عرض کنم خدمت شما که این تعریف از 'فدا کردن جان' خیلی خیلی پیش پا افتاده است. یعنی هیچ کدام از ماها که منتقد و مخالف شعار 'نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران' هستیم، مخالف جانفشانی برای کشور عزیزمون ایران نیستیم. جای منت گذاشتن نیست ولی خوشبختانه خانواده های ما، بزرگترهای ما، اطرافیان ما به وقتش از جان و مال و خونشون برای این مملکت گذشتن و الان ادعایی ندارن 

پس این خیلی بچگانه هست که مخالفان این شعار رو به بی غیرتی و وطن فروشی و بی خیالی درباره وطن متهم کنیم و بگیم حالا که وطن برای شما مهم نیست، برین غزه و لبنان جونتون رو فدا کنید!

یا واقعا متوجه نیستید یا اینکه عمدا به روی خودتون نمیارین. ما که با معنای ظاهری این شعار مشکل نداریم، حرف سر منطقی هست که پشت سر این شعار بود. الان دیوار حاشا بلنده و خیلی راحت می تونین همه چیزو تکذیب کنید، ولی اون روزها این شعار جهت گیری دینی سیاسی جمهوری اسلامی رو برای دفاع از فلسطین و مبارزه با اسراییل هدف قرار داد. دقیقا برای همین هم مورد توجه اسراییل و سایت وزارت خارجه اسراییل قرار گرفت. 

مگه در این سی سال نیروی نظامی از ایران به فلسطین رفته؟ مگه مخالفت ما با شعار شما بخاطر اینه که مانع رفتن ما به فلسطین شدید؟ اصلا مساله این نیست. 

اسراییل دشمن اصلیش رو ایران می دونه، و نه مثلا ترکیه. چرا؟ فقط و فقط بخاطر اینکه ایران محکم و مردانه پشت سر آرمان آزادی فلسطین ایستاده و از گروه های فلسطینی حمایت و از نظر نظامی هم اونها رو تجهیز می کنه. 

اون شعار (هر قصدی که پشتش بود) یه جورایی این جهت گیری و سیاست رو زیر سوال برد.

بله دوستان عزیز! نیازی نیست ما رو به فلسطین و لبنان حواله بدین. ما در همین ایران جواب پس دادیم و خواهیم داد. سندش گذشته ما و قبرستان های ما

شما هم اگه جوون دادید، اجر همه با خدا