3 سنگ محک «هرمس» براي ايران
جاسازي چشمان هميشه بيدار رادارهاي ايراني در صعب العبور ترين نقاط کشور
تاييد کرده بودند که 1.6 ميليارد دلار وسيله نقليه هوايي بدون سرنشين، ضدهوايي و موشک هاي دفاعي به جمهوري آذربايجان فروخته اند
پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- اميرحسين يزدان پناه- شبکه هوشمند پدافند هوايي ايران با شکار و انهدام پهپاد «هرمس» فارغ از آن که يک هواپيماي پيشرفته جاسوسي رژيم صهيونيستي را ساقط کرد باعث شد تا از اين اتفاق بتوان براي سنگ محکي در 3 حوزه مهم بهره برد:
نخست اين که در شکار پهپادها 3 مرحله حياتي «شناسايي»، «رهگيري» و «کنترل يا انهدام» پرنده وجود دارد. شبکه پدافندي ايران که سال هاست با وجود تحريم ها روز به روز بر توانمندي و به روزآوري سامانه هاي خود افزوده است با شناسايي و نيز رهگيري اين پرنده مهاجم ثابت کرد مي توان به چشمان هميشه بيدار رادارهاي ايراني که برخي از آن ها در صعب العبور ترين نقاط کشور جاسازي شده اند اعتماد کرد و آسوده چشم برهم گذاشت. همچنين سامانه هاي موشکي که اين پهپاد را منهدم کرد نيز خوشبختانه امتحان خوبي پس دادند.
اهميت اين اتفاق که يک پهپاد مدرن و پيشرفته از نوع رادارگريز و پنهانکار جاسوسي را با موشک منهدم کرد را از اين جا مي توان فهميد که رژيم صهيونيستي بيش از يک سال پيش براي انهدام يک پهپاد از نسل هاي اوليه ساخت ايران - که متعلق به نيروهاي مقاومت بود - و ساعت ها بر فراز تاسيسات مهم نظامي آن ها پرواز مي کرد، ناچار شد از چند جنگنده خود کمک بگيرد. به همين دليل اين سنگ محک، توانايي سامانه هاي موشکي «دقيق زن» ايران را به خوبي آزمود. البته دراين جا بايد به اين هم اشاره کرد که آمريکايي ها خاطره تلخ شکار RQ-170 که باعث شد اطلاعات بسياري از جنگنده ها و بمب افکن هاي استراتژيک اين کشور در اختيار مهندسان صنايع دفاعي ايران قرار بگيرد را فراموش نکرده اند.
آزمون دوم به کشوري مربوط مي شود که محل پرواز اين پهپاد و ارسال آن به فضاي کشور بوده است. از همان ساعات ابتدايي انتشار خبر انهدام اين پهپاد برخي رسانه ها در گزارش هايي نام کشورهايي چون عربستان و حتي اردن را به عنوان محل ارسال اين پهپاد صهيونيستي مطرح کردند که البته با رويکردهاي اين کشورها در ارتباط با اسرائيل چندان هم دور از ذهن نيست. ديروز اما سردار جزايري معاون تبليغاتي ستاد کل نيروهاي مسلح گفت که اين پهپاد از يکي از کشورهاي شمالي ايران ارسال شده است. هر چند سردار جزايري نامي از اين کشور نبرد و آن را منوط به جبران نشدن اين مسئله از سوي آن کشور کرد اما سايت خبري «دبکا» که نزديک به محافل امنيتي رژيم صهيونيستي است ديروز مدعي شد که اين پهپاد از کشور آذربايجان به سمت ايران ارسال شده است. وقتي اين را مي گذاريم کنار اين خبر که در سال 2012 منابع امنيتي اسرائيلي تاييد کرده بودند که 1.6 ميليارد دلار وسيله نقليه هوايي بدون سرنشين، ضدهوايي و موشک هاي دفاعي به جمهوري آذربايجان فروخته اند، لاجرم اين نکته ذهن را درگير خود مي کند که بايد مراقب برخي همسايگان بود.
اين اتفاق با همکاري هرکدام از کشورهاي اطراف که رخ داده باشد، صداقت رفتار آن ها با همسايه قدرتمندي چون ايران را نشان مي دهد. بدون شک همسايه هاي ديوار به ديوار ايران بايد در اولويت کاهش تنش ها و ارتباطات اقتصادي و سياسي و ... باشند اما سنگ محک «هرمس» نشان داد که در پس دست هاي دوستي برخي کشورها مي تواند اراده هاي ديگري نهفته باشد که در ديپلماسي بايد مراقب شان بود. خواه اين کشور عربستان باشد و خواه آذربايجان و يا هرکشور ديگر. کشورهايي که قرار است با ما ارتباط داشته باشند بايد شأن کشوري چون ايران را رعايت کنند.
اما آزمون مهم سوم مربوط به مهم ترين بحث سياست خارجي کشور مي شود. صهيونيست ها و آمريکايي ها به خصوص پس از خاطره تلخ RQ-170 شايد بهتر از هرکشور ديگري از توانايي سامانه هاي پدافندي ايران شناخت دارند. با اين حال اقدام اسرائيلي ها در اعزام پهپاد جاسوسي به ايران و هدايت آن به سمت سايت هسته اي نطنز نشان دهنده اين مهم است که حتي در بحبوحه مذاکرات هسته اي که حالا به ديدارهاي مربوط به توافق جامع رسيده و بازرسي هاي آژانس نيز افزايش يافته است آن ها بازهم به دنبال اطلاعات از تاسيسات هسته اي ايران هستند.
نکته بعدي اين که برخلاف آن چه آمريکايي ها هميشه ايران را به آن متهم مي کنند که توسط متحدان خود همچون حزب ا.. و حماس در پي ايجاد تنش در منطقه است، واشنگتن حتي در اوج مذاکرات هسته اي نيز قصد ندارد متحد اصلي خود در منطقه يعني رژيم صهيونيستي را کنترل کند و آن ها هرجا که بتوانند با هرابزاري به دنبال ضربه زدن به استراتژيک ترين نقاط ايران هستند. از همين مسير ناگزير بايد به بحث فردو اشاره کرد. جايي که نه صهيونيست ها و نه آمريکايي ها دست شان به آن نمي رسد و لاجرم آمريکايي ها در مذاکرات به شدت به دنبال تعطيل شدن آن هستند. تفاوت فردو با نطنز اين است که فردو در 90 کيلومتري عمق زمين محفوظ شده است و حتي هزينه 330 ميليون دلاري پنتاگون در سال 2012 براي ساخت 20 بمب سنگرشکن با هدف نابود کردن تاسيسات فردو مثمر ثمر نبود و بعدها وال استريت ژورنال در گزارشي تصريح کرد قوي ترين بمب سنگرشکن فقط توان نفوذ به 60 متري زمين را دارد. البته اين نکته را تيم مذاکره کننده ايران به خوبي مي داند و دکتر ظريف بارها به آمريکايي ها گفته که سر اين موضوع ذره اي کوتاه آمدن درکار نيست.
شکار «هرمس» في نفسه داراي امتيازات مهمي براي ساختارهاي دفاعي ايران است و آن را آب ديده تر مي کند و به شرط اين که پيام هاي مهم جانبي آن نيز درک شود مي تواند در بخش هاي ديگر از جمله مواردي که در بالاگفته شد نيز باعث واقع بيني شود.
ارسال نظر