کدام حزب اکثریت سنای امریکا را در اختیار می گیرد؟

پايگاه خبري تحليلي «پارس»- تعداد نه چندان گسترده ای از مردم امریکا روز گذشته در انتخابات میان دوره ای کنگره شرکت کردند. روز سه شنبه 13 آبان 1393 (4 نوامبر 2014) مردم امریکا برای انتخاب انتخاب 36 فرماندار (از پنجاه فرماندار ایالت‌ها)، 36 نماینده سنا، هر 435 نماینده مجلس نمایندگان، و انبوهی از مقام‌های محلی و ایالتی پی صندوق رفتند.

به گزارش پايگاه خبري تحليلي «پارس»، وب سایت بی بی سی در بیان اهمیت این انتخابات نوشته است «اینکه آقای اوباما در دو سال آخر اقامت‌اش در کاخ سفید کاره‌ای باشد یا نه، عملا بستگی به نتیجه رأی مردم در روز چهارم نوامبر دارد».

اصلی ترین رقابت در  انتخابات روز سه شنبه بر سر سنا بوده است.

در سنای فعلی دموکرات‌ها اکثریت نصف به‌علاوه 5 دارند. (53 نفر به‌اضافه 2 نماینده مستقل که جزو دموکرات‌ها حساب می‌شوند، در مقابل 45 نماینده جمهوری‌خواه). بنابراین کافی است جمهوری‌خواه‌ها 6 کرسی از دموکرات‌ها ببرند تا در سنا اکثریت شوند. در مجلس نمایندگان جمهوری‌خواهان اکثریت دارند که بعید است، اکثریت‌شان را از دست بدهند.

از 36 کرسی سنا که در این انتخابات به رأی گذاشته می‌شود، برای 15 کرسی رقابت چندانی وجود ندارد. در 21 کرسی باقی‌مانده که رقابت‌شان جدی‌است، دموکرات‌ها از 17 و جمهوری‌خواه‌ها باید از 4 کرسی دفاع کنند. ضمن این‌که تاریخ انتخابات آمریکا نشان می‌دهد حزبی که کاخ سفید را در اختیار دارد معمولا در انتخابات میان دوره‌ای کنگره را از دست می دهد.

برخی تحلیلگران می گویند به چند دلیل شانس جمهوری خواهان برای در اختیار گرفتن اکثریت سنا بیش از دموکرات هاست. این دلایل چنین است:

1- رأی‌دهندگان روی‌هم‌رفته ناراضی و خسته‌اند.

2- از اقتصادی که هنوز رونق سابق را پیدا نکرده، رضایت ندارند.

3- از جنگ در خاورمیانه که تمامی ندارد، خسته اند.

4- رای دهندگان به طور کلی از سیاست واشنگتن که دوقطبی شده است راضی نیستند.

اگر جمهوری‌خواه‌ها سنا را به‌دست بگیرند، اداره امور روزمره سنا به‌دست مایکل مک‌کانل می‌افتد، که فعلا رهبر اقلیت سنا است. در قامت رهبر اکثریت، او دستور کار سنا را تعیین خواهد کرد، یعنی تصمیم خواهد گرفت کدام طرح بررسی شود. او همچنین بحث‌ها را طوری اداره خواهد کرد که برنامه حزبش پیش برود. از سوی دیگر ریاست کمیته‌های سنا هم به جمهوری‌خواهان می‌رسد. که معنای آن قدرت دوچندان برای تحقیق و تفحص و شکل دادن به مباحث مربوط به سیاست‌گذاری در کنگره است.

اگر سنا دست جمهوری‌خواهان بیفتد، این حزب می‌تواند هر طرحی دلش بخواهد تصویب کند. البته بیشتر این مصوبات قانون نخواهند شد چون آقای اوباما می‌تواند هر طرحی را که قبول نداشته باشد وتو کند.

اما در مقابل جمهوری‌خواهان هم می‌توانند به‌عنوان اکثریت سنا افراد پیشنهادی آقای اوباما را - از قضات گرفته تا سفرا و وزیران و مقام‌های کم‌اهمیت‌تر دولتی - تأیید نکنند. در این صورت نه تنها کار دولت بسیار سخت می‌شود، دست آقای اوباما برای شکل‌دادن به دادگاه‌های فدرال هم بسته می‌شود.

در نهایت این‌که سنای جمهوری‌خواه می‌تواند در موارد مختلف از کاخ سفید تحقیق و تفحص کند. کاری که مجلس نمایندگان از سال 2011 کرده و می‌کند.

همچنین به نظر می رسد تسلط جمهوری خواهان بر سنا مذاکرات هسته ای را با دشواری های جدیدی رویار و خواهد کرد.