سازي دانست که اين روزها عمليات اجرايي آن با شتاب زيادي در حال انجام است.

در اين راستا انتشار خبر ارسال اين نامه براي مخاطبان آمريکايي اين طور تعبير مي شود که اوباما حتي به طرف مقابل نامه هم نوشت و همه کار کرد تاتوافق حاصل شود و اگر توافق حاصل نشود، ايران مقصر است. به بيان ديگر در ادامه پروژه مقصر سازي از ايران به عنوان عامل شکست احتمالي مذاکرات، انتشار ناگهاني اين نامه نيز توپ را به زمين ايران مي اندازد. بنابراين مخاطب اين نامه ويا دقيق تر، مخاطب انتشار خبر اين نامه در اين برهه زماني، افکار عمومي هستند که بايد براي مقصرسازي آماده شوند، نه ايراني که اصولا نه اعتمادي به همراهي با آمريکا در مبارزه با داعش دارد و نه نيازي به آن دارد. چرا که:

1- در شهريور ماه گذشته درحالي که آمريکايي ها درباره ائتلاف پرسروصداي مبارزه با داعش چندين بار تاکيد کردند که از ايران براي پيوستن به اين ائتلاف دعوت نمي کنند، رهبر انقلاب ضمن افشاي جزئياتي از پشت پرده اين ماجرا از 3 درخواست رسمي آمريکايي ها از ايران براي همراهي با آنها درباره داعش خبردادند و تاکيد کردند که «آن ها نيت و دست آلوده اي دارند و چگونه امکان دارد که در چنين شرايطي ما با آمريکايي ها همکاري کنيم.» بنابراين اوباما به خوبي مي دانسته که پاسخ ايران به اين درخواست چيست. عدم همراهي با آمريکايي ها نيز دلايل قاطعي دارد که نه از زبان ايران که از زبان ديپلمات هاي اروپايي بيان شده است. آمريکايي ها در جريان جنگ افغانستان آن جايي که به کمک ايران احتياج داشتند به در بسته نخوردند. در جنگ عراق نيز شرايط به همين صورت بود و ايران باهدف کمک به ثبات و امنيت منطقه دراين 2 موضوع با آمريکايي ها مذاکرات مستقيم و محرمانه داشت اما به اذعان خود غربي ها آن ها به جاي تقدير از نقش ايران، به کشورمان لقب «محور شرارت» دادند. اين موضوع سرفصل بسياري از تحليل ها درباره يکي از دلايل بي اعتمادي ايران به آمريکا در ميان تحليلگران غربي است. به عنوان مثال در جلسه پنج شنبه گذشته مجلس عوام انگليس درباره ايران «جان بارون» يکي از نمايندگان اين پارلمان گفت: « تهران پس از حوادث يازده سپتامبر، تلاش کرد تا به مبارزه با تروريسم کمک کند و «حقيقتا اين کار را هم کرد، اما آن ها به عنوان نمونه، در پاسخ، با سخنراني «محور شرارت» رئيس جمهور (جورج) بوش مواجه شدند.» «جک استراو» وزير خارجه وقت انگليس هم دراين باره به زبان تصريح گفت: بدون کمک ايران، آن تلاش بسيار دشوارتر مي شد، با اين حال «از ايران هيچ قدرداني نشد.» درباره شرايط فعلي منطقه و تحرکات داعش پرسش اصلي اين است که اگر واقعا قرار بر مبارزه با اين تروريست ها است چرا شبکه هاي مالي تروريست ها شناسايي و مسدود نمي شوند؟ چه کساني از داعش نفت مي خرند؟ مبادلات مالي اين تروريست ها در کدام شبکه هاي بانکي شکل مي گيرد؟ و ده ها پرسش ديگر از اين دست که نشان مي دهد آمريکا با راه اندازي چنين ائتلاف پر سرو صدايي قصد انجام اقدام جدي بر ضدداعش ندارد.

2- هم آمريکايي ها و هم تروريست هاي داعش و هم مردم عراق مي دانند که آن چه اين روزها در پيروزي هاي ارتش عراق بر داعش به کمک شان آمده نه بمباران هاي کور هوايي که اقدام نيروهاي مردمي و ارتش عراق است که پس از فراخوان مرجعيت عالي عراق قوت گرفت. گزارش هاي متعدد رسانه هاي غربي نيز مويد همين مطلب است ازجمله گزارش مفصلي که چهارشنبه گذشته خبرگزاري آمريکايي آسوشيتدپرس درباره نقش سرلشکر قاسم سليماني در عراق نوشت و از او به عنوان «کليد پيروزي هاي زميني در عراق» نام برد. فايننشيال تايمز نيز ديروز گزارشي با همين مضمون منتشر کرد. بنابراين در حالي که ايران و نيروهاي مردمي عراق پيروز نبردهاي مهم عليه داعش هستند، چه دليلي براي پيوستن به آمريکايي ها در يک حرکت نمايشي وجود دارد؟!

علاوه بر اين 2 نکته، مي توان به رويکرد غير سازنده آمريکايي ها در جريان مذاکرات هسته اي در يک سال اخير نيز اشاره کرد. جايي که آن ها بر خلاف توافق ژنو حدود 60 تحريم جديد عليه ايران وضع کردند که به تصريح گزارش هاي پي در پي آژانس و نيز خود آمريکايي ها به تمام تعهدات خود در توافق عمل کرده است.